القائمة الرئيسية

الصفحات

رواية كيان الفهد الفصل الرابع عشر 14 بقلم هدى عبدالصافي

 رواية كيان الفهد الفصل الرابع عشر 14 بقلم هدى عبدالصافي

رواية كيان الفهد الفصل الرابع عشر 14 بقلم هدى عبدالصافي

رواية كيان الفهد الفصل الرابع عشر 14 بقلم هدى عبدالصافي

عند فهد بيتعبو وقلبو وجعو جامد ومش مطمن
الدكتور خرج وفهد جرى عليه وعمر 
فهد بلهفة وخوف من شكل الدكتور الغير مبشر: خير هيا كويسة صح
الدكتور بحزن : شد حيلك المدام......
فهد بلهفة : هيا كويسة صح 
الدكتور بحزن : الحمدالله لحقناها على اخر لحظة بس الكلام ده مش هينفع تانى انا قلت لحضرتك المرة الى فاتت لما اتعرضت للاغتصا"ب و والتلف الى حصل فى دماغها انو مش هينفع تتعرض لحاجة توترها او تدايقها تقوم تجبهالى انهاردة وهيا بتنتح'ر عموما المرادى انا لازم اعمل محضر لان مش هينفع كده كل ده وعمر سامع كلام الدكتور وبيقول اغ'تصاب اى وتلف اى ومش فاهم
فهد بحزن وخلاص عدم وعى: تمم يا دكتور الى شايفو دلوقتى انسب ليها اعملو
عمر اتدخل: لا مش هينفع نعمل محضر اولا هيا الى حاولت تنت'حر ثانيا احنا لينا اسمنا فى جميع انحاء العالم مش هينفع اسم فهد سليم الصقر يطلع جمب حادثة اغت'صاب او حاجة زى كده
الدكتور : وبرضو مش هينفع دى مريضة
عمر: بس مراتو 
الدكتور : انا اسف مش هينفع
عمر: لو الح'كومة اتدخلت فى الموضوع ده اعتبر نفسك اتمحي'ت من على وش الارض وده مش ته'ديد لا ده انا بقلك الى هيحصل 
الدكتور بخوف: بس انا مش بتهدد
عمر بشر: تمم اوى وسابو ومشى كل ده وفهد واقف عند الازاز بتاع الاوضة الى فيها كيان وكذا احساس جواه احساس ذنب وحزن وخوف وحجات كتير 
ولانا كانت سامعة كلام عمر وخافت منو جدا
عمر راح لمدير المستشفى وطبعا لمعرفة مين هو فهد الصقر مشى الامور وتكلف انو هو الى هيشرف على حالتها وان ممنوع حد يسرب خبر وجود فهد او حد يخصو فى المستشفى
فى مكان تانى
ها سدقو 
يا برنس متخافش سدقو ودلوقتى هيا فى المستشفى بين الحياة والموت 
 بخوف لا احنا متفقناش على كده انا عايزها
 وانا مش عايزها 
 ليه الغدر ده
 انا اعمل اى حاجة عشان مصلحتى وهيا مش عايز منها مصلحة دلوقتى ملهاش مكان بينا حقنة هو'اء تخليها تقابل عز'رائيل
 قبل مده يحصل عزر'ائيل هياخد رو،حك انت
 بشر بقا كده
 واكتر من كده انا قلتلك عايزها ليا لوحدى توصل لموت لا ولو كنت اعرف انها هتعمل كده فى نفسها مكنتش بدائت اللعبة من الاول
 انتا عارف كويس انى مليش غالى عموما هسبهالك تتسلا بيها يومين بس لما تشد حيلها شوية وتطلع
 لو رجالتك جم نحيتها هنسف'ك من على وش الارض ونبقى نتقابل فى جه'نم
 ده تهديد بقا
 اعتبرو زى معايز يا معلم انا الى هيجى ناحيتها هنس:فو
 تمم اوى كده سلام يا برنس
عند كيان نقلوها العناية المركزة وممنوع الزيارة غير بعد 24 ساعة فهد فضل قدام الاوضة سرحان فى الا شئ عمر جه قعد جمبو
عمر بحزن على حالة صاحبو: فى اى يا فهد من امتا وانتا كده من امتا اصلا وانتا ليك علا'قة ب'لستات اشمعنا دى ومين الى اغتص'بها وخلايا اى فهمنى
فهد اتنهد جامد : عمر انا مش فايق سيبنى لوحدى
عمر: انا لازم افهم يا فهد عشان اعرف اساعدك
فهد: وانا مش عايز مساعدة من حد
عمر بعصبية خفيفة: فهد مش هحاسبك على كلامك دلوقتى بس لازم افهم
فهد : دماغى يا عمر مصدعة ابعد عنى دلوقتى
عمر: لا يا فهد قول وانا هسيبك 
فهد اتنهد وحكالو الى حصل من ساعة ما قدمت فى الشغل ولقاها فى المعسكر لحد المطعم والى حصل والى عملو فيها. وعمر اتصدم ومبقاش مسدق الى فهد عملو 
