رواية حين تقع في الحب الفصل الثالث 3 بقلم ندى علي

سان بصدمه :انتى

نور بصدمه والدموع على وشك النزول

امجد:الملازم نور مكان الظابط حسن الله يرحمه

غسان بغضب شديد:يا حضرت اللواء ممكن نتكلم شويه على انفراد

امجد:اتفضل وذهبو الى مكتب امجد

نور وقفه فى الطابور والحادثه بتتكرر قدام عنيها

قاسم :انتى

نور بغضب:هو فى ايه كل اللى يشوفنى يقولى انتى ايوا انا عاوز حاجه

قاسم بتفهم :معاكى الظابط قاسم اعتبرينى زميلك هنا

نور ببتسامه :اتشرفت يا حضرت الظابط

عمرو :وانا عمرو

نور ابتسمت :اتشرفت بيكم

اشرف :جعااااان يا عالم

عمرو :فى ايه يلا دا انت لسه طافح من ساعه

اشرف :وجعت اعمل ايه امسك معدتى

ضحك الجميع على كلام اشرف ولكن اكتفت نور ببتسامة حزينه

.........................

فى مكتب اللواء امجد

امجد بغضب:اسمع يا حضرت الرائد انت من اكفئ الظابط هنا وانت عارف ان معزتك عندى ازاى يا غسان والملازم نور مجرد فرد فى فريقك

غسان بعصبيه :بس دى بنت ومينفعش تكون مابين الرجاله دى كلها

امجد :نور هتعرف تتصرف متخفش عليها يا حضرت الرائد

غسان بغضب وتوعد:تمام يا فندم اي اوامر تانى

امجد:انصراف خرج غسان بعيون حمراء

غسان فى نفسه :انا بقى هخليكى تكرهي الساعه اللى فكرتى تدخلى الشرطه فيها وكمل بسخرايه قال ملازم قال وذهب الى الطابور

....................

فى الطابور

غسان وجدها بتضحك مع الفريق بصوت عالى

غسان بسخريه:امال يعنى مفكر هتكون بتصلى على السجاده دا انا مسكها مع مافيا بس حلو اوووى كدا

غسان بصوت عالى غاضب :اجمع

الفريق كله جمع

غسان بغضب :200 ضغط حالا وبدأت الجو فى المطر الشديد

نور لقاسم بذهول:دا مجنون 200 ايه فى المطر دا

قاسم بتحذير :عوزه تتجنبه اسمعى الكلام وبس

غسان بص لنور :واللى مش قادر يطلع برا الفريق

نور فى نفسها :دا شكله مش قابلنى بس لازم اكون اكفئ منه واتشجعت وبدأت فى التمرين رغم انها لم تنام من وقت وصولها وشعورها بابرد الشديد

غسان :199

هنا قد وقفت نور عن التمرين

غسان بفرحه وشر :عيدى من الأول يا حلوه

نور وقد شعرت انها ستفقد الوقت ولكن تشجعت عندما وجدت ابتسامه خبيثه على وجهه

نور بتعب :بس انا وفقت عند اخر رقم بس

غسان بغضب :240 علشان لسانك يطول اكتر

نور بغضب :بس لسانى مطولش يا حضرت الرائد انا بفهم حضرتك

غسان بغل :ورايا بسرعه

نور بغضب من طرقته :بس انا مش راحه مع حد

غسان مسك ذراعها جامد جرجرها وراه

نور بوجع :دواعى يا حضرت الرائد

غسان بغضب:انا بقى هعلمك الأدب من كله قاااااسم

قاسم بخوف :تمام يا فندم

غسان بغضب :انصراف لكل الفريق وتسيب حضرت الملازم شويه فى الجو الحلو دا

الجو كان اصبح المطر اضعاف السيول

قاسم :بس الجو

غسان بنظره حارقه كانت كفيله بإخراسه

غسان بغل لنور:اقلع*ى الجاكت دا

نور بتعب :بس انا كدا هتعب

غسان بشر:اللى مش قد العب ميلعبش يا حضرت الملازم

نور بشجاعه قلع*ت الجاكت :اي اوامر تانى

غسان بشر:تروحى بقى تقفى فى نص الطابور ومتطلعيش غير بأمر منى

نور بشجاعه :تمام يا فندم وبافعل ذهبت وفعلت مثلما قال

قاسم فى نفسه :يا عينى ياختى كان نفسى اساعدك بس يعنى ملقتيش غير غسان الالفي وتقفى فى وشه الدنيا ضاقت بيكى اووى كدا يعنى

غسان بنظره حارقه :عارف لو حد حاول بس يقرب منها او يطلعها حتى لو ماتت هخليك مكنها انت

قاسم بخوف فى نفسه :يعملها وربنا وكمل بصوت تمام يا فندم وذهب الى الجناح الخاص به

بعد حوالى 3 سعات كان يقف فى الشرفه تبعه يتابعه بستمتاع لتعبها وهو يشرب حليبه الدافى

نور كانت اصبحت مثل القطنه التى امتصت المياه باكملها وبدء راسها فى الدوران وتشوش الاضائه حلوها ووقعت مغمى عليها بين المياه والبرد

غسان وينظر اليها ولكن لم يراها الا انها كانت مغيبه عن الواقع

غسان بصدمه :...