رواية كيان الفهد الفصل الثالث عشر 13 بقلم هدى عبدالصافي

كيان: شعرى 

فهد قرب منها وطلع شعرها من جوا التيشرت وبص فى عيونها الزيتونى الى فيها دموع وقرب باسهم وبعدها باس خدودها ورقبتها وفضل يبوس فى كل جزء فى وشها و..

فهد فضل يبوس فى وشها لحد ملقا دموعها نازلة على خدها وجت عليه بعد عنها 

كيان بصتلو بحزن ودموع

فهد بعصبية بس خفاها عشان هيا تعبانة: مكنش قصدى بكره هشوفلك دادة عشان تقعد معاكى

كيان بهدوء ودموع : ماما يا فهد

فهد حب نطقها لاسمو بلهدواء ده: مالها

كيان: وبتدمع عايزة اشوفها وحشتنى 

فهد بتوتر: بس

كيان: بدموع وكسرة: اكيد مش هقلها ان بنتها .. وفضلت تعيط فهد قلبو وجعو وقرب منها وفضل يهديها وخدها فى حضنو لحد مهديت ونامت

فى القاهرة

ماهى ام كيان: بنتى يا معتز بنتى بقالها اسابيع معرفش عنها حاجة بنتى

معتز: ياادى الليلة الطين كل يوم نفس الموال على الصبح فى اى يا ولية مقلولك بيدورو عليها ترجع بس وانا همو"تها الفا"جرة دى 

ماهى بخوف: لا بنتى لا هاتهالى بس انا قلبى مش مطمن عليها بنتى ضا"عت منى انا حاسة بوجعها انا حاسة بيها وفضلت تعيط بانهيار

*********

فى الشركة 

عمر بيرن على فهد

عمر: فى اى يا فهد بقالى ساعة برن عليك

فهد بجمود: عايز اى

عمر : كيان يا فهد فين ابوها جه سال عليها فى الشركة

فهد: معرفش

عمر بشك: فهد انتا عارف كويس هيا فين وهيا معاك

فهد: عمر اقفل دلوقتى

عمر لنفسو: بقا كده يا فهد ماشى وراح خلا شخص يتتبع الفون بيرن منين والمكان

عمر بعد مخد العنوان وعرف انو فى الغردقة فى الشاليه بتاعو نزل جرى مستناش الاسانسير وهو نازل خبط فى بنت

البنت: انتا اعمى يلا مش تفتح يا بنى اد'م برا"س بخا"خة انتا

عمر بغضب: انتى هبلة يا بت انتى ولا اى تتك القر"ف فى شكلك

البنت: انتا عبيط يلا يعنى غلطان وبدل متعتزر بتبج'ح انما بنى ادم مهز"ق صحيح

ادم بغضب وعصبية: انتى مين يا بت انتى انتى هابلة ولا اى 

البنت بخوف من صوتو بس مبينتش: انتا مالك انتا

عمر بينده للامن: مين البت دى

الامن: دى السكرتيرة الجديدة الى حضرتك طلبتها يا عمر بيه

البنت بصدمة وخوف: يا لهوى يا لوطفى هتنفخ عينى عليا لسه فى عز شبابى يا صغيرة على الهم يا لوزة كل ده والامن وعمر سامعين وكاتمين الضحك

عمر بجدية: مرفوضة من قبل متتوظف يلا حصلنا القر"ف فى الف داه"ية تشيلك

البنت : داهية تاخ وقبل متكمل مع الف سلامة يا مستر عمر هستنا حضرتك لما ترجع من مشوارك

