رواية أين منزلي الفصل العشرون 20 بقلم ندى حسن

ندى بصدمة : مراتك هو انت متجوز

ادم : ايوا ياستى كاتب كتابي

ندى : ايه ده كاتب كتابك فى السر متجوزين من وراه العيلة يا ادم اخص عليك

ادم : ايه يابت اتهدى بقا انتى بتسمى مسلسﻻت كتير باين عليكى

ندى : ﻻء مش بسمع

ادم : بصى ياندى احنا ياحبيبتى احنا كاتبين الكتاب من سنتين بس مستنين هى تكمل تعليمها وبعدين نعمل الفرح

ندى : اهااا فهمت .الف مبارك ليكم

مرام وادم : الله يبارك فيكى

ندى : هو انتى هتخلصى تعليمك امتى يامرام

مرام : كانت اخر سنة ليا فى المعهد

ندى : اهااا ربنا يتمملكم على خير

ابتسموا لها وقالت :انا همشي انا بقا

ادم : خليكى رايحه فين

ندى ببسمة وتعب :ﻻء انا رايحه انام واريح شوية

خرجت ندى واتجهت الى غرفتها بينما فى غرفة ادم

ادم بشوق :وحشتينى اوى ياقلبي

مرام بخجل :انت اكتر طولت اوى المرة ديه وغيبت عليا

ادم بحب:معلش بقا نعمل ايه موضوع رجوع ندى والشركة وبابا قرر انه يفضل هناك لحد مايرجع بيها والمعلم عدى سافر وكله جه على دماغى انا 

مرام : ربنا يقدرك ياحبيبى

ادم : ياخرابي على كلمة حبيبى الى طالعة منك زى العسل

مرام : بس بقا يا ادم الله

وتعالى يالا عشان احطلك التلج الى ساح ده

وقلع القميص بينما هى صرخت

انت بتعمل ايه

ادم : انتى فهمتى ايه بالظبط الجرح والله ف ظهرى

احمر وجه مرام لانه عارى الصدر

ادم : مش هتحطيلى التلج بقا

اتجهت ليه مرام بخجل ورأت الجرح

دمعت عيونها : ده شكله جامد وبيوجعك

ادم : ياحبيبتى ﻻء مش بيوجعنى وﻻ حاجة انتى بس الى مكبرة الموضوع

مرام ببكاء

 : مكبرة موضوع ايه انت مش شايف ضهرك عامل ازاى

ادم : هو انا كل شوية هفضل اقولك ماتعيطيش وانى كويس خﻻص بقا

ثم مسح دموعها وقبلها من عيونها وخدها وكاد ان يقبلها .... ..