عمر: فهد الحكاية فيها حاجة انا مش مقتنع بيها 
فهد: بقلك انا صحيت لقيتها ومكملش واتعصب وحط ايدو على وشو ونفخ بضيق
عمر : اهدى يا فهد بس اول حاجة لازم تعملها ان اهلها يعرفو
فهد: يعرفو اى مش هينفع 
عمر: فهد الى بتقولو هو الى مش هينفع اهلها لازم يعرفو بنتهم فين 
فهد: لما كيان تفوق يا عمر
لانا قربت من عمر بخوف
لانا: مستر عمر
فهد باستغراب : مين دى
عمر: السكرتيرة الجديدة بتاعتى
فهد: ودى الكام بقا على كده 
عمر بمدارة الحوار: لا يا فهد سكرتيرة بس 
فهد: تمم
عمر قام مع لانا
لانا: مستر عمر انا اتاخرت اوى احنا الفجر انا كده هبات فى الشارع
عمر باستغراب: فى الشارع اهلك هيس،يبوكى فى الشارع
لانا بحزن: هه ياريتنى اشوفهم حتا
عمر: سورى مش فاهم قصدك
لانا : مفيش يا مستر عمر بس انا عايشة فى سكن بنات واتاخرت اوى الناس هتتكلم عليا
عمر: هحجزلك فى فندق لحد منيجى ماشين وسيبى السكن وهجيبلك شقة تبع الشغل عشان احنا سفرنا كتير مش جوا مصر بس 
لانا بتوتر وخوف منو: بس بس 
عمر: مش بحب الكلام الكتير هحجزلك دلوقتى فى فندق واوصلك واعدى عليكى بكره وننزل القاهرة وتيجبى حاجتك وهتروحى سكن تبع الشغل
لانا: تمم يا مستر عمر شكرا جدا
عمر مش بحب الشكر الكتير تمم يلا قدامى اسبقينى على العربية
لانا: تمم
عمر لفهد: فهد هوصل لانا لفندق واجى
فهد بتحذير: عمر خلى بالك مش هيا تمم
عمر بتنهيدة: عرفت وعارف اول مشفتها 
فهد: كفاية كده ياعمر
عمر: فهد بالله كفاية اعمل الى انا عايزو تمم فكك بقا يلا سلام هوصلها واجى
فهد: سلام
لانا فى العربية مع عمر
لانا: احم 
عمر: قولى انجزى عايزة اى 
لانا باحراج: خلاص
عمر : مش قصدى بس الموقف موتر قولى هتسالى على اى
لانا: هو هو حضرتك ليه بتقطع عيش الناس
عمر باستغراب: قطعت عيش مين
لانا: الدكتور
عمر بضحك : انا مش بقطع عيش حد انا مملكش كده بس لو لزمت ممكن اعملها بس ده كان تهد،يد عشان اسم الصقر ميتهزش
لانا: اه تمم ماشى 
عمر ووصل للفندق وطبعا كان حاجز فون فدخل خد المفتاح بتاع الاوضة وطلعها
عمر: الاوضة اهى وخدى المفتاح اهو وشوية وهيبعتولك اكل عشان انتى من الصبح مكلتيش
لانا باستغراب معاملتو: لا شكرا انا عايزة انام
عمر بصرامة: انا قلت هبعتلك الاكل تاكلى وتنامى لاما هتشوفى وش مش هيعجبك
لانا بخوف من تغيرو: حح حاضر
عمر : تمم سلام يا ليلو
لانا باستغراب: سلام
عند فهد 
فهد للممرضة: ممكن ادخل اشوفها
الممرضة: هو ممنوع بس عشان حالة حضرتك دقيقتين بس ومتعملهاش ضغط على دماغها واعصابها عشان متحصلش مضاعفات
فهد بفرحة: تمم ودخل لكيان
فهد: كيان انا مش عارف اقول اى ولا اعمل اى الموقف اتعقد اوى وانتى الى بتتعبى وانا مش عارف ليه تعبك بياثر فيا كيان انا انا بقيت بحس انى بحبك ديما بك'ره كل الست'ات بس انتى الوحيدة الى بحس بحاجة نحيتك مش عارف اى كيان انا نفسى تفوقى وتخفى وانا والله هعملك الى عيزاه انتى دخلتى حياتى اتلغبطط فوقى وهعملك الى انتى عيزاه الممرضة دخلت 
الممرضة: كده كتير يا فندم تقدر تخرج دلوقتى عشان صحتها وعشان متسببليش مشاكل
فهد باس ايديها ودماغها وخرج بهدواء وقال هيرجع الشاليه يغير ويجى وفعلا نزل ركب عربيتو وراح مفيش دقايق وفى حد دخل اوضة كيان
مكنتش اعرف انك هتعملى كده وتاخديه كده ويبقا عايزك ويعادينى عشانك مكنتش متخيلها انتى مش لازم تفضلى انتى كده خ'طر عليا وقريب هخلص منو هو كمان وجابت مخدة وفضلت تحاول تك'تم فى نفسها لحد ما.....
يتبع...
لقراءة الفصل الخامس عشر : اضغط هنا
لقراءة جميع فصول الرواية : اضغط هنا
هل اعجبك الموضوع :

تعليقات