رواية أين منزلي الفصل السادس عشر 16 بقلم ندى حسن

ركض خالد ونهال وراشد وناهد

وذهبوا وجدوا

اسر يمسك ندى من ظهرها ويقيدها من خصرها :اااااه سيبنى يا اسر عليها

هنفخها ومش كفاية اخدت الشوكوﻻتة بتاعتى من ورايا ﻻء وكمان بتقولى ياندووش ااااه ياجذمة

ادم : مش هتبطلوا بجا جلة حياا وهو ماسكك من وسطك اكده وبطلى عيااط على سبب تافه اى يعنى اخدت الشكوﻻتة بتاعتك كفرت يعنى وبعدين فيها ايه اياك لما تدلعك ولا مابتحبيش حد يدلعك غيره كان يشير الى اسر (معلومة:ادم لما بيتعصب بيتكلم صعيدى وكمان غيران على اخته

)

ندى : انت بتقول عليا انا قليلة الحيا والله بقا انتى القليل الحيا ومش معنى انك تبقى اخويا الكبير تزعقلى كده وانا مش هسمحلك تزعقلى

ادم : شكل عيارك فالت يابت انتى

اسر بغضب

 : بت اما تبتك بعدين احترم نفسك وانت بتتكلم معاها ويذهب اليه لكى يلكمه لكن اوقفه صوت خالد

خالد بصرامة : اسر اقف مكانك

بينما انتبهت ندى له ذهبت واحتضنته :شايف يابابا ملك والولد الى طلعلى فى البخت ده بيزعقلى ازاى

ابتسم خالد لها وقد نسى الكﻻم الى قاله مش شوية:ايه يا ملك مزعلة اختك ليه

ملك متصنعة البراءة:انا يابابا ابدا انا كل الى عملته انه هى كانت بتدور على الشوكوﻻتة بتاعتها وانا اكلتها ايام امتحاناتها انا فكرتها مش عايزاها ف اكلتها وقلت لها ده الوقت انى اكلتها بدال ماتقعد تدور عليها وتتعب نفسها وفى الاخر ماتلقيهاش

ندى : والله .طب وندووش

خالد : انتى مش عارفة انها هى مابتحبش الاسم ده ياملووكة

ملك بعصبية:بابا ماتقولش ملووكة ده بيعصبنى

ضحك خالد عليها :شوفتى ندى بتتعصب ازاى من الاسم اللى انتى بتقولهولها

ملك ببراءة مصتنعة:بنسى يابابا الله

ندى بضحك : بتنسي برده

خالد : اعتزرى لاختك ياملك

ملك بتذمر:حضرتك على طول بتخلينى اعتزرلها مش عشان هى الكبيرة اعتزرلها

خالد : ملك

ملك : سورى يانودى

ابتسمت ندى وباسته من خده

ابتسم لها وقد تناسوا تماما وجود راشد وناهد وادم

خالد : ندى انتى شتمتى اختك وقلتى لها ياجذمة

ندى بأسف وصدمة:ايه ده بجد

خالد : بجد

ندى بأسف :سورى يالوكة بقا انتى عارفة بما اتعصب ما بعرفش كنت بقول ايه او قلت ايه

ضحك الاثنين فهذه عادتهم

نظر خالد وجد ادم وراشد ينظروا له وتذكر وجودهم وتذكر ايضا ان ادم زعق ل ندى

نظرت ندى لخالد وكادت تتحدث الا انه قاطعها

خالد ببرود مصتنع:انا جبتلك حقك عشان انتى لسه فى بيتى

ونظر ل ادم وراشد :ممكن نتكلم شوية على انفراد

علم راشد ان خالد كان احسن الاب ل ندى وتربيته لها احسن تربية ومن كﻻم ملك انه يعاملها احسن من اوﻻد ايضا

خالد بصرامة لادم:انا مارديتش احرجك جوه واقولك اعتذر لها قدامهم لكن والله تعاملها بالاسلوب ده تانى مش هسمحلك ولو عرف انك زعقتلها او زعلتها بس حسابك معايا انا

