رواية أين منزلي الفصل السابع والعشرون 27 بقلم ندى حسن

نظر عدى بصدمة ل ندى 

عندما قالت بصراخ وبكاء : كدااااااب

نعم هو يصدقها لانه سمع صوتها قبل قدومه على باب الغرفة وايضا من المستحيل ان تكون هذه اخلاق ندى فهو يعلمها جيدا

ترك اسر ندى وذهب الى مازن وضربه : ده انت زودتها اوى تصدق انك عيل ما اتربتش

صرخ خالد باسر

اسر ؛ انت مش سامع بيقول ايه انت مش عارف ه....

قاطعه خالد : هما اهلها يا اسر وهيعرفوا يتصرفوا

صدم اسر من جملة خالد

نعم فانه كان ينتظر رد فعل العائلة وان لم يستطيعوا ان ياخذوا حق ابنته سيتصرف هو

اسر : حضرتك بتقولك ايه

خالد: بقول الصح يا اسر

تدخل عدى: جدى مازن بيكذب انا.....

تدخلت صفية : انتوا كلكم جايين على ابنى وليه هى ماتكونش بتكذب وبتمثل عليكم

نظرت لها ندى بصدمة وبكاءها زاد انها حقا مثل ابنها او الاصح ان ابنها تربيتها هى

ذهبت ناهد الى ندى واحتضنتها: بس ياحبيبتى ماتعيطيش

راشد بصرامة : انا مش هسمحلك ابدا تتكلمى عن بنتى تانى يامرات اخويا بالطريقة ديه

صفية بسخرية : بنتك وانت عارفها اوى كده ده انت لسه لقيها من فترة و...........

قاطعهم الحاج ابراهيم بصريخ وصرامة اخافتهم جميها : والله عال اللى بيحصل ده مافيش احترام للكبير الى واجف وسطيكم ده

الظاهر انى ماعدش ليا لازمة

كادوا يتحدثوا الا ان هو قاطعهم : مش عايز اسمع صوت حد فيكم

ثم نظر الى مازن : بص بجا يا ابن ولدى انا مش مصدجك وباين عليكى جوى انه بتكذب ثم قال بصرامة : ادينى سبب واحد لعملتك ديه

مازن بخوف من جده : ان...انا...ممم..معملتش... حاجة وو.وقلت لك انها هى....

ابرهيم بصرامة قاطعه: شكلك حصلك حاجة فى نفوخك يامازن انت واعى للحديت الى بتجوله ده

قاطعه صوت ادم الغضب ؛: اسف لتدخلى ياجدى بس هو تخطى كل الحدود ثم ذهب له ولكمه : انت ايه ياخى هتفضل تكدب كده كتير مش كفاية الى كنت بتعملوا فيها فى الجامعة ومحاولتك فى تشويه سمعتها

صدم الجميع من كلام ادم

الجد بغضب : الظاهر فعلا انى ماعدش ليا جيمة وسطيكم ايه الى حصلكم جاعديين تضربوا وتشتموا بعض جدامى يا ادم

ادم : ماعاش ولاكان ياجدى الى يعمله اجده

ابراهيم : ايه اللى قلته ده وايه الى حصل فى الجامعة يا ادم

قص ادم عليه ماحدث فى الجامعة من مضايقات مازن لندى ومحاولته فى تشويه سمعتها

صدم الجميع حقا

( انه يوم الصدمات 

)

ابراهيم بتعب وهو يجلس على المقعد : كل ده يامازن يطلع منك انت وقال بصوت عالى: هى ديه تربيتى ليك هى ديه عاداتنا وتقليدنا

ثم صمت الحاج ابراهيم وظل يفكر لماذا يحدث هذا فبماذا اخطاء

ليكون حفيده بهذا السوء ثم نظر اليهم وهم يتحدثون وترك كل شخص يخرج مابداخل وليفكر بما العقاب الذي يستحقه مازن

ذهب اليه عدى ووقف جانبه : جدى حضرتك كويس

اومأّ له

ذهب محمد الى ابنه وصفعه : كنت فاكرك راجل يعتمد عليك بس ماحصلتش حتى حيطة مايلة ياولدى

