رواية دموع رهف الفصل الثالث عشر 13 بقلم ألاء فرحات

بابا ميت وهو عنده ٣٣سنه بس بابا مكنش تعبان وليه ماما كانت بتقول انا هاخد حقك من الموتوك 

بابا مكانش ميت موتت ربنا بس يارب مين الهيساعدنى دلوقتى انا هسأل مالك لاء استنى مالك مش عارف حاجة عن الموضوع لانه كان صغير انا لازم اتصرف بكل هدوء 

ودخلت رهف 

/////////////////////////////////عند ادم

حور بسخرية:الف الف الف مبروووك يادم 

ادم بعصبية: عايزة ايه يا حور

حور:الله الحق عليا انى جاية اباركلك على الخطوبة ورهف مجاتش معاك ليه

ادم بعصبية: حووووووور

حور:اه صح نسيت انها فركشتك معلش انشاء الله تلاقى واحدة تنصب عليك تانى وتروح تخطبها 

ادم:انا عارف انك والعة من جواكى بس اعملى مهما تعملى انا عمرى ماهحبك عارفة ليه عشان انانية مش بتحبى غير نفسك انتى عمرك ماحبتينى انتى حبيبتى فلوسى افهمى بقا انى عمر ماهحبك وانت مفكرة ان بكل البتعمليه ده انا هتعصب لاء ده انتى بتعملى كده عشان تطفى نارك فانا فاهمك كويسحور بعصبية: انت بتقول ايه انا اغير من النصابة دى

ادم:قولى لنفسك بقا بلاش الغيرة الفيكى دى بلاش

حور:انا عمرى ماغير منها

ادم:لاء بتغيرى ياحور كنتى وانتى صغيرى بتغيرى عشان هيا اشطر منك فى الثانوية العامة دخلت طب وانتى تجارة وكنتى هتموتى من الغيظ عينك كشفاكى علفكرة باين فيها الكره والغيرة ومهما تدارى فهيا باينه عن ازنك عندى شغل

وخرج ادم

حور:يارب اعمل ايه تانى عشان تبعد عنه

/////////////////////////////////رهف كانت قاعدة على البحر ومالك جه قعد جمبها

مالك:قاعدة كده ليه يارهف

رهف:مفيش مخنوقة شوية

مالك:زعلانه من ايه

رهف:كل حاجة ماشية غلط

مالك:وليه احنا منغيرهاش للصح

رهف:لو كنا نقدر نغيرها كنا عملنا الصح من الاول ومنغلطش

مالك:وليه متقوليش ان احنا هنتعلم من غلطاطنه

رهف:بنغلط كتير وبنقول نفس الكلمة ونضحك على قلبنا بكلمتين ونرجع نغلط تانى حياتى كلها عاملة زى جسم بلا روح ماشى فى البحر والموج يجيبه شمال ويمين كل ماقول خلاص هستقر فى المكان ده يجى الموج يحدفنى لصخرة تجرحنى وتنقلنى من الجنه الكنت فيها معتدش فارقة بقيت ماشية مع الدنيا زى متودينى بروح 

مالك:وليه متقفيش قوية قدام الموج وهو مش هيقدر يحركك

رهف:وقفت بس الموج اقوى منى اهو الموج ده الناس الغنية 

مالك:مش كل الغنى كده يارهف

رهف:لاء كله كده يامالك عمى المن لحمى ودمى رمانى فى الشارع ادم الوثقت فيه رمانى فى الشارع زينب ورانيا الوثقت فيهم باعونى بالفلوس 

مالك:اثقى فيا يارهف

رهف:معتش عندى ثقة بحد خالص 

مالك:بس انا ابن عمك

رهف:اذا كان عمى نفسه رمانى فى الشارع

مالك:انا مقدر الانتى فيه يارهف وانا مش بقول ان بابا طيب بابا ده جبروت الفلوس مقوية قلبه على الناس يما بيدوس على ناس غلابة كتير بس انا عمرى مكنت زى بابا ابدا انا طول عمرى الناس بخاف منى عشان بابا وانا بضايق من كده اوى نفسى الناس تحبنى واحب الناس لكن الناس بتكرهنى بسبب بابا انا مش بحب الفلوس ولا الشركات ولا العربيات انا دخلت طبعشان اشتغل واصرف على نفسى من مرتبى انا فضلت احوش مرتبى واشتريت شقة وقاعد فيها بس بروح الڤيلا زيارات كده ومش بقبل فلوس ابويا دى خالص 