ندى هى اغلى حاجة عندى وعمرى مافكرت لحظة انها مش بنتى وعمرى مازعلتها وﻻ زعقتلها غير النهاردة هى اكيد زعﻻنة منى عشان الكﻻم الى قلته

ثم نظر لراشد:انا اسف ياحاج راشد انا عارف انى مش من حقى اتدخل فى عﻻقته هو وندى بس ندى غالية عندى اوى

راشد ببسمة : مافيش داعى تعتزر وماتقلقش على ندى انا برده ابوها وانت برضو هتفضل أبوها وانا عمرى ما هنسى لك انك اهتميت بيها وربتها احسن تربية وعلمتها احسن تعليم وانت هتفضل ابوها طول العمر

خالد : هو ده العشم برده يا حاج راشد .بس عايزك تتعاملوا مع بحنية شوية ندى رقيقة وحساسة جدا عايزة الى يتعامل معاها بالراحه مش باسلوبك ده يا ادم اتعامل معاها بلطف اكتر من كده وبالله عليك ماتتعصبش عليها تانى وخدوا بالكم انا على عينى انكم تاخدوها

ادم : حاضر ياعمى اوعدك

خالد : يﻻ روحوا استريحوا فى اوضكم جاهزة

~~~~~~~~~~~Nadoooo~~~~~~~~.

فى ذلك الوقت فى الغرفة

نهال : سبونا لوحدنا انا وندى شوية

خرج الجميع وظلت ندى ونهال لوحدهم بالغرفة

ذهبت ندى ركض الى نهال وارتمت فى احضانها وظلت تبكى 

ندى : مامااااا انا مش عاايزة امشى واسيبك ياماما مش عايزة اروح معاهم 

نهال

 : على عينى والله ياقلب ماما من جوه

ندى ببكاء

:وايه الى يمنعك

نهال 

:هما امك وابوكى برضو ياندى وﻻزم تعيشى معاهم

ندى :

بس انا عايزة افضل معاكى

نهال وهى تمسح دموعها : البنى ادم برضو بيحن لأهله

ندى:

ما انا عشت طول عمرى من غيرهم وماحنتش ليهم انا لو حنيت هحن ليكم انتوا

نهال ببسمة : بكرا هتتعودى عليهم وتنسينا

ندى وهى تشدد فى احتضنها:

انا انا ياماما عمرى ما انساكم انتى هتفضلى امى ﻻخر العمر وعمرى ما انساكم ابدا انتوا عيلتى الاولى وهتفضلوا طول العمر عيلتى

نهال : بس يا قلب ماما ماتعيطيش .بطلى عياط بقا عشان اعرف اتكلم

ندى : عايزة تقولى ايه ماما انا سكتت اهو

نهال : بصى ياقلبي انتى رايحه على ناس جديدة مايعرفكيش وﻻ تعرفيهم انا عارفة انه بنتى كبيرة وعاقلة بس برضو مش عايزاكى تتخانقى مع حد هناك وﻻ تتعصبى عشان اسر وﻻ بابا هيكونوا هناك عشان يهدوكى انا مش بخوفك منهم هما برضو عيلتك وهيحبوكى زى احنا من حبوكى .انا عايزاكى ماتعليش صوتك على الى اكبر منك زى ماحصل النهاردة

ندى بأسف :انا عارفة انى ....

نهال بحنان : ياقلب ماما انا واثقة فى تربيتى ليكى بس بقولك عشان تاخدى بالك عشان انتى لما بتتعصبي مابتشفيش قدامك ف عشان كده ﻻزم تكونى عاقلة وانا واثقة انك هتعرفى تتصرفى كويس وعايزاكى تعاملى باباكى ومامتك زى مابعملينا واحسن كمان

ندى : هحاول

نهال:كﻻمى يتنفذ ومش عايزة كلمة هحاول عايزة وعد

ندى : ان شاء الله يا ماما

نهال :مش عايزة ندى العندية ديه هناك ﻻزم تك....قاطع كﻻمها ندى وهى تقول

ندى:ماما انتوا بتحبونى زى ما انا كده وانا عاجبة نفسي كده

ومش هتغير ابدا عشان حد وهما لو ماحبونيش وانا كده ديه حاجة ترجع لهم

