رواية أسيرة الفهد الفصل الثالث 3 بقلم ندى أحمد

فهد مسكها من خصرها جامد و قلها رايحة فين يا عروسة ده انهاردة لي*لة دخل*تنا 

ندى بدأت تعيط : ابعد عنى يا فهد سبني بقووووولك سيبنى 

فهد بدا يع*ضها فى رقبتها و بدا يسيب علامات ملكيته عليها و مش مهتم بعيطها و فجأة  بدا يق*طع هدومها من فوق 

ندى  شهقت و حولت تبعد عنه بس كان مسكها بتملك جدا  و بدأت تحاول تخبيى صد*رها اللى بان 

و فجاة هى بتقومه فضلت تخبط على صدره العريض و هى لا حول لها و لا قوة و اخيرا  عرفت تفلت منه و جريت على أقرب أوضة و راحت قفلت الباب بالمفتاح هو بيجرى وراها و عمال يخبط الباب و هى جوة منهارة و مش عارفة تعمل ايه و لا تتصرف ازاى و هدى صوت الخبط و فهد بره هتروحى منى فين الايام جاية كتير و نام فى الأوضة التانية 

صبح تانى يوم 

ندى عايزة هدومها مش عارفة تخرج و كانت عايزة تصلى و معرفتش تعمل ايه فكرت تروح تصحى فهد و رفضت  بس بعدين فكرت ملقتش قدمها غير انها تصحيه دخلت الأوضة اللى نايم فيها فهد بدأت تنده على فهد من بعيد علشان يصحى و هو فى سابع نومة بدأت تقرب و تنده برده مفيش فايدة لحد ما راحت عند السرير و فضلت تصحى فيه لحد ما فجأة شدها و بقيت هى تحته 

فهد اول مرة يركز فى ملامحها و اد ايه عنيها تسحر اللى يشوفها 

ندى بدموع : انا كنت جاية اصحيك ارجوك سبنى 

فهد صعبت عليه : قام من عليها و قالها اهدى محصلش حاجة 

وهى قايمة لمح القطع اللى فى الهدوم و ندى عمالة تضم البلوزة عليها لكن بدون فائدة فهد بصلها بصة كلها شه* وة 

ندى : لو سمحت انا عايزة هدوم هدومى و قعت و الشارع و ارجوك سبنى اروح 

فهد صعبت عليه ندى لان حس اد ايه انها مذلولة و هى تطلب منه هدوم و فى نفس الوقت مش قادر يستحمل منظرها و هى كده و ميتهورش هو عايز انها فى يوم هى اللى  تسل*مله نفسها 

راح فتح دولابه و جاب بيجاما من عنده و ادهلها 

فهد : روحى غيرى القرف ده و تعالى فى الصالة انا عايزك

ندى و الدموع فى عيونها : حاضر  

رواية اسيرة الفهد بقلمى ندى احمد 

ندى خرجت لفهد بعد ما بدلت البيجاما لحسن الحظ انها بكم و لبست حجابها 

ندى : ارجوك روحنى البيت 

فهد بحدية : هو انا خطفك احنا متجوزين و بطلى بقا لانى مش بحب الزن و بعدين انا لازم اعلمك الادب على انك يوم ما اتقدمتلك رفضتينى و طردتينى انا اهلى يوميها انا دلوقتى  هخليكى تعرفى انتى رفضتى مين 

ندى بسذاجة: انت ازاى ترضى انك تكون على ذمتك واحدة مش قبلاك افرض انا فى حياتى حد تانى او مرتبطة بحد 

مكملتش الجملة و راح فهد ش*دها جامد : انت فى حد فحياتك يا زبا*لة و انا اللى كنت فكرك محترمة و بتمثلى عليا دور الشريفة 

ندى بصدمة : انت ازاى تجرأ و تفكر فيها كده انا محترمة غصبا عنك 

فهد شكلها و هى بتبكي و هو مسكها بتملك شكلها شده اوى و فجأة طبع قبلة بجانب شفتيها بكل حنان و فجأة فاق لنفسه و بعدها عنه و هى جريت على الأوضة وهى خايفة و متلخبطة و فى مشاعر غريبة هى مش قادرة تفسرها 

فهد بره لنفسه : متجمد كده ده اللى هتعملها الادب و تذلها  انا مكنتش عامل حسابى على انى هحن كده 

فهد لنفسه : انا لازم القى حل و خليها هى كمان تحبني  

ندى فى الغرفة : انا ايه اللى بيحصلى ده كله يا ربى انا معملتش حاجة وحشة ف  حد للدرجة ديه يا رب قوينى 

الباب خبط كانت كانت زينب و مصطفى 

فهد فتحلهم 

مصطفى : ازيك يا جوز بنتى 

زينب : فين ندى 

ندى خرجت لما سمعت صوت ابوها و امها 

ندى اول ما شافت امها جريت عليها 

زينب اول ما شافت ندى عيطت ندى كان شكلها شاحب و معيطة 

ندى دخلت زينب الأوضة 

زينب : معلش يا بنتى استحملى يا ندى ربنا ان شاء الله يعدلها 

و بعد ما زينب و مصطفى مشيوا 

فهد نزل جاب هدوم محجبات لندى و هدوم بيت و لانج*ري و الكثير من الأشياء 

عند نانسى 

نانسى : ازاى اتجوز ده كان زى الخاتم في صباعى 

نانسى اتصلت بفهد 

نانسى : ازيك يا بيبى موحشتكش ولا ايه يا فهودي 

فهد : عايزة ايه نانسى 

نانسى  : هعوز ايه غير راحتك يا قلبى ايه رايك اجيلك الشقة قصدها على اللى فيها ندى دلوقتى 

فهد بزعيق و زهق: لاء و اوعى تعتبى الشقة تانى انت فاهمة و واحدة رخيصة و قفل فى وشها 

نانسى: ماشى يا فهد انا هعرفك الرخيصة ديه هتعمل ايه 

فى البيت 

ندى : ايه القرف اللي هو عايش فيه ده محدش بينضف البيت ده و هى بتروق البيت و قلعت الحجاب و بلوزة البيجاما لأنها كانت تعوقها فى الحركة دخل فهد المنزل وجدها امامه بهذا المنظر و اقسم انه لم يرى مثل هذا الجمال من قبل كانت لابسة ترتدى قطعة ملابس قطنية بحملات رقيقة كانت ترتديها اسف الملابس و مشغولة بتنضيف المكان و اتسمرت مكانها و مش عارفة تروح الأوضة  لانه واقف سادد عليها ندى اتكسفت جدا  و لبست علطول بلوزة البيجاما و كانت هترتدى الحجاب

شدها فهد لعنده : اتكسفى من ايه انا جوزك على فكرة ورمى الحجاب من اديها و ندى اول مرة تصرح فى لون عينه و شكله الرجولى اللى زى القمر 

فهد اخد باله انها سرحت فيه فحب يتمدى و يحرك ايده على جسمها بجرأة 

ندى فاقت على نفسها و جريت و بعدين انت كنت فين و ايه الشنط ديه 

فهد : ديه هدوم ليكى 

ندى ببرود: شكرا 

فهد : ندى ممكن تدينى فرصة اثبتلك فيها انى كويس  

ندى: ..........