رواية أين منزلي الفصل الرابع عشر 14 بقلم ندى حسن

نظر له ندى واسر بصدمة وكرم وملك ايضا الذى استدعاهم ولدهم 

ندى بضحك

 : ايه الى بتقوله ده يا بابا حد يهزر هزار زى ده .ده انا كنت هصدق وقلبي كان هيقف

خالد بالم فى قلبه : ندى انا مش بهزر

اسر وندى وهم يتوقفوا عن الضحك

ندى وهى تذهب له وتجلس على ركبتيها وتمسك يده :فى ايه يا بابا مالك وليه بتقولى كده

خالد وهو يترك يديها ويقف: عشان ديه الحقيقة

ندى وهى تذهب ل نهال

وتقول بدموع :م..ماما..ه..هو بابا زعلان منى هى بيقول كده ليه

احتضنتها ناهد وظلت تبكى 

ندى وهى تمسح دموع نهال : بس ياماما ماتعيطيش عشان خاطرى

اسر : عمى حضرتك بتقول ايه ماتتكلم ساكت ليه مش شايفها بتعيط قدامك

ندى وهى تمسح دموعها وتضحك :خلاص يا اسر بابا بيهزر معايا بس

خالد بألم : ندى ارجوكى ماتصعبيش عليا الموضوع اكتر ماهو متصعب

ندى : انا يابابا الى بصعب الموضوع انا الى بقولك انى مش بنتك وبتقول كلام مايدخلش العقل

خالد : انا بقول الحقيقة

ندى بهستيريا:حقيقة ايه حقيقة ايه يا بابا وكمان عايزنى اصدق الى بتقوله 

خالد بنفاذ صبر : هى ديه الحقيقة انك مش بنتى وانا مش ابوكى واحنا مش عيلتك الحقيقية وعيلتك الحقيقة اهئ وكان يشير على راشد وادم وناهد

نظر اسر وندى بصدمة 

 :الى بتقوله ده مش حقيقى طب طيب يعنى اا ..انت ..زعلان منى عشان تقول كده طب قولى زعلان منى ليه وانا هصالحك والله بس قولى 

اسر وهو يحتضن ندى ويقول :اهدى يا ندى بس ياحبيبتى

ندى ببكاء

:انت مش شايف هو بيقول ايه يا اسر بذمتك ده كلام قوله يا اسر لو زعﻻن منى انا اصالحه قوله بس هو عمره ف حياته ما زعل منى ليه بيقول كده

نظر خالد ل راشد لكى يتحدث هو

راشد : هى ديه الحقيقة يابنتى

ندى بغضب : ماتقلش بنتى انا مش بنتك انت كمان مصدق الى بيقوله انا بنته هو مش بنتك

خالد بعصيبة :لما تتكلمى مع الى اكبر منك ماتعليش صوتك وخاصةً لما تكونى بتتكلمى مع والدك

نظرت ندى له ثم مسحت دموعها وقالت ببرود : ازاى بقا بنته هاا وانا مش فاكراهم وﻻ عارفاهم ومن يوم ماوعيت على الدنيا وانتوا عيلتى

جرحت هذه الكلامات راشد وناهد

وتحدث راشد : عشان انتى اتخطفتى بعد ما اتولدتى على طول

نظرت له ندى بعدم تصديق وسخرية :والمفروض أصدق يعنى

راشد : من 22 سنة كانت لسه ناهد حامل فيكى وفى شهر التامن وانا كنت ساعتها داخل مناقصة مهمة اوى وهتنقل الشركة نقلة كبيرة وكان من المؤكد انى انا الى هكسبها وكان معايا منافس فى السوق وجالى وقالى تاخد كام وتسيبلى المناقصة طبعا انا رفضت وطردته من المكتب وهو قالى قبل مايخرج هيخلينى اندم قلته اعلى مافى خيلك اركبه

وبعدين رجعت البلد فى اليوم ده ثم نظر لها وقال :يمكن ماتعرفيش بس احنا من الصعيد

نظرت له بدموع محبوسة وقلب يتمزق وقالت بسخرية : طب بدال انت من الصعيد وزى مابتقول انا بنتك ايه الى جبنى اسكندرية اللى بتقوله ده كﻻم مايدخلش العقل

ابتسم لها راشد بحزن وقال :ادينى فرصة اكمل

ندى بصراخ :تكمل ايييييه انت عاااارف انت بتقوووول اييييه

اكمل راشد حديثه وهو مقدر شعورها :