نهال : انا مش بقولك اتغيرى انا بس خايفة عليكى ومش عايزاكى تواجهى اى مشاكل وخاصةً اننا ما نعرفش بقيت العيلة والناس الى هتعيشى معاهم

ندى : هو لسه فى حد تانى

نهال : ايوا هما عيلة كبيرة من الصعيد

ندى : كملت

نهال : اهو ده الى انا خايفة منه ايه كملت ديه يعنى

ندى : ﻻء ياماما ماتقلقيش عليا ابدا ومش هتغير ابدا عشان حد وهتعامل بطبيعتى ولو مش عاجبهم هما حرين

نهال : انا عندى ثقة فيكى

يالا عشان اساعدك تلمى حاجتك

ندى بحزن

:ماما

نهال بحنان : نعم ياقلب ماما

ندى : هو انا يعنى لما اعوز اشوفكم يعنى

نهال : ده بيتك يا ندى وف اى وقت تيجى ده بيتك وهيفضل طول العمر بيتك

ندى بطفولة : وافرض ما رديوش يجبونى

نهال بإبتسامة وحب :احنا هنجيلك ياقلبي وبعدين ما اعتقدش الحاج راشد وناهد شكلهم طيبين اوى وحنينين كمان

ندى بسخرية : انتى هتقول لى وﻻ ابنهم

ابتسمت نهال : هو صعيدى وياندى وتﻻقيه غيران عليكى

ندى : وهو كان يعرفنى منين

نهال : هنفضل نعيد فى الموضوع ده كتير

ندى بحزن

 : خﻻص ياماما فهمت

نهال وهى تحتضنها : هتوحشينى والله ياندى

ندى وهى تبكى :وانتى كمان هتوحشينى

نهال:يالا بقا عشان نلحق نلم هدومك وحاجاتك ياقلبي

كانوا يجمعون اشياء ندى ودق الباب وقالت نهال : مين

احنا .كان هذا صوت التوأم

ندى بإبتسامة : ادخلوا

دخل كرم وملك وكانت عيونهم حمراء

عندما راتهم ندى هكذا ذهبت اليهم واحتضنتهم وظلوا يبكون

ملك بطفولة ودموع 

: خليكى معانا ماتسبيناش وانا مش هزعلك تانى وﻻ ومش هقولك الاسم الى مش بتحبيه وﻻ هاخد الشكوﻻتة بتاعتك

كرم هو يبكى هو الاخر

:وانا كمان ومش هرزل عليكى انتى واسر بس افضلى

نهال : خﻻص انت وهى بطلوا عياط بقا وبعدين ندى مسيرها ترجع اهلها

ندى ببكاء : خﻻص ياماما ماتشخطيش فيهم ونظرت لهم بحزن :هبقى اكلمكم على طول ولما تعوزوا تشوفونى ابقوا تعالوا وانا هبقى اجى بس امتحاناتكم قربت وانا عايزة كمان تجيبوا مجاميع عالية عشان لو ماجبتوش انا هزعل منكم

كرم وملك : ان شاء الله هنجيب مجاميع عالية

ندى وهى تحتضنهم :وانا واثقة فيكم وخدوا بالكم من بابا وماما

وقالت بمرح لكى تخفى الحزن فى قلبه :سايبه ورايا رجالة وﻻ ايه ويﻻ بقا تعالوا ساعدوني الم حاجاتى

ملك وكرم بضحك : رجالة ياكبير

ذهبوا لكى ياساعدوا ندى

ندى فجأة :اومال اسر فين

كرم بحزن

 :من ساعة ماخرجنا من عندك وهودخل اوضته ومابيردش على حد

تالم قلب ندى بشدة على اسر وقالت :انا رايحه اشوفه

كرم :شوفى البت ياختى هتسيبنا مدعوقين فى حاجاتها وتروح يشغلوا المحن

ملك بضحك

 : ايوا والله معاه حق

ندى : تصدقوا انتوا اصﻻ عياال باردة اصﻻ

كرم بدراما:طيب اعمليلى احترام حتى ده انا قاعد وزى اخوكى برضو

ندى وهى تتجه اليه اليه وتحضنه 

:انت اخويا فعﻻ يابارد انت بﻻش تقول زى ديه فاهم

كرم :ماتعيطيش خﻻص انا كنت بهزر معاكى ما انا على طول بقولك كده ليه زعلتى

ندى وهى تقوم وتمسح دموعها : مافيش حاجة هروح انا اشوف اسر

