رواية أسيرة الفهد الفصل التاسع عشر 19 بقلم ندى أحمد

نرمين كانت نزلة بس خافت و رجعت تانى و راحت قفلة تلفونها و طلعت تخبط على فهد فى المكتب و دخلت و قاعدت تتما*يص على فهد و تدلع و قعدت على المكتب و قربت منه و هى بتتكلم 

نرمين : انت ليه مش عايز تدينى فرصة يا فهد ده انا بحبك فهد كان هيطردها ندى دخلت و هى بتسمع الكلمة ديه و نرمين كانت مقربة اوى منه

نرمين : انتى ازاى تدخلى كده المفروض تخبطى ايه ده 

ندى بصت لفهد بصة كلها قهر و حزن و خرجت 

فهد زق نرمين و جرى على ندى 

فهد : ندى اقسم بالله مفيش حاجة هى اللى دخلت و انا كنت هطردها

ندى : مطردهاش ليه خلتها ليه تقرب منك اوى كده و قاعدة على المكتب و بتدلع عليك كمان 

ندى بكسرة : فهد طلقنى انا مش قادرة استحمل اكتر من كده مش قادرة خلاص 

فهد : ندى انتى بتقولى ايه انتى هتفضلى مراتى لحد اخر يوم فى عمرى  انسى الكلمة ديه من حياتك كلها و راح مقرب منها و با*سها بلهفة وحب و نرمين كانت وقفة متغظة و ندى لمحت نرمين كانت عايزة تبعد عن فهد من الاحراج فهد شدها اكتر قدام نرمين و هى نزلت من غيظها و مش عارفة تعمل ايه علشان تبعدهم 

فهد فوق بعد عن ندى لما حس انها بحاجة للهواء 

ندى و هى بتاخد نفسها : نرمين كانت واقفة يا فهد ليه مابعدتش 

فهد : وابعد ليه انتى حبيبتى و مراتى خليها تتفلك و لا ان شاء الله تو*لع بجاز و بعدين انا عندى ليكى خبر حلو 

ندى : ايه 

فهد: انا خلاص لاقيت العقد 

ندى : بجد يا فهد انا مش مصدقة و راحت حض*نته من الفرحة 

فهد مبسوط اوى و ندى بعدت شوية عنه  

فهد راح مرجعها لح*ضنه : سبينى شوية فى حض*نك انا معرفتش انام امبارح و انتى وحشتينى اوى 

⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘

نرمين فتحت  تلفونها لاقت فادى متصل كتير جدا و كان بيتصل نرمين فتحت عليه 

فادى : انتى لو مجتيش دلوقتى انا هاجى لجوزك البيت و افضحك 

نرمين : خلاص جاية و قفلت 

ندى و فهد كانوا سمعنها و نرمين خرجت 

ندى : هو فى ايه يا فهد 

فهد : مش عارف بس انا هروح وراها استنى هنا 

ندى : لاء و نبى يا فهد انا بخاف اقعد لوحدى خدنى معاك 

فهد و ندى راحوا وراها لاقوا نرمين طلعة أوضة  فوق سطوح عمارة فى  حتة شعبية 

فهد : ياريتنى ما سمعت كلامك و جبتك معايا يا ندى انا مش عارف اسيبك فى العربية ولا عارف اطلع بيكى 

ندى : لاء انا هطلع معاك متسبنيش فى العربية لوحدى 

فهد طلع هو و ندى وراها و بعدين فهد ك*سر باب الأوضة و دخل لاقى نرمين فى وضع م*خل للأدب مع فادى 

ندى اول ما شافت كده وقفت وراه فهد و غمضت عنيها من هول الموقف فهد مسك فادى علشان يضر*به 

فادى فجأة شد ندى و مسك س*كينة على رقبتها 

فهد : انت لو قربتلها انا هد*فنك هنا 

فادى : تسبنى و تخرج من هنا من غير كلام كتير هسبلك الحلوة ديه 

فهد كان بيسايسه و فجأة لو*ى دراع فادى و بدا يضر*ب فادى و فجأة فادى غفل فهد و ض*ربه 