رهف:هيا ايه مصدر فلوس ابوك يامالك

مالك:مش عارف والله بس انا اتولد لقيت الشركات والفلوس دى كلها 

رهف:ليه مفكرتش انك تسأله 

مالك:سألته بس هو بيتعصب عليا لما بسأله ومش بيرضى يجاوب

رهف:وليه مفكرتش ايه هو السر المش راضى يقوله ده

مالك:قولتلكيارهف ده ميهمنيش انا اصلا كأنى مش عايش معاهم عايز اعمل حياه مستقلة الواحدى

رهف:ناس الفلوس قدامهم كتير وبيرفضوها وناس نفسها فى جنيه ومش لاقية لفقير مرتاح ولا الغنى مرتاح 

مالك:تخيلى ان فى هضبة عالية جدا وعليها كل ماتشتيه العين وفى تحت الارض مكان مفهوش اى حاجة انتى بقا فى المكان ده وقاعدة تعافرى عشان توصلى للهضبة بس صدقينى يارهف لو طلعتيها هتندمى 

رهف:يعنى انا مطلوب منى ان اعيش طول عمرى فقيرة 

مالك: انا مقولتش كده انا اصدى اشتغلى وخليكى بسيطة متوسطة الحال كده وهتعيشى احلى عيشة ارجعى كليتك واشتغلى 

رهف:ارجع ازاى بقا منه لله ادم دمر مستقبلى ورفدنى من الكلية 

مالك:ازاى رفدك وهو ملهوش يرفدك

رهف:انا خلاص معتش عندى طموح فى الدنيا دى

مالك:الطموح عمره مابيصنع نفسه احنا الازم نصنعه ونجدده وعشان نحقق طموحنا لازم يكون فى امل ويقين بالله

رهف:وانا اجيب الامل ده منين بقا

مالك: انتى ليه مش قادرة تواجهى الحياه

رهف:عشان انا ضعيفة انا مش زيك بنت رجل اعمال مشهور افهم دى بقا 

مالك:مش شرط انتى مش ضعيفة يارهف مش ضعيفة انتى المش عايزة تتقوى على الحياه افهمى دى بقا 

رهف:اتقوى بأيه بالفلوس هقولك مش معايا فلوس هتقولى اتقوى بالعيلة معنديش اتقوى بأيه بقا وابقى قوية قدام ادم الدمنهورى ولا محمود المصرى عشان ابقى نهيت حياتى بايدى ده عشان قلم دربته لحور عشان اخد حقى ادمرت وامى ماتت عشات قلم دربته لادم عشان ارد على اهانتى دمرى حياتى ورمانى فى الشارع عايزنى اعمل ايه تانى عشان بقا اكون مت بقا اسكت يامالك مأنت عمرك مهتحس بالناس الزينا حتى لو كنت عايش عيشة عادية

مالك:هجبلك شغل فى نفس المستشفى الانا شغال فيها يارهف

رهف:مش هيرضو يقبلونى عشان ادم

مالك بعصبية: قولتلك ادم مش هيقدى يعملك حاجة طول مانتى فى حمايه مالك المصرى 

رهف:شوفت بقا انا بتتحامى بأسمك حتى لو كنت معتزل عن ابوك بس انت شايل اسم كفيل انه يعيشك ملك وسط خدامين وللاسف انا خدامة منهم

مالك:انتى ليه ميته كده انتى ليه جسم من غير روح ليه كل مأديكى امل واقولك هتشتغلى ترجعى لنقطة الضعف والحزن انتى لو فضلتى كده عمرك مهطلعى للهضبة الانتى نفسك فيها انتى كده كل متتطلعى درجة هتنزلى عشرة لحد متقعى وتموتى وانتى تحت

رهف:ماشى يمالك قدملى فى الشغلمالك:تمام هاتى الدوسيه بتاعك 

رهف:استنى هدخل اجيبه

ودخلت رهف