رواية أسيرة الفهد الفصل السابع عشر 17 بقلم ندى أحمد

معتز : خير يا ملاكى فى ايه 

ملك : معتز احنا ممكن نرجع تانى لفترة الخطوبة و ناجل كتب الكتاب شوية 

معتز : ليه يا ملك 

ملك : انا حاسة ان كل حاجة جت بسرعة و ده قلقنى فى حد ذاته ممكن اخد وقتى

معتز : مع انى ده صعب عليا بس هعمل كده علشان انفذ رغبتك يا ملاكى 

ملك : شكرا يا معتز انك تفهمت الموقف و قدرته 

معتز : انتى يا ملك انتى عندى ايه 

و فجأة تلفون معتز اتصل و ملك لمحت اسم ميرا 

معتز : الو 

ميرا : ازيك يا حبيبى وحشنى اوى انا مستنياك النهاردة فى نفس المكان 

معتز  : تمام تمام ربنا يسهل و قفل 

ملك : خير 

معتز : مكالمة شغل مهمة مضطر اقوم انا هوصلك و اروح 

ملك حست ان فى حاجة : لاء اصل انا كنت عايزة اشترى شوية حاجات و انت مستعجل روح انت الشغل و انا هشترى الحاجات و اروح علطول 

معتز : ماشى و طمنيني عليكى لما توصلي 

معتز خرجك و ركب عربيته و مشى 

ملك خرجت بسرعة شاورت لتاكسى و مشيت وراه 

⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘

عند فهد و ندى 

ظل فهد يفعل بندى ذلك العمل* الو*حشى و هى تبكى ولا تستطيع المقاومة و عندما انتهى فهد منها و نظر لها وهى  تبكى فى صمت تمسح دموعها بظهر يديها 

فهد : ندى انا اسف انا معرفش عملت كده ازاى 

ندى مستمرة فى العياط

ندى و الدموع فى عنيها قامت علشان تاخد شاور فجأة لاقيت السرير  كله  د*م و ندى بتن*زف بغزارة و جت تقوم اغمى عليها 

فهد اتخض و جرى عليها : ندى فوقى ندى ردى عليا ندى راح ملابسها عباية و اتصل بدكتورة 

دكتورة جت قدرت توقف النز*يف و علقتلها محاليل 

فهد : خير يا دكتورة طمنيني انا جوزها

دكتورة : هى نايمة دلوقتى لانى ادتها مسكن و هى عندها نز*يف حضرتك شكلت *تقلت عليها شوية و هى شكلها صغيرة و ضعيفة اوى فمستحملتش فمن الافضل ان حضرتك متقر*بلهاش لمدة أسبوعين و تتغذى كويس و انا كتبتلها فيتامينات و شوية أدوية ياريت تتاخد فى معادها 

فهد : طبعا يا دكتورة شكرا جدا 

فهد دخل قعد عند ندى 

فهد و كان ماسك ايديها: ندى سمحينى انا غلطان و مش هذ*يكى تانى ابدا و بص لاديها و جاب علبة الاسعافات و حط مرهم لاديها و لفها بشاش و افتكر لما كان ضاغط عليها و هى بتتوجع و قعد يلع*ن نفسه على اللى عمله 

ندى بدأت تصحى و فهد كان قاعد جنبها راحت شدت اديها منه و جت تقوم مش قادرة توقف و صرخت من الوجع 

فهد : ندى انا اسف قوليلى انتى عايزة ايه و انا اجبهولك 

ندى معبرتوش و فضلت تتسند لحد ما دخلت الحمام فهد دخل الحمام وراها و ندى كانت فى البانيو و فهد حط ايده  على كتفها ندى اتخضت 

فهد : متقلقيش يا حبيبتي ده انا 

ندى بوجع : لو سمحت يا فهد تطلع بره 

فهد لمح حتت من جس*مها مزرقة فندم اكتر على اللى عمله و خرج استناها بره 

ندى خرجت لافة فوطة عليها و فهد جاب مرهم و بدا يدهنلها على الحتت الزرقة 

ندى : لو سمحت ابعد مش عايزة حاجة 

فهد : انا هدهنلك المرهم و بعدين اعملى اللى انتى عايزه كله 

بدا يدهنلها المرهم و يب*وس المكان اللى مزرق و مع كل بوس*ة بتأسف لها 

ندى بعياط و خوف : ابعد يا فهد كفاية اللى عملته ارجوك كفاية 

فهد : انا اسف والله يا ندى و اول و آخر مرة *اغصبك على حاجة انا غيرتى عمتنى لما شوفتك قاعدة مع يوسف 

ندى راحت ك*سرة فازة ازا*ز جنبها : قول لديه اسف يمكن اسف تصلحها هى كمان و ترجعها زى الاول 

و حاولت تقوم و لكن مكنتش قادرة و فهد قام جابلها هدوم و بدأ يلبسها و هى كانت مضايقة انه بيساعدها لأنها مكنتش طايقة كده 

فهد جياه ينام جنبها ندى راحت  بعدت 

فهد : ندى ارجوكى انا مستعد انى اعملك اى حاجة و تسمحينى لكن متبعديش عنى كده 

ندى : ليه عملت كده يا فهد ليه رجعتنى اخاف منك زى الاول و يمكن اكتر من الاول  ليه انا قولتلك كل حاجة و مكدبتش عليك فى حاجة ليه يا فهد كنت قاسي كده عليا 

فهد : انا عارف انى عصبى و غضبى بيعمينى بس انا فعلا مش بستحمل حد يقرب منك يا ندى غيرى و بعدين الواد ده منرفزنى من يوم الفرح و كنت عايز اض*ربه و لو شوفته فى البيت تانى انا هم*وته و اوعدك انى هحاول اتحكم فى اعصابى بس انتى كمان راعى شعورى يا ندى و انا و الله اسف و فجأة راح مسك كباية و راح ضغط عليها لحد ما ك*سرها فى اي*ده  

