رواية دموع رهف الفصل الثاني عشر 12 بقلم ألاء فرحات
 |
| رواية دموع رهف الفصل الثاني عشر 12 بقلم ألاء فرحات |
رواية دموع رهف الفصل الثاني عشر 12 بقلم ألاء فرحات
فى الصباح
حنان:اصحى يارهف علشان الفطار
رهف:حاضر ياطنط
ونزلت رهف
رهف:صباح الخير
مالك:صباح النور
محمود:ازيك يارهف
رهف:الحمد لله ازيك ياعمو
محمود:امك عاملة ايه
رهف:ماما اتوفت بقالها شهر
محمود:ماتت ازاى
رهف بدموع:كان عندها كانسر وماتت
مالك:ربنا يرحمها يارب
رهف:يارب
محمود وهو بيبص لحنان:البيت بيتك يارهف
رهف:ربنا يخليك ياعمو
وتناولو الافطار
/////////////////////////////////فى غرفة محمود
محمود:حنان تعاملى البنت حلو
حنان:البنت ملهاش فى شغل الورث ده
محمود:لاء ليها ولو عرفت هتاخد نصف املاكنا
حنان:متخافش
محمود:ربنا يستر
/////////////////////////////////عند محمود فى الشركة
دق دق دق دق دق دق دق
محمود:ادخل
يدخل ادم
محمود:ادم بيه بنفسه هنا اهلا وسهلا اتفضل
ادم:عايزك فى موضوع
محمود:ده انت تؤمر
ادم:بنت اخوك رهف
محمود:مالها
ادم:عايز اتجوزها
ليقف محمود بصدمة:تتجوزها
ادم ببرود:ايوة وبأى تمن انت عايزه
محمود:بس
ادم:مبسش لكده لاروح اقولها على الورث
محمود:انت بتهدتنى
ادم:والله افهمها زى متفهمها
محمود:طيب اخد رأيها
ادم:الرد بكرة سلام
وخرج ادم
/////////////////////////////////
رجع محمود الڤيلا
محمود:عايزك فى موضوع يارهف
رهف:نعم ياعمو
محمود:متقدملك عريس
مالك بزعل:مين هو
محمود:ادم الدمنهورى
رهف بصدمة:ايه ادم
محمود:ايوة ولازم الرد دلوقتى
رهف:بس انا مش موافقة
محمود:مش بمزاجك فاهمة انا وافقت وخلاص
رهف:يعنى ايه توافق من غير ماعرف هيا حياتى ولا حياتك
محمود:انا فى مقام ابوكى وانا الواصى عليكى فاهمة يابت
رهف:لاء مش عشان قعدنى عندك فى البيت تبقى واصى عليا وانا عمرى مهوافق على الجوازة دى فاهمين
وطلعت رهف منهارة من البكاء
وطلع وراها مالك
حنان:ايه الانت عملته ده
محمود:البت دى لازم توافق
حنان:مش معنى
محمود: ادم مههددنى لو موافقتش هيقولها على الورث
حنان:طيب هنعمل ايه
محمود:هتوافق
/////////////////////////////////رهف كانت بتعيط ودخل وراها مالك
مالك:اهدى يارهف
رهف: اهدى ازاى وانا هجوز الي ظلمنى ودمر حياتى
مالك:مش هتجوزيه يارهف
رهف:ازاى وباباك موافق
مالك:انا معاكى ومتقلقيش
رهف:بجد يعنى مش هتجوزه
مالك:لاء
رهف:طيب هنعمل ايه
مالك:احنا هنستني لما نشوف هيرسو على اي تمام
رهف:تمام
/////////////////////////////////عند حور
حور بعصبيه وزعيق:يعنى ايه هيتجوزها انت اهبل
مجهول:هو طلب ايدها يافندم ووافقو
حور:على جثتى يادم لو اتجوزتها على جثتى يعنى يارب بعد معملت ده كله يرجع ليها تانى هيا ايه عملالو ايه كل ماقول هيحبنى وامشيها من القاهرة يروحلها بردو بس المرادي انا همشيها من الدنيا بحالها همحيها من على وش الارضفى شركة محمود
ادم:قولتلها
محمود:مش موافقة
ادم:خلاص هروح اقولها على ورث ابوها
محمود: استنى بس انا هخليها توافق غصب عنها
ادم:ايوة كده الخطوبة بكرة
محمود: لاء بكرة بدرى اوى
ادم: هيا بكرة
محمود بخوف:خلاص ماشى بكرة
/////////////////////////////////فى شركة ادم فى القاهرة
حور:ادم فين
السكرتيرة: مش موجود يافندم
حور:امال فين
السكرتيرة: فى اسكندرية يافندم
حور:تمام
وطلعت رهف الموبايل
تن تن تن تن تن تن تن تن
حور:الو
ادم:ايوة ياحور
حور:انت فين يادم
ادم:كنت فى اسكندرية ولسة نازل مصر حالا
حور:عايزة اقابلك
ادم:تمام استنينى فى مكتبى وخمس دقائق وهبقى عندك
حور:تمام
دخلت حور المكتب
////////////////////////////////
عند رهف
محمود:رهف خطوبتك بكرة
رهف بصدمة:نعم وانا قولت مش موافقة