وبعدين رجعت لقيت ناهد تعبانة جامد وساعتها ما كانش عندنا دكاترة كويسين فى البلد عشان يشوفوا حالتها اخدتها ورحنا على الاسكندرية وبعدها بيوم اتولدتى والعيلة كلها جات المستشفى عشان يطمنوا على ناهد ويشوفوكى

ناهد تعبت بعد والوﻻدة عشان كانت ضعيفة وانتى اتحطيتى فى الحضانة عشان اتولدتى قبل معادك وبعد اسبوع حالتك وحالة ناهد كانت بتتحسن وكنا هنروح البيت لوﻻ انك اختفيتى من المستشفى دورت عليكى وقلبت عليكى الدنيا والكاميرات الى فى المستشفى ماجابتش اى حاجة وكنت هبلغ البوليس الا ان اتصال جانى وكان من المنافس بتاعى الى كان عايز ياخد المناقصة وقال:هههههه مش قلت لك هندمك على رفضك ل طلبي وطردك ليا من مكتبك ماصدقتنيش النونة بتاعتك عندى

راشد بغضب

 : مكنتش مفكر انك بالقزارة ديه

رد عليه وقال :هههه واكتر من كده كمان مش صابر الدمنهورى الى يتاخد منه حاجة مش بمزاجه

راشد : مش لدرجة انك تخطف طفلة لسه ماكملتش اسبوع يا صابر ولو راجل كنت جيت وجهتنى مش تخطف بنتى

صابر :بقولك ايه روح بنتك فى ايدى ومسدسى متعمر واكيد مش هستخسر فيها رصاصة يعنى

راشد بغضب

 : اياك تلمس شعره واحدة منها

صابر: من غير كلام كتير ورق المناقصة يبقى عندى النهاردة وبنتك ترجعلك

راشد : اجيلك فين

صابر :تعالى على.....

ذهب راشد الى صابر الدمنهورى فى المكان المحدد عليه

راشد:فين بنتى يا صابر

صابر :تؤتؤ مستعجل ليه مش تشرب حاجة الاول

راشد : الورق اهو هااتلى بنتى خلينى امشي

صابر :هاتوله البنت

احد الرجال احضرها ل صابر وراشد الذى كان يتقدم ل يأخذ ابنته ولكن صابر اشار السﻻح بوجه الطفلة

راشد بخوف

:انت هتعمل ايه يا صابر بالله عليك ﻻء

صابر بضحكة قزرة :ايه راشد الحسينى بيخاف والله عشت وشوفت اليوم ده

ثم يوجه سﻻحه بوجه راشد ويعطى الطفلة ل احد رجاله واطلق الرصاص على راشد

وقع راشد ارضا بينما عيونه كانت موجهة على بنته الذى بيد احد الرجال

اتجه صابر الى راشد وقال جنب اذنه :انا اخدت بنتك زى ما اخدت منى حبيبتى زمان

وهحرق قلبك عليها زى ماحرقت قلبي على نااهد

انا كنت بحبها اكتر منك ومع ذلك هى حبتك انت وفضلتك انت عنى ليييييه هااا ليه وده الوقت انا حرقت قلبها عليكى انت وبنتك عشان مش صابر الدمنهورى الى يتاخد منه حاجة عايزها

كان راشد يسمع له بصدمة ولم يتوقع ان صديقه ايام الجامعة يصدر منه كل هذه الافعال وكان يحب زوجته

ثم غاب عن الوعى

صابر :خدوه ارموه فى اى حتى وبنته انت واشار على الرجل خدها واقتلها وارميها فى مكان

الرجل :بس

عمر :مابسش وﻻ اقتلك انت وهى ومحدش يعرفلكم طريق

اخذ الرجال راشد وهم بالطريق الى مكان مهجور حتى ﻻيعرف احد مكانه اتصل عليهم احد الرجال :الو بقولكم ايه ارموا الراجل الى معاكم بسرعة فى بوليس بيلف والدنيا مقلوبة

احدى الرجال :طب والبنت الصغيرة حصلها ايه

........

