رواية صغيرة العاصي الفصل الرابع 4 بقلم ندى أحمد

حسن : فيروز اطلعى يا بت

فيروز بدموع و ماسكة فى عاصى بخوف

فيروز بدموع لعاصى : عمو متسبنيش

حسن شدها : يلا يا بت انا دافع لابوكى كتير علشان الجوازة ديه

عاصى بغضب : كلامك معايا انا و بعدين جوزها ازاى ديه لسه قاصر

حسن : انت مين اصلا و بعدين انت مالك قاصر ولا لاء انت المحامى بتاعها و راح مسك دراع فيروز : يلا قدامى يا بت

عاصى راح مسكه من هدومه : قولتلك كلامك معايا و انت هطلقها دلوقتى

حسن : اطلق مين ده انا دافع فيها كتير و لسه ماخدتش اللى عاوزه

عاصى : لو على فلوسك هدفعها بس طلقها بذوق بدل ما اخليك تطلقها بالعافية

حسن : لو تلزمك كده ممكن تدينى نص الفلوس بس تخلينى اقضى معها ليلتين و اسبهالك لو انت عايزها

عاصى راح ضر*بها لدرجة انه نز*ف من أنفه: بقولك طلقها يا ابن ال🤬

حسن جيه يضر*به عاصى تفادى الضر*بة و راح ضر*به لحد ما وقعه على الأرض و الناس اتلمت بس محدش قدر يخلص حسن من ايد عاصى فجأة مسكه من هدومه

عاصى بغضب : طلقها حالا

حسن : انتى طالق

عاصى : بتلاتة طلقها بتلاتة

حسن : انتى طالق يا فيروز بالتلاتة

عاصى اخد فيروز و جيه يمشى

حسن جيه من وراه طلع مط*وة (أداة حا*دة ) و استقرت فى صدر عاصى و حسن جيه يا خد فيروز و يجرى

فيروز فضلت تصرخ لحد ما الناس لحقتها و مسكه حسن و جيه البوليس و عاصى انتقل للمستشفى و فيروز راحت معه المستشفى

فيروز قاعدة مع عاصى لحد ما فاق

عاصى فتح عينه لاقى فيروز قاعدة و بتعيط و ماسكة ايده

فيروز : عمو انت كويس

عاصى سند ضهره و فيروز ساعدته و عدلت المخدة له

عاصى : انا كويس

فيروز بعياط : اسفة يا عمو انا السبب

عاصى : متتاسفيش انتى ملكيش ذنب

فيروز : شكرا يا عمو انك مسبتنيش له بجد كنت خايفة تسبنى

عاصى : يعنى انتى عايزانى مسبكيش يا فيروز

فيروز ببراءة : ايوة يا عمو بجد مكنتش عايزة تسبنى للراجل اللى اسمه حسن ده انا بخاف منه اوى

عاصى : متخافيش انا معاكى

فيروز : شكرا يا عمو انا مش عارفة اشكرك ازاى بجد

عاصى : اولا مفيش شكر ثانيا قوليلى يا عاصى بلاش عمو ديه

فيروز : حاضر بس ميصحش

عاصى : لاء يصح

الدكتور دخل يشوف عاصى

عاصى : دكتور انا عايز اكمل علاج فى البيت

الدكتور : هو مفيش مشكلة بس لازم حد ياخد باله منك لأن فى حقنة فى الوريد لازم تتاخد كل يوم فى معادها غير الادوية و بعد اربع ايام ممكن اجيلك اغيرلك على السلك

عاصى : تمام يا دكتور

دكتور : الآنسة اختك واضح انها بتحبك جدا كانت قلقانة عليك

عاصى : شكرا يا دكتور و الدكتور خرج

فيروز : انا ممكن اساعدك انا بعرف ادى حقن

عاصى : بجد اصل كنت بفكر اجيب ممرضة بس لو انتى بتعرفي تبقى احسن من مائة ممرضة

فيروز : اصل ماما الله يرحمها كانت بتاخد حقن و انا اتعلمها علشانها

عاصى : ربنا يرحمها انتى حنينة اوى يا فيروز

فيروز : انا اسفة بجد كل ده حصلك بسببى و لازم اردلك و لو جزء صغير من جمايلك

عاصى : متقوليش كده مفيش ما بينا الكلام ده يا فيروز : انا كل يوم هجيلك اديك الحقنة و الدوا و أمشى

عاصى : لاء انتى هتعشى معايا

فيروز : ايه مع حضرتك ازاى لاء مينفعش

عاصى : لاء انتى هتعيشى معايا تقدرى تقولى هتروحى فين

فيروز : امممم مش عارفة لسه هدور على مكان لسه ممكن اقعد عند واحدة جارتنا طيبة اوى بس ابنها مش طيب بخاف منه اوى يا عمو

عاصى : لاء انتى هتروحى معايا

فيروز : مينفعش

عاصى : لاء متقلقيش احنا هنروح و هتقعدى فى أوضة لوحدك و بعدين ده انا حتى ايدى مش قادر احركها و عايزك تساعدينى

فيروز : حاضر يا ع...

عاصى اتسعت عينه : يا ايه

فيروز : يا عمو

عاصى : برده .... ممكن تسعديني البس معلش

فيروز : انا ... حا ضر

فيروز قربت منه بخوف و بعدين غمضت عينها بكسوف

عاصى : بتغمضى عينك ليه فتحى عينك علشان تعرفى تشوفى اللى بتعمليه

فيروز فتحت عنيها شافت عاصى عا*رى الصدر راحت لفت وشها

عاصى فجأة حط ايده على خصرها و شدها له

فيروز : بتعمل ايه يا عمو ابعد

عاصى فجأة

يتبع...