~~~~~~~~~~~~~~~~Nadooo~~~~~~~~~~~

قبل ان تخرج ندى من الغرفة ب ربع ساعة

عندما قال خالد ل راشد وادم غرفكم جاهزة وقال ﻻدم وانت يا ادم روح الاوضة الى هناك ديه

اتجه ادم الى الغرفة ووجدها مظلمة وسمع زى صوت بكاء ولكن ذلك الشخص يحاول كتم صوته فتح النور وجدته اسر وكان يجلس على احد الكراسي ويضع راسه بين يديه

اسر بعيون حمراء من كثرة البكاء :انت بتعمل ايه هنا وماخبطش ليه قبل ماتدخل

ادم : عمى خالد قالى ادخل انام هنا وماقليش انه فى حد فى الاوضة

اسر وهو يقوم : اه تمام ماشي

اوقفه صوت ادم : كل ده عشان ندى

اسر : وانت مالك

ادم : بتحبها لدرجة ديه

اسر ببرود وهو ينظر له :واكتر من كده كمان

ثم قال بدموع تآبي ان تنزل :عارف يعنى ايه من واحنا صغيرين مع بعض عارف يعنى ايه اول ماتوعى على الدنيا واول حاجة تشوفها هتروح منك فجأة كده وانت مش عارف تعمل حاجة عارف يعنى ايه 22 سنة مع بعض مافرقناش بعض لحظة حضانة سوا ومدرسة سوا وفى الاعدادى سوا والثانوى هكذا والكلية اختارت انى ادخل نفس كليتها عشان برضو نبقى سوا

حياتى كلها تتمثل فى ندى كنا مناكل سوا ونشرب سوا وماكنتش بترضى تاكل من غيرى ولما كنت بتعب على الرغم من اننا تقريبا قد بعض الا انها كانت بتاخد بالها منى وتفضل سهرانة جنبي وانا هكذا برده لو هى تعبت وفجأة كده تيجى تقولى مش هتبقى معاك على طول ومش عايزنى ازعل 

ادم بعيون دمعت لاجل اسر وهو يرتب على كتفه ويقول:بيتنا مفتوح ليك فى اى وقت لما توحشك ابقى تعالى شوفها ولو انت ماعرفتش تيجى انا اجيب هالك لحد عندك

ابتسم اسر بحزن

 : ده انا ليا اوضة هنا عشان لما بنام بتبقى بتوحشنى اصحى اشوفها على طول

ادم بغيرة:خد بالك الى بتتكلم عليها ديه اختى ثم ضحك وانا صعيدى هااا فخد بالك

ضحك اسر : طيب ماهى تبقى ......قاطع كﻻمهم طرق الباب

مسح اسر دموعه :اهى جات

ادم بإستغراب: هى مين

اسر ببسمة : ندى

ادم : وانت عرفت منين

اسر بمرح : شوف الولد بقوله ايه بقالى ساعة ويقولى عرفت منين حاجة غلب

عاد طرق الباب

اسر : ادخلى

ندى وهى تدخل :فى ايه سايبنى ساعة على الباب ليه

اسر وهو ينظر ﻻدم و بمرح :معلش ياحبيبتى بقا كان عندى ضيوف

نظرت ندى للذى ينظر له اسر

وجدته ادم

نظرت بغضب وقالت......