ماتعرفش اومال مين الى يعرف ياغبي اقفل اقفل

راشد وهو يعوض من ذاكرياته :كنت مغمض عينى بس كنت سامع كﻻمهم وبعد مارمونى فى عربية كانت معدية والناس اخدوا بالهم منى واخدونى ودونى على المستشفى ودورت عليكى كتير وقلبت عليكى الدنيا بس ماكانش ليكى اثر وخاصة كنتى لسه صغيرة ثم قالت بدموع :اسف اسف على كل حاجة انى ماعرفتش احميكى واسف ماعرفتش ارجعك

كل هذا تحت صدمة ندى ودموعها الذى تهبط بكثرة 

ما الذى يقوله هذا الرجل ايعقل ﻻء مستحيل

و اسر الذى مصدوم وذهب لندى واحتضنها 

ندى بصدمة وتوهاان :يعنى ايه يعنى انا مش بنتكم

خالد وهو يكمل حديث راشد:كنا وقتها انا ونهال بقى لنا سبع سنين متجوزين وربنا لسه ما اذن اننا نجيب اطفال

~~~~فﻻش باك~~~~

كان خالد ونهال يخرجون من عند الطبيب ونهال تبكى

خالد:ياحبيبتى انتى بتعيطى ليه ده الوقت

نهال : نفسي افرحك يا خالد واجيبلك بيبى

خالد وهو يحتضنها:ومين قالك انى مش فرحان بالعكس انا كفاية وجودك جنبي ووجودك فى حياتى

نهال

 :يعنى انت مش زعلان منى

خالد : انتى هبلة وانا ازعل منك ليه ياقلبي وبعدين الدكتور قال انه الموضوع شوية وقت وربنا ما اردش اننا نجيب اطفال ده الوقت

وبعدين يا نهال انا موضوع الاطفال مايفرقش معايا كفاية انتى معايا وفى حياتى وانا مش عايز حاجة فى الدنيا غيرك انتى

نهال : ربنا يديمك ليا يا خالد

خالد : ويديمك ليا ياقلب خالد

نهال:خالد تعالى نتمشي شوية انا ماليش مزاج اروح

خالد : انتى تامرى وخالد ينفذ

ابتسمت له وظل يتمشون وقت طويل جدا وخالد يمزح ويمرح لكى يخرج نهال من حزنها

خالد وهو ينظر فى الساعة :اووبااا

نهال بضحك

 : ايه فى ايه

خالد : الساعة تلاتة يا نهال والفجر هيأذن

نهال : طيب يالا بينا نروح

وهم ذهبون كان ﻻيوجد احد فى ذلك الشارع الذين يتمشون به وفجأة سمعت نهال صوت بكاء

نهال:خالد سامع الصوت ده

خالد بنعاس :صوت ايه ياقلبي زمانك بتتخيلى بس يالا بس نروح

نهال وهى تسحب خالد تجاه الصوت :نروح فين بس تعالى نشوف ده صوت بيبى بيعيط

ذهبوا الى الصوت وجدوا طفل موضوع على الارض

نهال بحزن

وهى تحمله :الحق ياخالد ده بيبى ازاى فى ناس يجيلها قلب تسيب عيالها فى الشارع كده

خالد : مش عارف ياناهد بس مش يمكن مش هما سيبنها ويمكن حاجة تانية حصلت

نهال بحنان : خالد هو ممكن احنا ناخدها نربيها

نظر لها خالد بصدمة:بس ياحبيبتى يمكن يكون اهلها بيدوروا عليها وبعدين مين قالك انها بنت

نهال بحب :اوﻻ باين من ملامحها ثانيا لابسه حلق

ابتسم لها خالد : بس يانهال افرض اتعلقتى بيها واهلها عرفوا مكانها وهيعزوا بنتهم

نهال : سيبها لوقتها يا حبيبى

خالد : طب افرض ربنا رزقنا ب اطفال وهتفضلى تحبيها وتعمليها زى ما بتعملى وﻻدك

نهال :اكيد ياخالد والله هفضل احبها وهعاملها احسن من وﻻدى كمان وعمرى ما هفرق مابينهم

خالد : طب افرض اهلها بيدورا عليها ده الوقت

نهال بتذمر :هم لو كانوا عايزينها ماكنوش رموها وسابوها فى الشارع

ولو ياخالد حد سال عليها او فى اى خبر عن اهلها انا بنفسي هرجعها

كاد ان يتحدث خالد ولكن قاطعته نهال : وبطل افتراضات بقا

ابتسم لها خالد وقال فى سره يمكن البنت ديه ربنا بعتها لينا عشان ما جبناش اطفال لحد ده الوقت وانا هربيها احسن تربية وهعلمها احسن تعليم

ثم اخدوها معهم الى المنزل واعتنوا بها جيدا واعتبروها بنتهم

