رواية احببت ابن خالتي الفصل العشرون 20 بقلم ريهام مسعد

معتصم _ عمى افهمى الاول انا اسف ع كل اللي حصل منا احنا جايين نصلح غلطنا

روايده _ عمى انا كمان اسفه والله احنا مش عارفين عملنا كده ازاي       __ في نفسها ههههه دحنا لسه معمناش حاجه اهدا انتا بس علينا وشوف اللي هيحصل

أحمد_ خلاص دلوقتي جايين عايزين اى

روايده _ احنا ي عمى بابا عرف اللي عملنا وقال لزم تروحو تعتذور من عمكم 

أحمد _ خلاص ونا سمحتكم يلا ارجعو اسكندريه 

مصطفى _ لا انتو هتحضرو فرحى ع انجى الاول 

انجى في صدمه_ فرح؟  فرح مين ي حلتها انا مش هتجوز

مصطفى وهو بيقرب اوي من انجى_ فرحى انا ونتى ومش عايز اسمع صوتك تمم

انجى بخوف _ انا قلت كلمه واحده مش هتجوز  طلعت جرى ع اوضتها

مريم _ مصطفى استنا يبنى سيبها شويه 

مصطفى _ بعد اذنك بس ي ماما البت دى شايفه نفسها اويي علينا

دق دق دق انجى افتحى الباب 

انجى _ مش هفتح ومش هتجوز ابعدو عنى بقا مش كفايه اللي حصل هااا بعد الجواز بكام شهر هتروح وتتجوز علينا تاني صح

مصطفى فكر انه يغيظها _ تصدقى فكره انى اتجوز عليكي تاني 

انجى فتحت الباب_ طب لو راجل اعملها

مصطفى قرب منها وكانت انجى ضهرها ع حيطه_ منا ممكن اعمل حاجه تانيه 

انجى _ مصطفى ابعد عني انتا حيوان

هووووب اخدت بوسه كبيييره ياعينى معرفتش تتكلم 

انجى _ انتا متخلف انا بقولك ابعد 

مصطفى_ ونا مش هبعد  ويلا بكره الفرح

انجى _ بكره و فرحى انتا اكيد مجنون انا مش هتجوز ويلا شوف واحده غيري 

مصطفى _ ماااشي روايده بنت عمك موجوده 

انجى كانت بتولعع_ بقولك اى انتا لو بصيت ع واحده غيرى بالله عيونك الجمده دى هشيلهم من مكانهم 

مصطفى بضحكك _ خلاص يلا بقا حضرى نفسك هننزل المغرب نجيب الفستان 

انجى _ طب يلا من غير مطرود عايزة اغير هدومى

مصطفى _ متغيرى هو نا غريب دنا جوزك حتا

انجى بكسوف _ مصطفى اطلع بره احسن منادى ع خالتو

مصطفى _ خلاص خلاص طالع اهو

انجى في نفسها_ بحبك   بس قلبي مش مطمن  يااارب ريح قلبي و استرها معانا يااااارب 

سيف _ ازيك يا ريم

ريم _ ثواني ي محمد   اهلا سيف اخبارك اى

سيف بغيظ_ بتكلمى مين 

ريم _ افندم

سيف بعصبيه_ نا بقولك بتكلمي مين 

ريم _ دا شىء ميخصكش 

سيف بعصبيه _ طب هاتى الفون دا

ريم _ سيف ابعد ايدك عنى بقولك ابعد عني 

سيف كان حاطط ايد ريم ورا ضهرها_ منا قلتلك بذوق هاتى الزفت دا   ومين بقا محمد دا ان شاءلله 

ريم _ ونتا مالك اصلا هو اى دا هات الزفت دا بعد اذنك 

سيف _ ولو مدتهوش 

ريم بعصبيه _ ي سيف هات تلفوني 

سيف مسك ريم من عند وسها و ضمها ع حضنه 

سيف بعمزه_ خدى 

ريم خدودها احمرت_ مش عايزة خلهولك

طلعت جرى ع جوه

عبدالله _ واخيرا سيف السواعدى وقع ولا حد سمه عليه

سيف بضحكك _ اه والله انا فعلاً وقعت

عبدالله _ طب يلا بقا عايزين نفرح بيك

سيف _مش قبل مفرح بيك 

عبدالله في نفسه_ مش خايف غير منك لما تعرف 

سيف _ اى يعم رحت فين 

عبدالله بتوتر_ هاا منا معاك اهو

سيف _ مهو واضح المهم انا نازل دلوقتي عشان اشوف اكبر قاعه ف مطروح تيجى معايا

عبدالله _ تعاله صحبي هنا لسه فاتح قاعه جامده جدا 

سيف _ يلا ي صحبي

ي حيوان انتا متعرفش انا ابقا اخت مين والله هتندم

شخص_ اخت مين يعني بس انتى جامده يبت

بسمله _ ابعد ايدك عنى ي حيوان 

لسه هيمد ايدو ولكن البطل وصل في الوقت المناااسب