القائمة الرئيسية

الصفحات

رواية الانتقام من الاب الفصل التاسع عشر 19 بقلم أسماء زيدان

  رواية الانتقام من الاب الفصل التاسع عشر 19 بقلم أسماء زيدان

 رواية الانتقام من الاب الفصل التاسع عشر 19 بقلم أسماء زيدان

 رواية الانتقام من الاب الفصل التاسع عشر 19 بقلم أسماء زيدان

فالجنيه رعد ماسك ايد نجيه وجايبها وراه مطالب ضهرها
نحيه بغضب:انت مجنون اى اللى بتعمله دا سيب ايدى وإلا هندمك
رعد ببرود وضغط على ايدها بقوه:هتعملى اى يعنى اكتر من اللى كنتى بتعمليه نفسى افهم عملتلك اى عشان تحطيلى مخدارت فالعصير عملتلك اى
نجيه وشها شحب وبصدمه:مخدرات اى مين اللى عمل كدا سيب ايدى يا رعد
رعد ساب ايدها: المخدرات اللى كنتى بتحطيها فالعصير
نجيه:انا مستحيل اعمل كدا اكيد انت غلطان
رعد:لاااااا مش غلطان العصير اللى كنتى بتجبهولى كان فى مخدر ومحدش غيرك كان بيجيبه
نجيه بتحاول تغير الكلام:انت بتقول اى مستحيل اعمل فيك كدا وانت بتفكرنى بابنى ازاى اعمل فيك
رعد بنفاذ صبر:هنشوف مين عمل كدا اتفضلى شوفى انتى رايحه و اى حاجه منك مش عايز
نجيه سمعت كلامه وغادرت وهو جلس بعصبيه
#بقلم_اسماء_زيدان
فى الشقه عند بسنت استيقظت بعد ساعتين من نومها ووجدت نفسها عاريه ولا يوجد عليها سوى غطاء السرير ونظرت حولها وجدت ثيابها ملاقاه على الارض بطريقه عشوائيه فتحت عينها بصدمه
بسنت:هو حصل اى مش فاكره حاجه وفين معاذ
قامت بدموع من عالسرير وارتدت ملابسها وخرجت وجدت مراد يجلس على الأريكة
بسنت بصدمه:بابا
مراد قام من مكانه:اى اللى جابك هنا يابسنت
بسنت بدموع:بابا هحكيلك بس انا مش فاكره ازاى دخلت الاوضه دى و
مراد:و اى يابسنت كملى
بسنت قعدت تبكى:انا مش فاكره حاجه فين معاذ
مراد:هو اسمه معاذ يطلع مين بقا معاذ دا
بسنت: معاذ دا صديقى وحبيبى و و جوزى
مراد بيتحكم ف غضبه:من امتى
بسنت:احنا اتجوزنا النهارده الصبح
مراد:اسمه معاذ اى من عيلة اى
بسنت بخوف:معاذ ال معاذ الد معاذ
مراد بصوت جهورى:اخلصى يابسنت انطقى اسمه زفت اى
بسنت بسرعه:معاذ الدمنهوري
جحظت اعيون مراد ووقع على الاريكه خلفه: مستحيل ازاى يعنى جاى ينتقمو منى فيكى لا مش هيحصل
بسنت بدموع:فى اى يابابا
مراد بغضب:اخلصى اعدلى هدومك وامشى معايا
بسنت بخوف:حاضر
وعدلت هدومها ومراد اخدها وانطلقو على فيلا الدمنهوري وابتسم بذكاء حاد وهو يشاهدهم يدخلون الفيلا
معاذ:لما نشوف هيحصل خلينا هنا
مراد دخل ومعاه بسنت باعلى صوته
مراد:شهد اطلعى ياشهد متجيش تاخدى حقك من بنتى ملهاش زنب
شهد كانت ف اوضته تبكى بخوف على اختفاء ابنها ومعتز وسليم وارسلان سمعو الصوت ونزلو
معتز:فى اى انت داخل زريبه وبعدين مين انت
مراد:انا عايز شهد كلامى معاها
سليم:شهد تعبانه ف اوضتها انت مين وعايز اى
مراد نظر لارسلان اعتقادا منه ان هو معاذ:ابعدو ابنكم عن بنتى بنتى ملهاش زنب فاللى حصل زمان انا كنت بجيب حق اختى اللى انتحرت بسبب معتز يعني السن بالسن والعين بالعين البادى اظلم يعني كدا متسويين ابعدو ابنكم احسنلك
معتز بنفاذ صبر:انت هتقول انت مين ولا تتفضل تطلع بره ومشوفش وشك هنا تانى
