رواية جحيم العذراء الفصل السادس 6 بقلم هدى عبدالصافي

رعد بغضب فطلع هو من تسبب فى هذا هو السبب فى و'جعها وماذا فعل يظل يعا'يرها ويراها ا'نسانة 'رخصية 

ركب بعصبية ودور العربية ومشى راح البيت

طلع وفتح الباب لقاها نايمة على الكرسى الى جمب الباب 

رعد زفر بضيق: اووف وشالها حطها على السرير وبصلها وهو قريب منها وفضل يقرب لحد ما ...

فلحظة بعد عنها وقعد على طرف السرير من الناحية التانية

رعد فى نفسو: يعنى انا السبب فى الى حصلها انا السبب انها تبقا مغت'صبة وقام بعصبية خد هدوم ودخل ياخد دش عشان يفوق 

رعد 'بتقطيم' لنفسو: انا السبب فى كل ده انا السبب وبعا'يرها كمان يعنى انا السبب' وضر'ب بكف ايدو جامد على الازاز الى حولين البانيو ا'تكسر 'قمر قامت مفز'وعة 

قمر وفاقت لقتها على السرير عرفت انو جه قامت بخو'ف على صوت ا'لكسر 

قمر برعشة وبتقرب من الباب بتاع الحمام

قمر: ر ررعد

رعد مش بيرد

قمر: ر..رعد يا رعد

رعدفتح الباب وكان لافف بشكيل على وسطو وخد الهدوم وخرج عشان الازاز الى ا'تكسر

قمر بخوف : ا انتا كويس

رعد بصلها بجمود ودخل الدريسنج روم يلبس

قمر بتوتر دخلت الحمام بس لقت د'م على الازاز 

قمر بصويت: رعددد

رعد كان لبس البنطلون ولسه هيلبس التى شيرت رماه وراحلها خدها فى حضنو

قمر بخضة من حركتو 

رعد وبعد عنها: اى فى اى 

قمر بتوتر : د د'م ده اى

رعد بنفخة وهدواء ورجع لجمودو: عادى الازاز ا'تكسر وراح عشان يلبس قمر شدتو من ايدو فرياكشن وشو اتغير بو'جع عشان ايدو' اتفتحت 'دخل فيها ازاز

قمر بخضة: اى اى ده استنا وشدتو معاها وهو ميعرفش مستسلم ليها مش قادر يقاوح او يعند وهيا قعدتو وفضلت تدور لحد ملقت الحاجة وقعدت بتوتر ومسكت ايدو وعملتها 

قمر: كده خلاص بقيت كويس

رعد باصصلها وسرحان

قمر هزتو فى كتفو هزة خفيفة

رعد مرة وحدة شدها فى حضنو وضمها جامد اكنو عايز يدخلها جواه قمر اتصدمت وبعدها رخت فى حضنو وحضنتو بضعف وعينها بتدمع رعد حس بدموعها على كتفو نزلة طلعها من حضنو

رعد: وبيمسح دموعها بهدواء: بتعيطى ليه دلوقتى

قمر بعياط: ع عشان انا مش عارفة ا'عيش حيا'تى كلو بيقول عليا مغت'صبة حتا انتا انا اى ذنبى فى كده ا'لمجتمع' حكم 'عليا هو والنا'س انى غلط ومش انا بس انا واى ب'نت حصلها كده انا مش عارفة ا'عيش حيا'تى بسببهم ولا بسببك بيحطو اللوم على ا'لبنت ويقولو التربية طب والولا'د ليه يقولو عليهم لما يغلطو او يعملو كده اصل ده ولد منتم مش هترضوها 'لبن'تكم ولا لنفسكم بيبصولى بصة و'حشة اكنى انا الى غلطانة وانتا كمان وقامت وقفت بعياط وانهيا'ر انتا كل شوية تقلى مغت'صبة واحدة زيك كل شوية تقلى عمرى مقرب منك انتى وا'حدة مغت'صبة انا ذنبى اييييه انا مقلتلهمش يغت'صبو'نى انا مرحتش نحيتهم انا وفجئة ا'غمى عليها(للاسف دى الحقيقة نص ا'لمجتمع بل اغلبو بيقول كده ويوقع ا'لحق على ا'لبنت الى بتبقا ضح'ية لو'لد او شا'ب نا'قص د'ين وتربية خارج من تربية اسر'ة غلط واخد على  انو هو 'يغلط 'ويتقال عليه عادى مهو و'لد ولو جه حد ناحية ا'ختو ولا ممتو ولا بنتو او حد' يخصو 'بيتعفر'ت مبيفكرش بقا ا'لبنت الى اغت'صبها او حاول  دى عايشة ازاى بباها وممتها واخواتها ا'تحكم عليهم فى' نظر النا'س الى مبتر'حمش ازاى وان الكل بعد عنها وعن اسرتها وبقت منبو'ذة وسط اصحابها جيرانها قرايبها حتا اهلها 'حسبى 'الله 'ونعم 'الوكيل) قمر ا'غمى عليها ورعد شالها ونيمها ودمعة نزلت منو مسحها وقام لبس فى هدواء ودخل المكتب يخلص شغل وخلص وكان داخل ينام جمبها سمع دوشة تحت 

رعد نازل بهدواء : فى اى

عشاق الروايات  ⁦✨📖🖋️ 

نصار بترجى لحسن: ابو'س ايد'ك خلى ابنك يسيب ابنى وحقكو عليا

حسن : فى اى انتا واخد ابنو ليه يا رعد

رعد بجمود: شغل الستا'ت ده مش عليا وابنك لو مخدتهوش ج'ثة منى هتاخدو ج'ثة فى المحكمة يا 'روح ا'مك انتا وابنك

حسن : رعد

رعد: رعد قد كل كلمة بيقلها وشركتك الو'سخة يا نصار هتتقفل وده بقا وعد تهد'يد بوعيك خدو زى معايز وامشى بقا عشان بنام بدرى

نصار: ابو'س ايد'ك يا رعد ياابنى

رعد بعصبية: متقلش ابنى واطلع برا بدل منده للحرس يرموك برا

حسن واقف ساكت مبيتكلمش

نصار خرج ورعد طلع اوضتو لقاها لسه نايمة قرب منها وبقا يملس على خدودها وشعرها بهدواء وهيا بقت متدا'يقة وبتبعد ايدو وهيا نايمة واتقلبت الناحية التانية

رعد ضحك وحط ايدو على خدها وبيقر'صها بخفة 'وبيحمرو

'قمر قامت بهدواء ولسه مغمضة عيونها 

قمر بانزعاج: اوووف فى اى بقااا

رعد ضحك بصوت عالى واول مرة يعملها

قمر فاقت: اى ده

رعد بضحك وقرب دما'غها ونيمها على صد'رو

رعد بهدواء وابتسامة: اى

قمر حضنتو بتوتر ورعد شدد من حضنها

رعد: كفاية عليا لحد كده 

قمر بعدم فهم: كفاية اى

رعد شال دما'غها ونيمها على السرير وقرب منها وهو مقرر يتمم جو'ازو ميبقاش ورق بس..