بس*كينة فى كتفه و جرى 

ندى جريت على فهد و حاولت تربطله كتفه عقبال ما يروحوا اى مستشفى فهد راح مسك نرمين كت*فها و دخلها العربية و راحوا على البيت فهد حبس نرمين و وقف اتنين من رجالته على الباب عند نرمين علشان متهربش و راح للمستشفى و عملوا اللازم 

ندى و فهد فى المستشفى ملحوظة هى ديه المستشفى اللى بتشتغل فيها ملك 

فهد صحى لاقى ندى مسكة ايده و قاعدة تدعيله و تقرأ قرآن له 

ندى اول ما شافته صحى : فهد عامل ايه دلوقتى انت كويس حاسس بحاجة وجعا*ك 

فهد : متقلقيش انا كويس طول ما انتى جنبى 

ندى : انا هفضل جنبك يا فهد بس انت خف و نمشى من هنا بسرعة 

ميرفت و ممدوح و زينب و تقى و ملك راحوا يزورا فهد فى المستشفى 

ميرفت : انت كويس يا حبيبى ايه اللى حصل 

فهد : انا كويس مفيش حاجة يا ماما  

ميرفت : انا سالت الدكتور قالى انك هتبات النهاردة و هتخرج بكرة انا هبات النهاردة معاك 

فهد : مفيش داعى يا ماما ندى هتبات معايا 

ميرفت : لاء يا فهد مش همشى 

ممدوح: ما خلاص يا ميرفت قالك مراته هتبات معه انتى هتعملى ايه زيادة يعنى 

ميرفت بصيت بغيظ لممدوح : ماشى خلاص 

زينب: الف سلامة عليك يا ابنى ان شاء الله تقوم بالسلامة و احسن من الاول كمان 

معتز دخل ملك اول ماشفته كانت عايزة تخرج 

تقى مسكتها و قالتلها اتصرفى عادى ولا كأنه موجود 

معتز : الف سلامة عليك يا صحبى 

فهد : الله يسلمك 

معتز بص لملك ملك ما استحملتش و خرجت و حاولت تتصرف عادى بس غضبا عنها عيطت و خبطت فى دكتور أسامة 

أسامة باهتمام زائد شوية : مالك يا آنسة ملك انتى كويسة و طلعلها منديل 

ملك : شكرا مفيش حاجة 

معتز جيه عليها و شد ملك جنبه و مسك ايد أسامة جامد و هو بيسلم عليه : معتز خطيب ملك 

أسامة: تشرفنا و مشى 

ملك : انت ازاى تقوله حاجة زى ديه احنا فسخنا الخطوبة ديه خلاص و انت ازاى تشدنى كده اصلا 

معتز : ادينى فرصة واحدة يا ملك انا عارف انى غلطان و ندمان 

ملك: لاء و ابعد عنى انا مش عايزة اشوفك تانى ابعد عنى بقى و مشيت سابته 

معتز لنفسه : لاء يا ملك مش هبعد انا مش عارف مالى انا مشدود ليكى و عايزك فى حياتى انا غبى غبى ضيعتها بس انا هفضل وراكى لحد ما ارجعك تانى 

ملك قعدت فى اوضتها تعيط و بتسمع اغنية ماتبكيش يا عين 

ماتبكيش يا عين و متدمعيش

علي اللي فارقوكي و مفتكرونيش

ملناش مكان جواكوا

سامحوني كان لازم انساكوا

علشان ملقتش راحتي وياكوا

ماتبكيش يا عين و متدمعيش

دول عاشوا حياتهم حتي مفتكرونيش 

ندمان علي حالي ندمان علي دمعه نزلت عليكوا

اديتكم روحي وقلبي و مطمرش فيكوا

ملكوش مكان جوانا كان لازم ننساكوا

بامانه علشان استحاله تبقوا معانا

فيه منكم كتير بس صعب تلاقوني

صعب مش هتعوضوني

لا ده استحالة 

تقى وندى دخلوا لها  الأوضة و ندى عرفت من تقى الموضوع كله 

تقى : فى ايه مالك يا ملك هو عملك حاجة 

ملك حكتلها: انا مش عايزة اشوفه تانى انا لسه بحبه بس باللى عمله  ده نهى كل حاجة 

⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘

زينب و ميرفت و ممدوح روحوا و معتز قاعد مع فهد فى الأوضة و معتز حكله كل اللى حصل 

فهد : تستاهل علشان انا نصحتك و انت مسمعتش و هى عندها حق انت ليه فضلت ماشى مع ميرا و انت خطب ملك 