ولكن هى ابتعدت عنه بخجل

مرام : خﻻص بقا يا ادم

ادم وهو يزفر :ادم هو انتى خليتى فى عقل فى ادم

~~~~~~~~~~~~Nadoooo~~~~~

فى غرفة ندى

كانت تمسك فونها وتنتظر ان يتصل اسر هو لم يتصل بها ابدا ولم يبعث لها اى رسالة

بدأت فى البكاء انه اليوم فى حياتها الذى تقضيه بدون اسر

وايضا عائلتها انها شعرت ان هؤﻻء ايضا عائلتها ولكن

هى تفتقد عائلتها الاولى الذى عاشت معهم عمرها

ااااااه كم من الالم فى قلبي 

عندما علمت انى لست ابنتهم لقد كسر قلبي

قلبي ضعيف ﻻيتحمل كل هذا

ادعى انى مبسوطة وامزح 

ولكن لكى انسى همى 

عشت حياتى بأكملها معكم فكيف سيكون فراقكم 

اتظنونه سهل عليا ﻻﻻﻻ ﻻﻻﻻ والف ﻻﻻﻻ لم يكن سهل ابدا 

كنت سأحارب لاظل معكم ولكن كﻻماتك يا ابى جرحتنى كأن سهم ودخل فى قلبي ومزقه

اشعر ان هذا الكﻻم لم يكن من قلبه نعم

ف هو وﻻ مرة فى حياته ابكانى وكان يدللنى كثيرا وكان يحبنى كثيرا فكيف فى يوم وليلة يقول لى انى حمل وهم ثقيل عليه

واسر اسر

 الذى لم ينطق بكلمة واحدة ولم يقل لى ابقى معى ماذا حدث معهم فجأة 

انا اشتقت لهم كثيرا 

واريد ان اعود اليهم

ولكن هذه ايضا عائلتى ولها حق عليا وتركتهم 22 عاما سأجرحهم اكثر ان تركتهم وانا عندما اتيت رحبوا بي ومن الواضح انهم احبونى هل يجب عليا ان اغضب منهم ﻻنهم اخذونى من عائلتى ام افرح ان عائلتى الحقيقية عثرت عليا وانى لم اكن بالحاجة لهم

هل اعاملهم مثلما قالت امى ولكن امى ايهما مثل قالت امى نهال ..ايمكن ان اكون محظوظة ﻻنى امتلك عائلتين ولكن انا بعيد عن احدهما

اااااااااااه يااااااااربي ااااااه

عقلى سيقف من كتر التفكير ماذا عليا ان افعل انا ﻻ اعرف

ولكن كل الذى اعرف ان خالد ونهال وكرم وملك سيظلون عائلتى للابد شائوا ام ابوا سيظلون عائلتى ولكن

قامت لكى تتوضأ وتؤدى فرضها وتشكى همها الى الله كام تفعل دائما

كانت تصلى ولم تنتبه ل طرق الباب

كانت ناهد تطرق الباب ولم تجد رد قلقت عليها ففتحت الباب ودخلت وجدت ندى تصلى فى احدى اركان الغرفة وترفع يديها الى الله وسمع صوت بكاءها حزنت ناهد بشدة على ابنتها

انتهت ندى من صﻻتها وجدت امها فى الغرفة

ناهد ببسمة : تقبل الله

ندى وهى تمسح دموعها لكى ﻻ تراها ناهد : منا ومنكم صالح الأعمال

ناهد بحنان : يﻻ ياحبيبتى عشان تاكلى الكل مستنينك تحت

ندى : شكرا ماليش نفس

ناهد : انتى من ساعة مافطرتى الصبح ما اكلتيش حاجة وكمان مافطرتيش كويس

ندى : معلش تعبانة بس من الطريق وعايزة انام وماليش نفس اكل

ناهد بحزن : خﻻص الى يريحك

لم تريد ناهد ان تضغط على ندى

ونزلت وتركتها

ذهبت ندى الى الفراش وامسكت تليفونها لم تتلقى اى اتصال او رسالة حزنت بشدة ثم غطت فى النوم من كثرة تعبها ~~~~~~~~~~~~~~Nadoooo~~~~~~~~~~~~~~~~

على الناحية الاخرى فى الاسكندرية

كان اسر يجلس فى غرفته منذ ان ودع ندى

يمسك هاتفه ويتفرج على صورهم معا

ومنذ ان غادرت يريد الاتصال بها ولكن هو يعلم انه اذا تحدث معها ستبكى وهو ﻻيستطيع سمع بكائها فهو ليس بجانبها لكى يسكتها

اسر وهو ينظر فى صورتها .:انا اسف اسف انى ماعرفتش امنعك كان غصب عنى ياقلبي والله

امه وهى تدخل :هتفضل كده كتير يابنى انت ما اكلتش حاجة من الصبح وحابس نفسك فى الاوضة

اسر : بالله عليكى يا امى تسبينى

خالد وهو يدخل:مفكر حبستك فى الاوضة يعنى هتعملك ايه

اسر : مش كله بسببك انت الى منعتنى انى اخليها تفضل معايا واانت كمان كان فى ايدك تخليها معانا وهى كانت عايزة تفضل

خالد بحزن :انا عملت كده فعﻻ عشان ماتفضلش

اسر بغضب

: ليه هى كانت حمل عليك بجد وﻻ ايه

خالد بعصبية : انت عارف كويس انا بحب ندى قد ايه ديه بنتى يا اسر وقلبك مش محروق عليها زى قلبي انا

انت مفكرنى يعنى مبسوط انها سبتنا كفاية انها ماشية زعﻻنة منى وقلبها مكسور بسببي

اسر : كان فى ايدك تخليها

خالد بعصبية : بس دول اهلها يا اسر

اسر : اذا كان هما اهلها احنا نبقى ايه انت ايش ضمنك انهم بيعملوها كويس هاا وﻻ انهم بيحبوها

خالد بتعب : لو ماكنوش بيحبوها ماكنوش عملوا المستحيل عشان يوصلولها

الدم بيحن يابنى ولو ما انا رجعتهاش ده الوقت كانت هى هتطلب ترجع فى المستقبل

اسر : مش ندى الى تطلب

قاطعه خالد : انت ماشوفتش امها اترجتنى ازاى ونظرة الحزن الى فى عيون ابوها

بكرا تفهمنى يا اسر وتقدر انا عملت كده ليه لما تكون اب

اسر : مش عايز ابقى اب وبعد 22 سنة اتخلى عن بنتى الى من حقى انا الى ربتها وكبرتها فى حضنى

خالد بغضب وبتعب : ليه مصمم بكﻻمك تجرحنى يا اسر انا ما اتخليتش عنها ليه ده انت اكتر واحد عاارف انى بحب ندى ديه قد ايه

اسر : ماهو ده الى هيجننى

انا اسف ياعمى انى كلمتك بالاسلوب ده

خالد : انا ماشي وانت حبستك فى الاوضة مش هتعملك حاجة

اسمعنى يا اسر الحياة مش بتقف على حد وهى لما توحشك ابقى روحلها

ثم تركه وغادر

~~~~