ندى بخضة : فهد ايدك انت كويس 

فهد : سبيها يا ندى انا لازم اعاقب الايد اللى اتمدت عليكى و اذ*يتك 

ندى مسكت ايده : ايه اللى انت بتقوله ده يا فهد انت فاكر انى هبقى مبسوطة و انت بتتالم و جابت علبة الاسعافات من الدرج اللى جنب السرير و بدأت تشي*ل الا*زاز اللى فى ا*يد فهد و طهرت مكان الاز*از و لفتهاله بالشاش 

ندى : اوعدنى يا فهد ان اللى حصل النهاردة مش هيتكرر تانى 

فهد : اوعدك يا قلب فهدك وراح با*س ايديها و حض*نها و هى فضلت تعيط فى حض*نه 

⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘

عند تقى 

تقى عمالة تعيط فى اوضتها زينب دخلت عليها 

زينب : مالك يا تقى انتى من ساعة ما رجعتى و انتى بتعيطى انتى وعلى اتخنقتوا 

تقى : لاء 

زينب : زعقلك عملك حاجة 

تقى : لاء يا ماما 

زينب : اومال ايه اللى حصل طالما كله لاء لاء كده 

تقى : ماما انا قولت لعلى اللى دكتورة قالتهولى مقدرتش اخبى عليه اكتر من كده و هو تقريبا خلاص كده هيسبنى ده ما اتصلش حتى لحد دلوقتى هو عنده حق هو من حقه انه يخلف ليه يكمل حياته مع واحدة مش بتخلف زى 

زينب حضنتها : لاء يا حبيبتى انتى زى الفل و بعدين الدكتورة قالت انك ممكن تخلفى و ان فى امل ليه التشاؤم ده يا تقى استغفرى ربنا يا بنتى و قومى صلى و استهدى بالله مش عايزة اشوفك يائسة كده و زعلانة 

تقى : حاضر يا ماما 

تقى فضلت تدعى ربنا و تصلى 

⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘ 

نرمين كانت مبسوطة لأنها سمعت صر*يخ ندى و عرفت ان فهد اتعصب عليها و فضلت تفكر ازاى تطلعها من حياة  فهد خالص و قطع تفكرها رنة الموبيل 

نرمين: الو مين

فادى : كده مسحتى رقمى يا نرمين و نستينى ولا ايه 

نرمين : فادى  

فادى : ايوة فادى يا حلوة 

نرمين : انت ايه اللى فكرك بيا عايز ايه 

فادى: انا قولت محدش بيرمى ل*حمه كده يا نرمين 

نرمين : لح*م ايه انا مش فاهمة حاجة 

فادى : ابنى يا نرمين اللى فى بطنك اللى قولتيلى انك سقطتيه و هو لسه فى بطنك

نرمين : انت عايز ايه بالضبط انت مكنتش عايزه و انا مش هطلبك بأى حاجة عايز ايه بقى 

فادى : ما هو انا لما فكرت قولت انى ابنى اهم من اى حاجة تانية و انا عايزه يا نرمين 

نرمين : هات من الاخر يا فادى عايز كام و تحل عنى و تنسانى 

فادى : عشرة مليون جنية 

نرمين : وانا اتصرف فيهم ازاى دول انا اكيد مش معايا المبلغ ده 

فادى : بس جوزك اللى انتى على زمته ده معه و لا تحبى اقوله و قول لعمك و يبقى عليا و على اعدائى 

نرمين: طب ممكن تدينى مهلة اجمع المبلغ 

فادى: يومين و مفيش اكتر منهم و قفل 

⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘

ملك و هى ماشية وراه معتز 

و انتظرت شوية و هو منزلش سألت بواب العمارة على الشقة اللى طلعها معتز 

و طلعت و خبطت كانت المفاجأة من نصيبها 

ميرا فتحت الباب و كانت ترتدى *قميص* نوم لا يس*تر شئ 

ميرا : حضرتك بتسالى على مين 

ملك : فين معتز 

ميرا : حضرتك مين 

خرج معتز من الحمام كان  يلف حول و*سطه فوطة و خرج من الحمام 

معتز و كان يجفف شعره : الدليفرى وصل يا قلبى ولا مين 

معتز اتفاجئ من وجود ملك امامه 

معتز : ملك انا هفهمك 

ملك راحت نزلت تجرى من اللى شافته و هو و هى بالمنظر ده و يا عالم كانوا بيعملوا ايه سوا 

ملك ركبت تاكسي و مشيت 

معتز و ميرا فوق 

ميرا : هى ديه بقى ملك ايه ده انت ازاى تنزل للمستوى ده يا معتز ديه شكلها مقفل اوى مش نفس استايلك خالص 

معتز مس*كها من رقب*تها و بدا يخن*قها : انتى اللى خليتها تيجى على هنا يا بنت ال🤬🤬🤬

ميرا : معتز انا مليش دعوة انا مبعتش حد و لا عملت اى حاجة سبنى 

معتز دخل يلبس و رمى لميرا فلوس فى وشها : انتى مرفوضة و مشوفش وشك تانى فاهمة 

ميرا بخوف: فاهمة و راح طردها و رمى لها هدومها و قفل الباب و نزل هو كمان مش عارف يعمل ايه 

معتز كان عايز ملك تبقى مراته و هو فى حاجات جواه عايزها تكون معاه و فى حياته مش بس علشان يتجوز و خلاص بس هو كان فاكر ان ملك مش هتعرف و انه اول ما يكتبوا كتبهم هبعد عن الحرام و يقرب من حلاله و هو كان ناوى ينهى مع ميرا النهاردة