مازن بكدب : انا ماعملتش حاجة يابابا انت مصدقهم هما ومكذب ابنك

اسر بقرف: عمرى ماشوفت حد بحقارتك وقذارتك ديه انت ايه مش بنى ادم الكدب ده بيجرى فى دمك

محمد بخيبة امل: مصدقهم هما ايوا عارف ليه عشان عارف ابنى

مازن بتوتر : اان..انتوا. ...ك..كدابين ...انا ما عملتش حاجة

اسر بسخرية : اجيبلك شهود ديه حتى الكلية كلها تشهد

نظر مازن الى الاسفل ولن يستطيع ان يتحدث بكلمة واحدة

اسر '؛ ايه ماتتكلم القطة قلت لسانك

ثم همس بجانب اذنه : حسابك مع العيلة ده حاجة وحسابك معايا انا حاجة تانية خالص ف خليك مستعد ياوحش بقا

ابراهيم بتعب: انا على طول بحكم بين الناس بالعدل حتى لو كان مين ..... كلمة ومش هتتكرر تانى هتخرج بره دارى ومش عايز اشوفك خلجتك ديه تانى ولو شوفتها ماتلومش غير حالك وقال بصرامة : انت فاهم

كاد مازن ان يتكلم

ولكن قال ابراهيم بصرامة: مش هسمع منك حاجة تانية واصل عايز تجول ايه تانى يابجحتك يا ابن ولدى مش مكفيك الى عملته جبل سابج والنهاردة كمان بتحاول تجيب الغلط على بت عمك وعايز تشوه سمعتها احمد ربنا انى هخرجك على رجليك وهتمشي زى ما انت اكده منغير فلوس ولا شنطة هدومك حتى .

صفية لمحمد ': انت هتسيبه يمشي ابنك من البيت

محمد:ابنك غلط ولازم يتعاقب واحمدى رينا انه مارمهوش فى السجن

اسر : بس انا مش راضى بحكمك ده ياحاج ابراهيم

خال بصرامة:ااااسر

ابراهيم : سيبه ياخالد ياولدى اومال عايز ايه يا اسر

اسر : يتسجن اللى زى حفيدك ده حلال فيه السجن

ابراهيم بتعب : هيرضيك الحل ده يعنى

اومأ له اسر

تدخلت ندى من وسط دموعها

: ب...بس...مايرضنيش..اا..انا

نظر لها الجميع بصدمة

تابعت ندى حديثها : .خخ..خلينا..ا.احنا. ...احسن....ممم...منه يا اسر

اسر بغضب : انت بجد فظيعة حتى فى ديه بتسامحى فيها وتخليكى برده احسن منه

ندى ببكاء :

ممم..مافضلش..غ..غير ...سنة .ف...ى ..ال..الكلية وو..ولو دخل ....األس...السجن ....السنة...هتضيع عليه. . ببّ....بسببى

وان....

قاطعها اسر بغضب ٕ:وطبعا حضرتك هتحسي بالذنب لو السنة ضاعت عليه اللى زى ده ياحبيبتى ماينفعش تحسي بالذنب تجاهه

ابراهيم :اولا صاحبة الشأن مش عايزة نوديه السجن وهى كده بتتصرف بعقل واثبتت لى ان حفيدتى عاقلة وثانيا بقا انا لو طلبت البوليس انت مستعد للعواقب وهتواجها

كرم تمتم بغضب : طبعا مش حفيدك هتحبسه يعنى

اسر :عواقب ايه

ابراهيم بحكمة: انا معاك وهنطلب البوليس ولما ييجى واهل البلد يعرفوا وهيسالوا وهيعرفوا انه حفيدى حاول الاعتداء على بنت عمه والخبر هينتشر وخاصتا انه احنا عيلة ليها مركزها وسمعتها

انا مستعد لكل ده بس فكر فى ندى

هل هتقدر تواجه الناس وتروح محاكم والناس طبعا مابتسبش حد فى حاله وفى الطالعة والنازلة هيتكلموا عليها وده مايرضنيش واكيد مايرضكش انت كمان ولا ايه