عمر بصدمة: انتى كمان مش بتفهمى بقلك مش مقبولة اترفضتى

البنت بلا مبالة: فكر بس يمكن تغير رائيك 

عمر : اتفضلى اطلعى برا الشركة مش مقبولة

البنت بعند: منتا انانى وخايف

عمر باستغراب: انانى وخايف من اى بقا بتعضى

البنت: لا خايف منى 

عمر باستهزاء: هخاف منك انتى ياام شبر ونص

البنت بثقة: اكيد

عمر بجدية وخبث: تمم اتقبلتى 

البنت باستغراب: بجد

عمر : اه وهتبدائى من دلوقتى وقال للامن يمشى

البنت: تمم فين المكتب

عمر: لا مش فى المكتب 

البنت بخوف: امال فين

عمر : عندى شغل دلوقتى فى الغردقة

البنت بصدمة: الغردقة

عمر : اه ها هتيجى ولا تودعى الوظيفة

البنت نظرا لظروفها وافقت: تمم 

عمر باستغراب : موافقة

البنت:اه

عمر : مش خايفة منى

البنت: ليه انتا بتعض🙄

عمر بعصبية: لا يلا يااختى

البنت: اختك فى البيت

عمر: بس بس اسمك اى

البنت: لانا

عمر: تمم يا لانا يلا عشان نلحق

وراحت ركبت ورا 

عمر بعد ما ركب: مش سواق الهانم انا انزلى اترزعى قدام

لانا: اوووف طيب ونزلت وهيا بتدبدب فى الارض زى الاطفال

عمر اتحرك بسرعة رهيبة عشان يوصل بسرعة وهيا كانت خايفة

لانا: عمر عمرررر

عمر: ايييه فى اى فى البلد الى جمبك

لانا: هدى السرعة بخاف

عمر بعصبية: انا مستعجل

لانا بخوف: طب هدى شوية

عمر بعند: لا 

لانا سكتت ودموعها نزلت من كتر الخوف 

عمر بصلها لقاها بتعيط: اووووف 

عمر: بس خلاص اسكتى هبطئ السرعة خلاص

لانا: ماشى 

*******

عند فهد

*******

فهد طلع لاوضة كيان الى نايمة فيها 

فهد: دخل لقاها نايمة قرب جمبها وقعد يتامل ملامحها الهادية وخدها فى حضنو ونام جمبها 

*******

لانا: هو فاضل كتير

عمر ببرود: والله فاضل مفاضلش احنا مش بنتفسح ولا رايحين كومبوند جمب الشركة دى الغردقة 

لانا بتريقة: نيننننى نينننى نيننننى

عمر : بت انتى اتعدلى بدل ما سنتك معايا تبقا سودة

لانا : سنة مين الى سودة يلا انتا عبيط

عمر: يلا انتى بتقوليلى انا يلا 

لانا: ومفرقتش معاك عبيط مثلا

عمر وبيجز على سنانو: انتى لو مخرصتيش دلوقتى هخرسك انا انتى فاهمة اخرسى

لانا بخوف : تمم

بعد كام ساعة عمر وقف قدام الشاليه

لانا بخوف وتوتر: اا احنا هنا ليه مش انتا قولت شغل اى جابنا هنا

عمر: مهو هنا الشغل

لانا بخوف: ده ده ده شاليه اازاى ش شغل

عمر: ممكن تسكتى ينفع تعالى ورايا

لانا بتوتر وخوف: ح حاضر وراحت وعمر اول ما الدادة فتحت الباب طلع جرى على اوضة فهد وكيان

عمر فتح الباب مرة واحدة لقا فهد اتنطر من على السرير من الخضة وكيان فاقت عشان كانت نايمة على ايد فهد

عمر بصدمة: ا انتا بتعمل اى واى الاجهزة دى وهيا مالها

فهد بعصبية: انتا ازاى تدخل كده واى الى جابك 

عمر بغضب: انتااااا فى اى فى دماغك فهمننننى فى اى هنا وبيخبط دماغو

فهد: عمر متتعداش الحدود لحد هنا

عمر بعصبية: انتا الى عديت الحدود انتا الى عدتها بلى بتعملو ده ازاى كده انا بجد مش متخيل ان انتا صاحب عمرى ازااااااى فهمنى يا فهد ازاى نايم كده جمبها وبقالك اسابيع مختفى وهيا اهلها بيسالو عليها وبصلها وانتى مش خايفة بقا يا قطة وعينك بج'حة لدرجة انك تيجى مع مديرك فى الشغل الشاليه بتاعو بجد طلعتى رخي وقبل ميكمل لقا فهد ضربو بلبوكس 

فهد بغضب وزعيق: دى مراااااتى مراااتى انتا فاهم يا عمر واى كلمة هتقولهالها هندمك عليها 

عمر بصدمة: مراتك مراتك ازاى فهد انتا واعى ومن ورا اهلها ليه ومن ورانا احنا لييه لييييه رد ليه كل ده ولانا واقفة خايفة وواقفة على جمب وكيان مش قادرة تتحرك بس نايمة على السرير وبتعيط 

فهد: انا حر يا عمر حر ربنا خالقنى حر اعمل الى انا عايزو واتصرف زى ما انا عايز

عمر : بحدود ربنا وضعلك حدود لحريتك متتعداش بس انتا اتعديت كل الحدود الى ربنا حطهالك يا فهد 

فهد: انا مش فايق دلوقتى يا عمر 

عمر بص لكيان بصة استحق'ار ومراعاش الى هيا فيه وهو شايفها فى الاجهزة وخرج بس رجع تانى

عمر لفهد: انا مش همشى من هنا غير لما افهم كل حاجة انتا فاهم انا تحت مستنيك وقت متحب ونزل ولانا وراه وفهد قفل الباب وراهم جامد وكان متعصب وبص على كيان لقا فى ايدها دم وجمبها سكينة 

فهد جرى عليها: كياااااان اى ده لااا ليه عملتى كده لييييه وخدها ونزل جرى ركب العربية وعمر شافو راح ركب عربيتو ولانا جمبو وجرى وراه

فهد فى المستشفى 

فهد: دكتوووووور دكتور بسرعة مراتى بتموت

الدكتور جه وخد كيان على اوضة العملية والعملية قعدت ساعات من الخوف والتوتر والغضب وعدم الفهم واحساس عند فهد بيتعبو وقلبو وجعو جامد ومش مطمن

الدكتور خرج وفهد جرى عليه وعمر 

فهد بلهفة وخوف من شكل الدكتور الغير مبشر: خير هيا كويسة صح

الدكتور بحزن : شد حيلك المدام.....

يتبع...