رواية جحيم العذراء الفصل السابع 7 بقلم هدى عبدالصافي

رعد بضحك وقرب دماغها ونيمها على صد'رو

رعد بهدواء وابتسامة: اى

قمر حضنتو بتوتر ورعد شدد من حضنها

رعد: كفاية عليا لحد كده 

قمر بعدم فهم: كفاية اى

رعد شال دماغها ونيمها على السرير وقرب منها وقرر يتمم جو'ازهم ميبقاش ورق بس

قمر بخوف: ررعد بتعمل اى 

رعد بهدواء: اهدى يا روحى متخافيش

قمر بخوف وعينها فيها دموع وتوسل: ر رعد ع ع.عشان خاطرى ابعد ا ابعد يا رعد 

رعد: اهدى بس خايفة ليه

قمر بعياط : رعد عشان خاطرى متعمليش حاجة عشان خاطرى وحيات اغلى حاجة عندك وكانت هتبوس ايدو رعد شدها لحضنو وفضل يطبطب على ضهرها ويهديها وهو زعلان من نفسو وانو سبب فى ده

رعد بضعف صوت: حبيبتى ممكن تهدى

قمر بعياط وبتتمسح فى صد'رو زى القطط

قمر: حا حاضر

رعد ابتسملها ابتسامة خفيفة : شاطرة

قمر: مش هتنام

رعد: فى حضنك تعالى

قمر باحراج: لا لا نام انتا انا نمت

رعد: يلا بقا عندى شغل كتير بكره وخدها فى حضنو ودقايق وراحو فى النوم(والله يبختهم انا بحس الافكار بتجيلى لما اجى انام)

تانى يوم الصبح رعد قام براحة ودخل لبس وبعدها نزل لقا بباه بيفطر تحت

رعد: صباح الخير

حسن: صباح الخير مش ناوى تفهمنى مالك ومال ابن نصار 

رعد: عادى مفيش حاجة بعد اذنك عشان عندى شغل

حسن: انتا بتحبها

رعد: هيا مين دى

حسن: قمر

رعد: اكيد لا مش انا الى احب وا'حدة زى دى

حسن :احترم نفسك سامع امال بتعمل كل ده ليه وانا عارف ان ابن نصار هو السبب وعارف انتا حا'بسو فين

رعد: طلاما عارف يبقا اكيد عرفت انى بعمل كده عشان كل ده كان بسببى انا الى حصلها كلو كان بسببى

حسن: امشى يارعد شوف هتروح فين

رعد مشى وراح الشركة ودخل بكل هيبتو والموظفين كلهم وقفو ثابتين لحد مدخل المكتب

رعد فى المكتب: عايزك تجبلى الملف بتاع الشركة دى من اولو لاخرو وتفهم كويس الى فيه وتعرف الاساس بتاعها اى الى ممكن فى لحظة يوقعها متقفش تانى

السكرتير: حاضر يا فندم حاجة تانى

رعد: لا روح انتا

عشاق الروايات ⁦✨📖🖋️ 

رعد: ماشى ياا'بن ا'لكلب يا و'سخ يا'ابن ا'لكلب انتا وابوك وقعد كمل شغلو وراجع ملفات وكانت الساعة جت 3 العصر راح على الڤيلا الى محبو'س فيها كريم ودخل

رعد: بص يا ابن ال*** هتقول كل عمايل "اهلك" السو'دة من غير تهز'يق معنى عارف انك بتمو'ت فيه ولا تحب يتعلم :عليك اكتر من كده وبرضو هتقول 

كريم وهو مش قادر: هقو ل هقول

رعد: حلو اوى قول وعلا الله تنسا حاجة

كريم ابتدا يحكى عن حياتو القذ'رة الى كلها محر'مات وعن شغلو الو'سخ هو وابوه 

رعد قفل التسجيل وبعدها قام فضل يضر'ب فيه بغضب جا'مح *وغل "وعصبية

رعد للجارد: يفضل هنا وتاكلوه وتحطولو مياه على متيجى نها'يتو 

الجارد: تمم يا كينج

رعد خرج وكانت الساعة 5 وربع راح جاب شوكولاتة لقمر كتير من النوع الى بتحبو ورجع لقا المكان هادى وبباه كان سافر عشان عندو شغل فى استراليا

رعد طلع وفتح الباب براحة لقاها واقفة فى البلكونة ودموعها نازلة حط الشكولاتة على السرير ولفها ليه

رعد بقلق: مال وقبل ميكمل كلامو لقاها بعدت ايدو وضر'بتو بلقلم 'بغضب وعياط وقر'ف و..