محمود:انتى قليلة الادب ازاى تعارضى عمك
رهف ببكاء:قليلة الادب عشان مش عايزة اجوز واحد رمانى فى الشارع ودمر مستقبلى طلعنى من كليتى الناس الي عطفت عليا عصاهم عليا قولت خلاص عمى هيجيبلى حقى منه وابقى وسط عليتى لكن طلعتو كلكو شبه بعض ياترى بقا عطاك كام عشان تبيعنى ليه بالفلوس هو انا عملت ايه فى حياتى عشان يحصلى كده صدقنى عمرى مهتجوزه هو مش بيحبنى هو بيعمل كده عشان يزلنى معاه ابوس ايدك ياعمو الا الجوازة دى
مالك:بابا رهف مش هتجوزه رهف انسانه وليها الحق انها تختار الي هتجوزه
محمود:وانت مالك انت رهف هتجوزه يعنى هتجوزه
مالك:لو انت اتخليت عنها يابابا انا بقا مش هتخلى عنها
محمود:انت عايزنى اعارض ادم الدمنهورى
مالك:يكون زى مايكون ومفيش خطوبة بكرة
وطلع مالك
/////////////////////////////////
دخل ادم المكتب وكانت حور قاعدة
حور:حمد الله على السلامة
ادم:الله يسلمك
حور:رجعت من عند حبيبة القلب
ادم:قصدك ايه
حور:قصدى الست رهف النصابة
ادم ببرود:متقوليش على خطيبتى نصابة
حور بعصبية: نعم خطيبتك ازاى انت اهبل
ادم بعصبية: لمى لسانك ياحور
حور:يعنى بعد ماسرقتك ونصبت عليك ودربتك بالقلم وترجعلها تانى انت ايه معندكش كرامة ولا احساس
ادم بعصبية: اخرسى خالص امشى اطلعى برة مشوفش وشك هنا تانى
حور:ماشى يادم واوعدك الخطوبة مش هتم
وخرجت حور وهيا متعصبه
/////////////////////////////////
مالك كان قاعد فى البلكونة
رهف:ممكن اقعد معاك شوية
مالك:اقعدى يارهف
رهف:هنعمل ايه الخطوبة بكرة
مالك:مش عارف
رهف:ارجوك يامالك بلاش تعارض باباك وانا متعودة على كده
مالك:رهف اسكتى على منشوف حل فى النصيبة دى
رهف:صدقنى يامالك هتتأذى
مالك:متخفيش انا جاتلى فكرة كويسة
رهف:ايه هيا
/////////////////////////////////
عند رانيا
رانيا:ماما ماما افرحى شوفتى الفلوس دى
زينب:ايه الفلوس دى
رانيا:دى مكافأة عشان مشينا رهف
زينب:ادينا استنفعنا منها بحاجة
رانيا:مليونير مليونير
فى الصباح
حنان:لولولولولولولولولوى
محمود:الف مبروك يارهف
رهف اكتفت انها تبص لمحمود بصة حقد
حنان:يلا اجهزى يارهف
محمود:علفكرة كتب الكتاب النهاردة
رهف: ايه احنا متفقين على خطوبة بس
محمود:وغيرت رأيى والمأذون على وصول
بعد ساعة
محمود:حنان نادى لرهف عشان المأذون وصل
حنان:حاضر
ونزلت رهف
ادم:يلا ياشيخنا اكتب
مالك:استنى ياشيخ هو ينفع تكتب كتاب واحدة متجوزة
ادم:متجوزة انت بتقول ايه
محمود:متجوزة ازاى ومتجوزة مين
مالك:انا ابقى جوزها
محمود:الولد ده كداب متصدقهوش اكتب ياشيخنا
مالك:القسيمة اهى
ادم:دى مزورة
المأذون:لاء فعلا حقيقية وانا الجوازة دى لايمكن تتم عن ازنك
ادم:استنى بس ياشيخ استنى
ومشى المأذون
ادم وهو بيمسك رهف من دراعها:انطقى الكلام ده صح
رهف:اه صح عندك مانع قولتلك عمرك ماهتتجوزنى غير على جثتى
ادم:ماشى يارهف والله لوريكى انتى وهو
مالك:ابقى جرب تبصلها بس فاهم
ادم:مش هتتهنى بيها
مالك:اخرج برا بيتنا
محمود:لاء ادم مش هيخرج البنت دى هياالي يهتخرج برا
خرجت رهف ببكاء وخرج مالك وراها
مالك:استنى بس يارهف
رهف:عايز ايه يامالك هعمل ايه انا هروح فين واصلا ولا فى جواز ولا زفت
فلاش باك
مالك:انا عندى حل
رهف:ايه هو
مالك:هنقول ان احنا متجوزين
رهف: بس هما مش هيصدقونا
مالك:هجوزك رسمى
رهف:بس
مالك:متخفيش هطلقك بعدها
رهف:ماشى
نرجع لقصتنا
مالك:بصى انا هطلقك دلوقتى
رهف:ماشى
مالك:رهف انتى طالق
رهف:طيب هروح فين دلوقتى
مالك:عندنا شاليه فى الساحل اقعدى فيه
رهف:بس عمو هيزعل
مالك:ملكيش دعوة ببابا
رهف:شكرا ليك جدا يامالك انا مش عارفة اشكرك ازاى
مالك:لاء شكر على واجب يارهف وانتى بنت عمى
تعليقات
إرسال تعليق