رواية الانتقام من الاب الفصل السادس 6 بقلم أسماء زيدان

دخل ارسلان الفيلا وهى كانت نازله على الدرج ارسلان اتفاجأه بيها و

ارسلان بصدمه: انتى بتعملى اى هنا

ايام بصتله بصدمه وتوتر:انت....احم وانت بتعمل اى هنا

ارسلان رفع حاجبه:انا اللى سألت الاول

ايام بهروب: وانا الرئيس تبعك فالشغل وبقولك بتعمل اي هنا

ارسلان فضل يبصلها وهى بتبصله لمده وقت وفاقو على صوت مروه و

مروه: ارسلان ارسلان بكلمك

ارسلان انتبه لصوت والدته:نعم ياماما

مروه:اطلع ياحبيبى غير هدومك وانزل على الغدا

ارسلان: حاضر عن اذنك

وهو ماشى عدى من جنب ايام وهز رأسه بتفهم وهى هزت راسها بتفهم برضوا

مروه مشيت على المطبخ ولم تنتبه لوجود ايام

وايام نزلت راحت المكتب زى ما معتز طلب منها راحت خبطت عالباب ومفيش رد خبطت تانى وبعدين دخلت بس ملقتش معتز فضلت وافقه شوى وبعدين مشيت باتجاه المكتب ولسه كانت هتفتح الدرج لكن انتبهت على حاجه راحت قعدت على كرسى تنتظر معتز وبعد وقت دخل معتز و

معتز: اى دا انتى هنا

ايام:مش حضرتك قولت ارتاحى شوى وتعالى على المكتب

معتز:اممم وعرفتى المكتب لوحدك بقا ولا اى

ايام بتفكير:لا طبعاً سألت نجيه

معتز:تمام انتى اسمك اى بقا

ايام بتبصله بتحاول تفهم بيفكر ف اى: اسمى ايام

معتز بصلها بنظرة انتصار:وليه قولتى فالاول اسمك ضحى

ايام: عشان بحب الاسم دا ومعظم صحابى بيندولى بيه

معتز بنظرة شك:امممممم

ايام وقفت وبغضب:حضرتك مش مصدق او شاكك فيا تقدر تمشينى لكن نظرة الشك اللى ف عنيك دى مبحبهاش

معتز:وعرفتى ازاى انى بشك فيكى

ايام:باين ف عنيك

معتز:وانتى بتفهمى فالعيون بقا ولا اى مش فاهم

ايام: يعني بفهم شوى على قدى وبعدين واضح جدا ف عنيك الشك

معتز بيبتسم على ذكائها:طيب يا ايام انا بس شكيت فيكى لما انتى غيرتى اسمك اما دلوقتى لما قولتى الحقيقة ف مفيش مكان للشك تقدرى تروحى انتى واعتبرى نفسك واحده من البيت دا

ايام بابتسامة: تمام عن اذنك

وخرجت

واجتمعت العائلها كلها على السفره معتز ومايا وشاهى ورعد وايام وسليم ومروه وارسلان وسيف وحبيبه و

شاهى وهى بتبص لايام:وانتى اسمك اى بقا

ايام ببرود ولم ترفع نظرها عن طبقها:اسمى ايام

شاهى بضحك:هههه كنت فكراك سنين

ايام بنفس البرود: معلش يا....وانتى اسمك اى

شاهى بغرور:اسمى شاهى

ايام:امممم اسم ملوش معنى

شاهى بصتلها:ملوش معنى ازى

ايام:تقدرى تقوليلى معنى اسمك اى

شاهى بصتلها وسكتت وايام بصتلها باستهزاء وكملت اكلها

رعد:وانتى عندك كام سنه بقا يا ايام

ايام:20

رعد:للاسف اكبرى منى انا عندى 18

ايام ببرود:ماشى

رعد بيكمل:وشاهى عندها 17 بس انتى كدا ف سن ارسلان لان هو 20 سنه برضوا

ايام:عارفه

رعد:وعارفه ازاى بقا

ايام انتبهت على كلامها وبصت لارسلان: احم اصل اتعرفت عليه قبليكم

ارسلان بتفهم: فعلاً اتعرفنا على بعض قبل الغدا

سليم:وانتى بتشتغلى اى

ايام بصت لارسلان:سكرتيره خاصه لمستر معتز

معتز بيكمل:ايوا ياسليم سكرتيرتى الخاصه وهى ممتازه جدا وعشان كدا طلبت منها تيجى تعيش معانا هنا لحد مالصفقه الجديده تخلص اى رأيك

سليم بترحيب: طبعاً منوره بس اهلك موافقين

ارسلان بص لايام بانتباه

ايام:هو انا اصلا مش من القاهره وماما متوفيه وبابا ف بورسعيد

ارسلان وهو بياكل: معندكيش اخوات

ايام بتفكير:عندى اخ واخت من بابا

ارسلان:ازاى يعنى

ايام بصتله: يعني بابا وماما منفصلين فهمت ياسيادة العقيد ولا اوضح اكتر

ارسلان بصلها وسكت

مروه: خلاص بقا ياجماعه كفايه كلام وكملو اكل

ولا انتى اى رأيك يا مايا

مايا بصتلهم:عن اذنكم انا طالعه اوضتى

وطلعت وهما خلصو اكل ورعد طلع الجنينه و نجيه كانت وراه

رعد: داده نجيه

نجيه:امرك يارعد باشا

رعد:العصير بتاعى ياداده ممكن بس اوعى تنسى يكون بالبرتقان

نجيه بابتسامة:لا مش هنسى انا عرفت خلاص انك مبتحبش غير البرتقان يكون للعصير صح

رعد بابتسامة:صح يلا بقا بسرعه

مشيت نجيه وحضرت العصير واخدته على اوضته وطلعت المخدر وحطته فالعصير وخرجت تانى الجنينه و