معتز : طب ما انت كنت ماشى مع بنات ولا هو حلال ليك و حرام عليا 

فهد : بس من ساعة ما ندى دخلت حياتى و انا مش شايف غيرها و بطلت اعمل كده من ساعة ما عرفتها مش زيك 

معتز : خلاص يا عم عرفنا انى غلطان بس انا لسه عايز ملك و ندمان و انا بحبها

فهد : لاء يا معتز انت مش بتحبها اللى بيحب حد مش هيهون عليه و ملك هانت عليك و روحت خو*نتها انت ممكن مشدود لها مش اكتر 

معتز : مستغربك اوى يا فهد طريقة كلامك اتغيرت  ده الحب بيعمل المستحيل زى ما بيقولوا ده فهد اللى كان اخر همه مشاعر اللى قدامه شكلك وقعت و كمل طب شوفلى حل خلى ندى تحنن قلبها عليا و تدينى فرصة 

فهد : انسى اكيد مش هقولها حاجة زى كده 

معتز : طبعا ما انت علشان ربنا كرمك و اتجوزت مش مهم بقى انا اولع يعم بقولك عايز اتجوزها و الله مش هبص بره تانى انا عارف انى حما*ر لما ضيعتها من ايديا بس يعنى هى مش عايزة تدينى اى فرص تانية

فهد : انا مش عارف اقولك ايه انا هحول المح لندى من بعيد بس انت قولى اشمعنا يعنى المرادي متمسك كده انا مستغربك جدا 

معتز : انا حاسس انى عايزها اول مرة احس انى فى علاقة نضيفة اول مرة احس معاها بحاجات محستهاش مع حد غيرها 

فهد : و طالما كل ده خو*نتها ليه من الاول ما كنت مشيت عدل 

معتز : ما خلاص يا عم ما قولنا عرفت انى زف*ت غلطان و مش هعمل كده تانى ده انا حتى طردت ميرا و جبت واحد راجل بدلها و نبى خلى ندى تكلمها 

ندى دخلت و كانت جايبة الغدا لفهد 

معتز : استاذن انا بقى و متنساش يا فهد 

فهد : ما خلاص يا عم معتز ماشى

ندى قعدت جنب فهد تأكله 

ندى : يلا يا فهد علشان تاكل 

فهد : لو عايزانى اكل كلى معايا 

ندى : ماشى يلا كل بقى و بدأت تأكله 

بليل 

ندى جت تنام على الكرسى 

فهد خلها تنام جنبه فى السرير

فهد فضل يحض*ن فيها 

ندى : مالك يا فهد فيه ايه 

فهد : انا كنت خايف عليكى جدا انا اسف انى اخدتك معايا يا ندى 

ندى : انت بتتاسف على ايه انا اللى اصريت اروح معاك انا اسفة و بعدين انا اتخضيت عليك اوى يا فهودى انا بحبك اوى و باس*ته من خده

فهد : وانا بعشقك يا قلب فهودك انتى مش بتدلعى عليا غير لما اكون تعبان 

ندى وفهد ناموا و تانى يوم الصبح 

الممرضة : اساعد حضرتك فى اللبس 

ندى بغيرة  بصت لفهد 

فهد شد ندى لحض*نه  : لاء مراتى هتساعدنى

ندى انبسطت اوى من اللى عمله  

فهد : اموت فيكى وانتى بتغيري كده يا قلبى 

ندى بدات تساعده فى اللبس و روحوا البيت 

استوب 

يا ترى ايه اللى هيحصل لنرمين و كده خلاص حياة فهد و ندى هتستقر ولا نسين حد  و  معتز هيعرف يصالح ملك