القائمة الرئيسية

الصفحات

رواية عشق الادهم الفصل الثامن عشر 18 بقلم اميرة احمد

رواية عشق الادهم الفصل الثامن عشر 18 بقلم اميرة احمد
رواية عشق الادهم الفصل الثامن عشر 18 بقلم اميرة احمد

رواية عشق الادهم الفصل الثامن عشر 18 بقلم اميرة احمد

حليمه : حاضر ياللى بتخبط الدنيا مطارتش الله 
حليمه : فيه ايه يا أحمد 
تجاهلها ودخل شاف فتحى قاعد قدام التليفزيون 
أحمد بغضب : عشق ازاى لسه عايشه انطق
فتحى بتوتر : عشق ماتت 
أحمد  : كداب أنا شوفتها بعينى فى اسكندريه النهارده سبت كل حاجه وجيتلك 
فتحى : يمكن واحده شبهها
أحمد : دى لو ليها عشر أخوات توأم هعرفها من وسطهم انطق عشق لسه عايشه ازاى 
فتحى قعد وحكاله كل حاجه 
أحمد بصدمه : عملت كل ده علشان الورث والبيت يا أخى ملعون أبو الفلوس اللى تخليك تعمل كده 
فتحى بندم : بس ندمت دلوقتى 
أحمد بسخريه : ندمت بعد ايه بعد أما ضاعت منى وكمل بغضب بس هرجعها بيتها وهتعيش فيه هنا ومعايا وإن لزم الأمر تطردك من هنا أنا موافق 
وخرج بغضب 
عند آدم وتقى
تقى : ايه ده أمال فين البنات 
آدم : عمر هيروح ملك وأدهم هيروح عشق وأنا هروحك 
تقى : لأ طبعا مينفعش أركب معاك 
آدم: أمال الفترة اللى فاتت دى كانت ايه 
تقى: لأ مكنتش لوحدنا كان معايا أخواتك عادى هروح بتاكسى
آدم بسرعه: لأ بصى طالما مش عايزة أركب نمشى لبيتك 
تقى : مفيش داعي
آدم : لأ فيه يلا بس 
عند عمر وملك 
ملك : فين آدم 
عمر : هيتعرف على تقى ومبدئيا كده عشق مع أدهم وأنا هوصلك 
ملك : مكنتش هسألك على فكرة 
عمر : عارف على فكرة اركبى 
ملك : أدهم عارف أنى هروح معاك صح 
عمر : أنتى خايفه منى
ملك : لأ بس احتياطى يعنى 
عمر بابتسامه: آه عارف 
ملك ركبت وبعتت رساله لأدهم ( أنا مع عمر فى العربيه يا أدهم ) 
عند عشق وأدهم 
أدهم بعتلها رساله ( عارف بس متهزريش معاه أوى يعنى عادى لسه مفيش بينكم حاجه رسمى ) 
أدهم : هاه ياستى تحبى تروحى فين 
عشق : هنروح 
أدهم : لأ هنخرج شويه 
عشق : أنت كويس مش عارفه حساك سخن ليه 
أدهم : اشمعنا
عشق : أول مرة متتعصبش وأنت بتتكلم معايا 
أدهم: تحبى تروحى فين 
عشق : أمم تعالى نتمشى بالعربيه وبعتت رساله لمحمد : ( عمو أنا وأدهم برة ) 
محمد ( لو حصل حاجه عرفينى ) 
عشق ( تمام ) 
( مهما كانت الصداقه أو القرابه بين الولد والبنت ياريت يكون أهلها عارفين هى فين وده برده من التربيه ياريت تكون التربيه صالحه شويه علشان ربنا يدينا على قد النيه 
لان ده يبقى حفظ على النفس )
أدهم : استنى هنزل أجيب حاجه ماشى 
عشق : ماشى وبتبص تلاقى أم وبنتها بيتخانقوا وبتفتكر هى وأمها 
فلاش باك 
