رواية طفلة تزوجت قاسي الفصل العاشر 10 بقلم هاجر العفيفي

انت رودينا جالسه أمام يوسف بنفاذ صبر

رودينا : بقالى نص ساعه هنا وأنت منطقتش كلمه أنت جايبنى تسمعنى سكاتك

يوسف بتوتر : أنا كنت عايز أطلب منك طلب وخايف ترفضى

رودينا باستغراب : طلب أيه

يوسف : ك كنت عايز يعنى أقولك

رودينا بنفاذ صبر : يامسهل

يوسف أستجمع قوته : رودينا تتجوزينى

رودينا بصدمه : نننعم

يوسف بتوتر : مالك

رودينا بعدم أستيعاب : ط طب أنت تعرف عنى أيه عشان تطلب الجواز

يوسف : ماهو عشان كده أنا جايبك النهارده عايز أعرف كل حاجه عنك وأنتى تعرفى كل حاجه عنى رودينا أنا معجب بيكى من أول مره شوفتك فيها ومحبتش نفضل نتكلم ونتقابل كده كتير غير لما يكون فى الحلال ورضا ربنا مش غضبه عشان كده طلبت منك نتجوز

رودينا احترمت وجهة نظره بس هى أتفاجأت من كلامه ومكانتش حاطه فى حسابتها الموضوع ده خالص كانت محتاره جدا مش عارفه ترد

يوسف بحنان : ها قولتى أيه

رودينا بهدوء : يوسف أنت شاب مكافح ومحترم وأى بنت تتمناك أكيد ال أنت فيه حاليا أعجاب بس مش حب

يوسف : أى بنت تتمنانى بس أنا عايزك أنتى أتمنيتك أنتى وأذا كان على الأعجاب طب ماهو ياما ناس عجبتنا بس أنتى أول بنت تشغل بالى طول الوقت بحاول أشوف أقرب فرصه عشان أقابلك وأكلمك فيها بشتاق لصوتك وكلامك وعصبيتك وضحكتك كل حاجه والله

رودينا حست بصدق مشاعره وفكرت تدى لنفسها فرصه وأردفت بهدوء : طيب يايوسف هديك فرصه وهدى لنفسى برضوا يمكن يحصل نصيب وربنا يجمعنا على خير

يوسف بفرحه : بجد يارودينا وافقتى أنا مش مصدق نفسى والله ده أحسن كلمه سمعتها فى حياتى

رودينا بخجل : إحم مش هتحكيلى عنك شويه

يوسف : أنا يوسف الجمال عندى 28 سنه شريك مراد فى الشركه وكان عندى شركه فى أنجلترا بس قفلتها وقررت أستقر فى مصر طول عمرى كنت عايش فى أنجلترا مع أهلى مكنتش أعرف مصر ولا حتى أهلى وأمى أتوفت وبعدها بشهرين علطول والدى ساعتها كان عندى 20 سنه قررت أنزل مصر وأسيب كل حاجه فى أنجلترا

رودينا : طب وعرفت مراد ازاى وأنت بتقول مكنتش تعرف أهلك

يوسف : لما نزلت مصر دورت على أهلى وسألت كتير جدا لحد ماوصلت للحاره ال كان موجود فيها عمتى وعرفت أن عمتى ماتت وجارتها حكتلى كل حاجه وكل ال حصل لأنها كانت بتحب عمتى أووى وهى ال ربت مراد بعد ما والدته ماتت ساعتها سألتها عن مراد وقالتلى عنوانه لأنه كان دايما بيزورها ويعتنى بيها روحتله الشركه واتعرفنا على بعض وبعدين شاركته فى الشركه وأستقريت فى بيت خاص بيا وبس ياستى هى دى حكايتى

رودينا : بس كافحت كتير أووى طب ليه أنت مش بتتكلم غير عربى عادى مع أنك قعدت فتره فى أنجلترا

يوسف أبتسم : علشان أهلى دايما كانوا حريصين أنهم يعلمونى عربى كتير عشان منساش أصلى ها بقا أحكيلى عنك شويه

رودينا : أنا رودينا كامل عندى 26 سنه أتخرجت من كلية طب أهلى ماتوا وأنا فى الكليه ومكانش ليا غير أخويا للأسف هو سافر وسابنى وياعالم هو فين دلوقتى مبيسألش عليا خالص كملت الكليه وأشتغلت الحمد لله وخلصت على خير وأبتديت لوحدى وكان معايا ربنا ولحد الأن أنا لوحدى برضوا مفيش جديد