~~~~~~باااك ~~~~~

خالد وهو ينظر لندى : ولما كان عندك اربع سنين حملت نهال فى كرم وملك وزى مايكون ربنا رزقنا بيهم عشان اخدناكى معانا واعتنينا بيكى

خالد وهو يتنهد : بس وهو كل ده الى حصل

كل هذا وندى تبكى بشدة 

ﻻ تعرف ان تفرح انها لم تربى فى الشارع ونهال وخالد وجدوها وﻻ تبكى على انها اتخطفت وهى صغيرة من عائلتها ام تفرح انها سترجع مع عائلتها او بالاصح ناس ﻻتعرفهم

ولكن مهلا مهلا ونظرت لهم من وسط دموعها 

وقالت ل خالد : يعنى ايه يعنى انا مش بنتكم وو .

بس طبعا وانت صدقتهم لما قالوا لك انى بنتهم حتى لو مش انا بنتك ايه الدليل انى بنتهم ثم نظرت ل راشد : وانت بقا عرفت انى انا بنتك ازاى وعرفت طريقى منين بعد كل السنين ديه كلها

خالد : انتى اتبرعتيلوا بالدم

ندى بإستغراب : انا انا اتبرعتله امتى وفين

ثم تذكرت يوم التواء رجل

ميار:اهاااا افتكرت وانت اى حد يتبرعلك بالدم بتعمله تحاليلDNA

حكى لها راشد كل شئ صار فى المشفى

ندى بدموع :مش معنى كده انتى بنتك وكنت قلقانة على صحبتى مش عليك 

ثم نظرت لخالد :وانت مين قالك بقا انه التحاليل ديه بتاعتى مش يمكن مزورة

اكتشف راشد ان ابنته ذكية وذلك تعاند لكى تثبت انها ليست ابنته

خالد بأسف 

:للاسف عملت التحاليل تانى انا بنفسي واخدت شعره من راسك وراسه وطلعتى بنته

ندى بدموع :

يااااه كل ده حصل وانا نايمة على ودنى وبتستغفلونى وولحقته تعملوا التحاليل على كده بقا عارفين من زمان

خالد:عارفين من وقت ما بداتى الامتحانات بس مارضيناش نقولك غير لما تخلصى ولما عرفنا حبيت اتاكد انك بنته ولما عملت التحاليل والنتيجة طلعت وكانت من 3ايام واسنتينا تخلصى ونقولك

ندى ببكاء وسخرية : ﻻء بجد كتر خيركم يعنى انكم سبتونى وعرفتونى بعد امتحاناتى

كل هذا تحت صدمة اسر الذى لم يتفوه بكلمة واحدة وبكاء كرم وملك ونهال وناهد 

ندى وهى تمسح دموعها وتقول ببرود عكس ما بداخلها من نار :والمطلوب منى ده الوقت

استغرب الجميع من برودها وتحدث ادم : انك ترجعى لعيلتك

ندى : وحضرتك مين بقا ان شاء الله

ادم بغضب فهو ﻻيحب ان يعامله احد بهذه الطريقة:اتكلمى معايا بأسلوب احسن من كده انا اخوكى الكببير

نظرت له ندى بصدمة اهى لديها اخ كبير ثم حولت ملامحها الى برود :وان ماوفقتش ارجع معاكم

ادم : احنا عيلتك واهلك وﻻزم ترجعى معانا

ندى بصريخ :عيلة مين يا ابو عيلة عيلتى هى ديه وبس وكانت تقصد خالد كنتوا فين لما هما الى بيبقوا جنبي ولما اتعب كانوا يسهروا وياخدوا بالهم منى لحد ما اخف كنتوا فين لما انا كنت بكبر السنين ديه كلها كنتوا فين لما هما كانوا بيعملوا المستحيل عشان يحمونى وبسعدونى ويلبولى كل طلباتى

وبسخرية :عيلتك ديه انا مش عايزاها انا مبسوطة هنا ومش هخرج من البيت ده ومحدش يقدر يجبرنى على حاجة انتوا فاهمين

ثم ذهبت الى نهال الذى كانت تبكى واحتضنتها 

:ماتعيطيش ياماما انا بنتك انتى مش بنتهم انا..ا.انا م..مش هسيبك ..ص..صدقينى

ثم فجاة سقطت على الارض واصبحت الدنيا سودا امامها

~~~~~~~