عشق : أنا عايزة أفهم أننى بتأخدينى معاكى السوق ليه 
الأم : علشان لما تتجوزى
عشق : ومين قالك ياستى أن أنا عايزة أتجوز 
الأم : اتكتمى بقى الله 
عشق : ماهو أننى بتشترى وأنا بشيل
الأم : عارفه ياعشق أننى لو مسكتيش هعمل ايه 
عشق : هتعمل ايه مامى
الأم : هتوحشينى أوى والله ده بعد أما أموتك
عشق : الله هتموتينى نفسى أشوف نفسى وأنا ميته بس ممكن بالراحه علشان متعورش 
الأم : آه هموت منقوطه من البت دى والله 
عشق : بعيد الشر عنك يا ماما 
باك 
أدهم : وحشتك 
عشق : أكيد كان نفسى تبقى معايا دلوقتى 
أدهم : ادعيلها بالرحمه
عشق : ربنا يرحمها عارف أنا بعد أما أتخرج هنعمل مستشفى مجانى ليها كل التخصصات ببلاش للناس الغلابه
ونشتغل فيها كلنا عمو محمد هيمسكها هو وماما أمينه برده وأنا هبقى الصيدليه وملك هتبقى العلاقات العامه وتقى هتبقى معايا برده 
أدهم : طيب وأنا ماليش من الحظ جانب
عشق : لأ ازاى أنت ليك دور مهم أصلا المستشفى مش هتنفع من غيرك أنت وعمر وآدم 
أدهم بابتسامه : ربنا يحققلك اللى بتتمنيه ياستى 
عشق : يارب 
أدهم : خدى عارف انك تافهه وبتحبى الحاجات دى جبتلكم شويه شيبسى 
عشق : تافهه ياشيخ اتقى الله 
عشق : أدهم استنى فى رمش واقع على عينك اتمنى أمينه بسرعه 
أدهم : أننى بتصدقى التفاهات دى 
عشق : آه غمض عينك وأتمنى بقى 
أدهم فى نفسه : أتمنى تفضلى معايا ومنورة وحياتى وأشوف ضحكتك منورة حدودك كده على طول ومتسيبنيش أبدأ وأهم من ده كله تكونى ياحبيبتى زى مانا بعشقك 
عشق : أنفخ فيها طيرها بقى صحيح اتمنيت ايه 
أدهم : مش هينفع أقولك دى حاجه بينى وبين ربنا 
عشق : قول وأنا مش هقول لحد خالص والله 
أدهم : لأ ويلا نروح بقى 
عشق : يلا 
روحوا وناموا كلهم بابتسامه ماليه وشوشهم من الحوارات اللى ردارت بينهم فى اليوم ده 
فى صباح يوم جديد يحمل العديد من المفاجآت 
عشق : صباح الخير 
الكل : صباح النور 
محمد : لابسين ورايحين على فين ده النهارده الجمعه يعنى 
ملك : أبدأ اتفقنا مع تقى هنتفسح معاها النهارده 
آدم بسرعه: آجى أوصلكم 
عشق : لأ مفيش داعى هنخرج احنا التلاته بس 
أدهم: خدوا فلوس زيادة ولو احتاجتوا حاجه رنوا عليا 
أمينه : آه وهاتوا تقع معاكم تتغدا 
ملك : مبترداش 
أمينه: حاولوا وهاتوها
بعد ساعه تقريبا من الحوار ده 
طق طق 
أمينه : حاضر 
: السلام عليكم 
أمينه : وعليكم السلام يابنى خير 
: مش الأستاذ أدهم ساكن هنا برده 
أمينه : أيوة أقوله مين
: قوليله أحمد صاحبه 
أمينه : طيب ثوانى 
أمينه : واحد صاحبك عايزك يا أدهم 
أدهم : مين 
أمينه : مش عارفه بيقول اسمه أحمد 
أدهم : أحمد مين ده
محمد : خليه يدخل ونشوف هو عايز ايه 