يوسف بصلها بحب : ومن النهارده أنتى مش لوحدك أنا جمبك لو وافقتى تكملى حياتك معايا وعد منى هعوضك عن كل حاجه شوفتيها وأى وحده كنتى فيها

رودينا بصتله بأطمئنان : ماشى يايوسف بس ينفع بس فتره صغيره لحد مانشوف حكاية ملاك وبعدين نعمل كل حاجه

يوسف بحب : أنا عيونى طول مانتى معايا

رودينا ابتسمت بخجل

فى فيلا الصياد

ملاك كانت جالسه على الأريكه وبتقلب فيه ببرود ومراد كان بيعمل تلفون وبعدين قفل وبصلها ببرود واتحدث : قومى حضريلى الفطار

ملاك ببرود : الفطار جاهز تحت

مراد : أيوه أنزلى هاتيه

ملاك : الفطار فى السفره أحسن من الأوضه ودى الأصول

مراد بسخريه : وأنتى واحده زيك بقا هتعلمنى الأصول

ملاك ببرود : وليه لاء هو أنا أقل منك فى أيه

مراد بعصبيه شدها من دراعها وقفها قصاده : مالك يابت لهجتك أتغيرت كده ليه ماتتعدلى

ملاك شدت دراعها منه بغضب : أوعا أيدك أنا معملتش حاجه عشان تزعقلى ولا تمد أيدك عليا أنا برد عليك بالعقل لا غلطت فيك ولا كلمتك أنت ال بتتلكك

مراد أستغرب من جرئتها أول مره تكون كده علطول بتعيط وتفضل تستسمحه أيه ال غيرها كده بصلها بغضب وعيونه كلها شر وهى كانت خايفه بس حاولت تبان قويه

زقها وسابها وخرج وهى أتنهدت بخوف وسكتت وحمدت ربها أن مقتلهاش دلوقتى

فى شركة الصياد

دخل مراد وهو على وشه غضب الدنيا كلها وبعده دخل يوسف ببرود

يوسف : أهلا بالأستاد ال بقا بيتأخر على شغله

مراد بحده : يوسف أنا مش ناقصك

يوسف بسخريه : مالك

مراد بغضب : بقا أنا حتة بت زى دى تقف قصادى وتتحدانى ماشى أنا هوريها مين مراد الصياد

يوسف كتم ضحكته بالعافيه لأن هو ال بيشجع ملاك تعمل كده معاه ومتبينش ضعفها واتحدث بجديه : هى أنسانه برضوا وأكيد طاقتها خلصت وبالتالى هتقف قصادك ومش هتسمحلك تهين كرامتها

مراد بغضب : أنت معاها ولا معايا

يوسف : مع الحق يامراد فوق لنفسك ياصحبى الماضى عمره مايهرجع طول مانت عايش فى الماضى عمرك ماهتتقدم خطوه لقدام عيش حياتك وخد فرصتك فى الحياه كفايه عصبيه وضغط وحزن عيش الحياه وسيبها على ربنا خلى عندك قوة أيمان أن ال جاى هيكون أحسن بفضل ربنا فوق يامراد قبل فوات الأوان

ألقى كلماته وتركه وخرج وهو يفكر فى كلام يوسف ووضع أيده على راسه بتعب وأتنهد بضيق

فى المساء

وصل مراد عند عماره هاديه جدا ركن عربيته ونزل ركب المصعد وخبط على أحدى الشقق

مراد بابتسامه : وحشتينى

أبتسام بحنان : تعالى يابنى أنت وحشتنى أكتر

مراد دخل وجلس على الأريكه بتعب وهى لاحظته

(أبتسام ست حنونه وهى كانت جارتهم وهى ال اعتنت بمراد بعد وفاة والدته وعندها بنتين ومراد جبلهم شقه كبيره وخرجهم من الحاره )

أبتسام لاحظت تعبه تحدثت بحنان : مالك ياحبيبى فيك أيه

مراد وضع راسه على قدميها زى زمان وهى أبتدت تلعبله فى شعره واتنهد تنهيده طويله

مراد : مش عارف أنا حاسس أن تايه مش عارف مين معايا مين ضدى ال بعمله صح ولا غلط كل حاجه ماشيه معايا عكس