قدر اسر الموقف وصمت

بينما نظر الحاج ابراهيم لحفيده :لسه واقف عندك ليه بررره

خرج مازن بغضب وفور خروج مازن وقعت ندى مغشيا عليها

حملها اسر وصعد الى الاعلى

قلق عليها الجميع واحضروا طبيبة واخبرتهم انها تعرضت لانهيار عصبي ويتركوها لترتاح

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ذهب عدى كعاته عندما يغضب الى غرفة الملاكمة وظل يلكم كيس الملاكمة بغضب: ياربى شوية اسر وشوية مازن طلعولى منين

دول .يارب نفسي انساها بقا قلبي بيوجعنى كل ما اشوفوا معاها

ومازن يطلع منه كل ده ااوووف عقلي هيقف من كتر التفكير

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

وبعد ان خرج ادم من غرفة ندى لاحظ اختفاء مرام

ذهب الى غرفتها وجد ايتن معها وتواسيها

ادم : ممكن تسبينا لوحدنا شوية يا ايتن

خرجت ايتن وجلس ادم بجانب مرام

مرام بدموع

:انا اسفة على الى ماز..

وضع ادم اصبعه على فمها ؛: اااش .انتى بتعتذرى ليه ده الوقت وكمان بتعيطى ليه انتى عارفة مش بحب اشوف دموعك

مرام ببكاء

:انت من حقك على فكرة تسبنى وانا مش هزعل منك انا مقدرة موقفك و

قاطعها ادم بغضب:ايه الى انتى بتقوليه ده وليه بتقوليه مش فاهم

وافهمى حاجة مش عايز اسمع منك الكلمة دييه تانى وعمرى ما هسييك برضاكى او غصب عنك

مرام :عشان الى عمله مازن فى ندى والكلام الى قالته ماما على ن..

ادم مقاطعا ':وانتى ذنبك ايه انه اخوكى وانا هخدك بذنبهم ليه

وانتى مش عارفانى ولا ايه معقول مفكرة انى افكر بالطريقة ديه

احتضنته مرام:طب وماما ناهد

ادم:اديكى قولتى ماما ناهد يعنى بتعتبرك بنتها وهى بتحبك اوى وماتنسيش هى اللى مربياكى هى وماما فاطمة ده احنا حتى متربيين سوا 

ضحكت مرام :يعنى انت مش زعلان منى ولا هتفكرنى زيهم

وبفكر بنفس الاسلوب

ادم :بصى انا بحبك انتى وهتجوزك انتى مش هما وانا عارفك كويس ثم غمزلها ده انتى تربيتى يابت

مرام بدموع ؛:انا بحبك اوى يا ادم وما تقدرش اعيش من غيرك

ادم بحب:انا بحبك اكتر يامرامى

~~~~~~~~~~~~~~

مر يومان

* لم يستطيع عدى السفر قبل ان يطمأن على ندى

*وايضا راشد الذى رفض ذهاب خالد وعائلته حتى يطمأنوا على ندى

*لم تخرج ندى من غرفتها بعد ان استبدلوا لها غرفتها بعد ان فاقت فى غرفتها الثانية تذكرت كل شئ وظلت تبكى

ولكنها بدات فى التحسن بعض الشئ ورفضت الخروج من غرفتها

~~~~~~~~~~~~~

عند ندى

اسر :ايه يانودى هتفضلى قاعدة كتير فى الاوضة يالا انزلى افطرى معانا تحت

ندى: ارجوك يا اسر ماتضغطش عليا

تركها اسر ونزل الى الاسفل

ناهد بحزن :مارضيتش تنزل معاك برده

اسر :سبتها براحتها مارضيتش اضغط عليها والى حصل برده مش سهل

اتى اتصال ل اسر :بعد اذنكم

اسر بخبث :اه استقبلوا احسن استقبال

................

اسر بضحك : ايوا وانا عايز اعرفه هو غلط مع مين

.................

اسر : تخليه عندك لحد ما ارجع

.............. ...

اسر : لاء لسه مش عارف هرجع امتى ....سلام

دخل اسر وقال خالد :كنت بتكلم مين

اسر : لا ابدا ده واحد صحبي

ثم سمعوا صوت خلفهم

اناااا رجعت

صدم الجميع من الشخص الذى يقف امامهم

~~~~~