أمينه : تمام
محمد : أنت مين يابنى
أحمد : أنا أحمد ابقى ............
عند البنات 
ملك :كل ده لف حرام عليكم
عشق : حرمت عليكى عشتك يابعيده
ملك : شايفه قله الأدب 
عشق : اسم الله على الاحترام اللى بيغر
تقى : بس بقى أنتوا الاتنين ناقر ونقير كده ليه 
عشق : آسفين ياماما تقى 
ملك : طيب يلا نروح بقى 
عشق : آه صحيح هتتغدى معانا النهارده 
تقى : مابلاش ياجماعه أنا بتحرج 
عشق : لا يلا علشان أمينه متسحلناش 
البنات : يلا 
وصلوا البيت 
ملك : يا أهل الدار قد وصلنا بأمر الله 
بس البيت كان ساكت 
عشق : هما تحانقوا وقتلوا بعض ولا ايه 
ملك : شكلهم كده
تقى : أنا ماليش دعوة 
ملك : استنى بس 
دخلوا المكتب وشافوا الكل قاعد زعلان وفيه واحد بس مش باين وشه 
عشق : مالكم ياجماعه زعلانين كده ليه 
........................
ملك : فيه ايه ياجماعه مين ده 
عشق بصدمه : أحمد 
أحمد : ازيك ياعشق 
عشق : أنت بتعمل ايه هنا 
محمد بحزن : أحمد ابن عمك عاوز يأخدك معاه 
عشق بعدم استيعاب : يا خدنى معاه فين 
تقى بهمس : أنا بقول أمشى أنا 
ملك : استنى علشان أنا مش فاهمه حاجه 
محمد :يأخدك معاه هناك 
عشق : أيوة فين يعنى 
أدهم بزعيق : عايز يرجعك معاه تانى
عشق : نعم 
أحمد : عشق أنا فاهم وعارف أن اللى عمى عمله غلط بس أننى لازم أرجعى معايا 
عشق : ..........................
أحمد : عشق ردى عليا 
أدهم بغضب : ترد عليك تقولك ايه اطلع برة 
أحمد : مش عارف أنا من ساعه ما تكلمت وأنت عمال تزعق ليه 
أدهم بزعيق  : لأنك جاى بكل برود عايزها ترجع معاك
أحمد بزعيق : بنت عمى وده حقها أنها ترجع بيتها 
أدهم بغضب : بيتها ههه ضحكتنى والله  وبيتها ده عمك مخدوش ولا ايه 
أحمد : كل حاجه هترجعلها تانى 
أدهم بصراخ : وأنت كنت فين هاه لما عمك راح جاب جثه من المشرحه ودفنها على أساس أنها هى
 كنت فين لما طردها  وكنت فين لما كانت كل يوم بتنام معيطه.هاه 
أحمد بزعيق : كنت مسافر ولما رجعت وعرفت انها لسه عايشه جيت وعاوز أحدها 
أدهم : ياسلام بالسهل كده هه أنت متعرفش احنا عملنا ايه علشانها جاى تاخدها على الجاهز كده أنت مفكر أنها تتوافق نيجى معاك أصلا 
أحمد : إن كنت صرفت عليها ألف هردهولك عشرة وعاخدها معايا يلا ياعشق 
عشق واقفه ساكته ومتتحركش مش مستوعبه حاجه بعد كل ده هتمشى 
أحمد : يلا ياعشق بقولك 
أدهم : متحاوليش هى مش جايه معاك علشان ده بيتها
أحمد : لا مش بيتها
أدهم : لا بيتها بيت جوزها يبقى بيتها 
عشق وأحمد بصدمه : جوزها 😳😲😳😲😳😲😳
يتبع.....
لقراءة الفصل التاسع عشر : اضغط هنا
لقراءة باقي الفصول : اضغط هنا
هل اعجبك الموضوع :

تعليقات