أبتسام : يمكن عشان أنت بعيد عن ربنا

مراد بحزن : فعلا أنا بعيد عنه أووى وده ال مأثر فيا جامد

أبتسام بابتسامه : ربنا يابنى غفور رحيم أرجعلوا ياحبيبى وهيقبلك فى كل وقت

مراد : حاضر هو ده ال لازم يحصل عشان أرتاح

ابتسام بغموض : حبيتها ؟

مراد باستغراب من سؤالها : هى مين دى !!

أبتسام : ملاك

(ملحوظه مراد مبيخبيش أى حاجه على أبتسام خالص بيعتبرها زى والدته هو فعلا مفقتد أمه بس دى بتعوض جزء كبير فى حياته)

مراد باعتراض : لاء طبعا أنا مش هحب حد

أبتسام : ليه

مراد : يمكن عشان مش عايز أتعلق بحد تانى ويبعد عنى

أبتسام : ومين قالك أنها تبعد عنك مش يمكن تعوضك على ال فات

مراد بتنهيده : هى بريئه جدا وأنا عارف أن بظلمها معايا بس أنا مش بعرف أتحكم فى أعصابى معاها

أبتسام : متضمنش وجودها كتير يامراد

مراد بعدم فهم : أزاى

أبتسام : يعنى يابنى الست مننا بيكون ليها طاقه ولو خلصت عمرها مابتبقا على حد كل ال هيكون فى دماغها هى كرامتها وبس ومش هيهمها حب ولا أى حاجه وفجأه مش هتلاقيها قدامك

مراد أفتكر تغير ملاك معاه فى طريقتها واتكلم : بس دى طفله ومش هتفكر فى ده كله

أبتسام : الطفله بتكبر ولو شافت كده من وهى صغيره أول ماتكبر هتخربش ال قدامها وهتمنع أى حد يقف قصادها

مراد قلق من كلام أبتسام وقرر أن يشوف حل فى الموضوع ده

مراد أتعدل فى جلسته ووقف : طب أنا همشى دلوقتى عشان ورايا كذا حاجه هجيلك تانى سلميلى على هدى ومريم

أبتسام بابتسامه : الله يسلمك ياحبيبى مع السلامه فى حفظ الله ورعايته

مراد نزل ركب عربيته ومشى وهو بيفكر فى كلام أبتسام ويوسف وهل فعلا هيجى اليوم ال هيندم فيه على كل أفعاله ولا هما غلط وهو صح فضل حيران بس وهو سرحان كانت فيه عربيه كبيره جايه من بعيد وهو ماخدش باله وللأسف العربيه الفرامل بتاعتها سابت ومعرفش يسيطر عليها والعربيه أتقلبت

فى فيلا الصياد

ملاك كانت فى غرفتها بتكلم أمها بعصبيه

ملاك : أنتى مش خدتى ال عايزه أيه تانى مش كفايه مش راضيه تخلينى أكلم أبويا

حوريه : وأنتى فاكره شوية الملاليم ال عطتهوملى دول يقضوا أنا عايزه تانى

ملاك بتحدى : وأنا مش معايا تانى وال عندك أعمليه

حوريه بعصبيه : بتتحدينى يابنت ال..... *

ملاك : أيوه أنا تعبت من ذلكم بقا أرحمونى

وقفلت فى وشها الخط

حوريه بغل : ماشى ياملاك وربى لاهوريكى أيام سوده

عند ملاك قفلت معاها بعصبيه وفجأه تلفونها برقم يوسف ردت بحزن

ملاك : ألو يايوسف

يوسف بلهفه : ملاك ألحقى مراد عمل حادثه ونقلوه للمستشفى وأنا رايحله

ملاك بصدمه : مستشفى !! مستشفى أيه قول العنوان

يوسف : العنوان.......... متتأخريش اركبى تاكسى علطول

ملاك وهى ترتدى ملابس خروج سريعا : حاضر حاضر سلام

وقفلت معاه ولبست فى دقيقتين ونزلت وهى بتدعى ربنا يسترها وميحصلوش حاجه نزلت ركبت تاكسى وطلعت على المستشفى