مراد:انا مراد عبدالرحمن اللى ضحك على اختك واتخلى عنها لما عرف انها حامل وانتو سفرتوها بره عايزين اى عايزين تنتقمو يبقى الانتقام منى انا مش من بنتى انتو سامعين
نجيه كانت خارجه من المطبخ وسمعت اخر كلام مراد وكان ف ايدها طبق وقع منها و الكل التفت ليها
مراد بضحك: هههههههههه اهلا وسهلا بالداده الحنونه عامله اى يا نوجه
نجيه بهروب:انت بتتكلم مع مين
مراد: ههههههههههههههههه متخفيش مش
قطع كلامه صوت رعد وهو بيقول:اى دا فى اى ومين دول يابابا
مراد نظر لرعد ونظر لارسلان وقال لبسنت:مين فيهم اللى اتجوزك انطقى
بسنت نظرت لرعد ولارسلان:مش دول
مراد وهو بينظر لارسلان:بس انا حاسس انه دا
وانقض عليه يسدد له اللكمات
كانت ايام وجنى وباقى البنات واقفه عالسلم وسمعو اخر كلام مراد
ايام شهقت وبصوت واطى قالت:كدا يا ارسلان انا هوريك حسابك بعدين
وجنى بدهشه وقالت:ليه ليه عملت كدا
مروه بصوت جهوى:انت ياحيوان انت سيب ابنى هو معملش حاجه لبنتك ابنى متجوز ومش مستنى يتجوز فالسر ابعد عن ابنى
كان مراد وارسلان ضربو بعض وفصلهم سليم ومعتز
وبسنت قاعده تبكى وتصرخ وتقول:سيبه يابابا مش هو سيبه
مراد بعد عن ارسلان:امال مين ده
وشاور على رعد
بسنت بسرعه:لا لا مش دا هو مش من اولاد معتز وسليم دا ابن عمهم
معتز:حلو كدا احنا ملناش ولاد عم اصلا خد بنتك وفى خلال ثوانى مشفكوش هنا احسنلك
سليم:وانت يامراد حسابك بعدين على اللى عملته مع شهد
مراد باستفزاز:مانتو اللى عرفتو تربو كويس
سليم كان هينقض عليه يضربو بس مروه مسكت ايده ومراد اخد بسنت وخرجو
#بقلم_اسماء_زيدان
ف عربيه معاذ بره الفيلا شافهم خارجين وهو انفجر ضحك
معاذ: ههههههههههههههههه فاكر نفسك زكى دانت لسه شوفت حاجه يلا خلينا ندخل شوف حصل اى
وبدأ يتحرك بالعربيه ودخل الفيلا واول ما مروه لمحته جريت عليه
مروه:كنت فين يامعاااااذ مامتك تعبت بسبب اختفائك دا
معاذ بدهشه:تعبت ازاى هى فين ياطنط
سليم:تعبت عشان دخلت اوضتك وملاقتكش وهى ف اوضتها اطلعلها
معاذ وهو بيتحرك:حاضر وسابهم وطلع
وعلى باب المطبخ وقف رعد وصفر لنهى انها تطلع اوضته وهى اومأت بخوف وهو سابها وطلع اوضته
وبعد وقت دق الباب
رعد:ادخلى يانونى
نهى وهى واقفه عالباب: افندم يارعد بيه
رعد :اى هنتكلم عالباب كدا ادخلى واقفلى الباب
نهى بخوف:حضرتك قول عايزه اى انا واقفه اهو
رعد قام بسرعة الرعد وفى خلال ثانيه كان مدخل نهى الاوضه وقافل الباب وحاصر نهى بين ايديه وقال:الاحسن بقا كنتى سمعتى الكلام وقفلتى الباب والاحسن اللى حصل دا
نهى بتوتر:لو سمحت ابعد وقولى عايز اى
رعد:امممم عرفتى حاجه عن نجيه
نهى:ا ايوا
رعد:عرفتى اى
نهى:هى بتدخل اوضتها وبتتكلم مع حد
رعد باستغراب: بتتكلم مع مين
نهى:انا مره دخلت كانت ماسكه صورتين صوره لبنت وصوره لولد اعتقد انها بتتكلم مع الصورتين دول
رعد:وبتقول اى طيب
نهى:الاول بتتكلم مع البنت وتقولها جبتلك حقك وبعدين تقول وانت هجبلك حقك قريب ياحبيبى
رعد: وبعدين
نهى:بس كدا
رعد:.....
يتبع....
لقراءة الفصل العشرون : اضغط هنا
لقراءة جميع فصول الرواية : اضغط هنا
هل اعجبك الموضوع :

تعليقات