نجيه:العصير

رعد:تسلمى ياداده

نجيه:لما تحتاج اى حاجه نادى عليا انا ماشى

رعد: واشمعنى انتى بقا

نجيه:اصل انا مش واثقه ف باقى الخدم احسن حد منهم يحطلك حاجه ياحبيبى فالاكل او العصير انت فاهمنى

رعد بتفهم:فاهمك ياداده حاضر لما احتاج حاجه هطلب منك

نجيه: ربنا يخليك ياحبيبى

ومشيت وقفت وراه شجره تراقبه وهو بيشرب العصير

وهو بالفعل بدأ يشرب فالعصير

سيف وحبيبه بيذاكروا ف اوضتهم

وارسلان خرج بره الفيلا وشاهى راحت النادى ومروه مع سليم ومعتز فالمكتب

وايام لبست وخرجت راحت المدريه ووصلت وطلبت تشوف اللواء و

ايام:بلغ سيادة اللواء انى جيت

الظابط:ثوانى يافندم

وبعد دقائق خرج الظابط و

الظابط:سيادة اللواء ف انتظارك يافندم

دخلت ايام و

اللواء بترحيب:اهلا اهلا سياده العميد اتفضلى اقعدى

ايام وهى تجلس:اهلا بيك يافندم ميرسى

اللواء وهو يرفع سماعة التليفون:تحبى تشربى اى

ايام:مع ان ملوش لازمه بس مش هزعلك اى نوع عصير مش بطال

اللواء ابتسم وطلب العصير و

اللواء: دقائق ويكون العصير موجود

ايام:هااا حضرتك طلبت تشوف البصمات ولا لسه

اللواء بابتسامة: طبعاً طلبت والنتيجه طلعت كمان ودقائق هتكون موجوده مع العصير

ايام ابتسمت وبثقه:طيب حضرتك شوفت النتيجه ولا لسه

اللواء بابتسامة على حماسها:اهدى ياسيادة العميد دلوقتى تشوفى بنفسك

ايام اخدت نفسها: حاضر

وبعد وقت وصل العصير ووصلت نتيجه البصمات و

اللواء:اتفضلى العصير الاول

ايام بحماس:عايزه اشوف نتيجه البصمات ممكن بقا

اللواء بابتسامة:ممكن

ومد ايده بنتيجه التحاليل

ارسلان:اهلا بالشباب

ادهم:اهلا بيك انت ياخويا

محمد:اهلا ياسوسو

ارسلان قام من مكانه بغضب ومسك محمد من قفاه:انا يتقالى سوسو ليه ياخويا شايفنى اى

ادهم: اديله كمان واحده اى سوسو دى

محمد بضحك:يابنى انت كدا بتهدى الموضوع ولا اى نظامك

ادهم بضحك:تستاهل وانت بتقوله سوسو ليه

ارسلان:على اساس كدا انت مش بتقول سوسو زيه

ادهم ومحمد بضحك: هههههههههه يابنى ماحنا مش لاقيين دلع لاسمك من قلة الاسماء ملقوش غير ارسلان

ارسلان:ياسلام ياخفيف الدم امال انتو كدا ليكم اسم دلع صح

ادهم: طبعاً انا دلعى دومى

محمد بغرور:وانا دلعى ابو احميد او حماده اى حاجه هههههههههه

ارسلان بتكبر: عشان انتو عيال فافى والدلع دا للبنات ياعره الصحاب انتو

ادهم ومحمد بصوله بغيظ وسكتو

ارسلان:قومو نروح الجيم يلا يافافى انت وهو

وقامو راحو الجيم

وعند شاهى فالنادى قاعده وسط صحابها و

شاهى بغيظ:قولولى اعمل اى هفرقع

ايمى:يابنتى اهدى هتموتى ناقصه عمر كدا

ميلا:اه فعلا يا ايمى معاكى حق انا مش عارفه انتى بتحرقى دمك ليه

شاهى:وانتو مش شايفين ان كدا حرق دم هو انا كنت عارفه اتكلم معاه واحنا لوحدنا فالفيلا لما اتكلم معاه لما جات ست زفته ايام دى

ميلا:هى اسمها ايام

ايمى:ايام اول مره اسمع الاسم دا

شاهى:انتو هتمسكو ف اسمها وتسبونى قولولى اعمل اى

ميلا و ايمى:تعالى بس عشان اتأخرنا على معاد الدرس واحنا راجعين نكون فكرنا ف حاجه ليكى

وفى مكتب معتز بيتكلم فالفون و

معتز:تمام دى كل المعلومات اللى جبتها عنها

المتصل:......

معتز:ماشى سلام

وقفل الفون وبدأ يشوف شغله وصوت على باب المكتب و

معتز:ادخل

دخلت مايا

معتز ببرود ولم يعطيها اى اهتمام:خير فى حاجه

مايا بحزن:معتز انا تعبت من الحياه دى

معتز: الحياة دى!! واى تعبك ان شاء الله

مايا:مش عارفه اتكلم معاك ولا انت مدينى اى اهتمام ولا بخرج ولا عندى صحاب وحياتى كلها محبوسه هنا انا تعبت واتخنقت

معتز:بتسمى حياتك فالفيلا دى حبسه

مايا بغضب من بروده:ايوا حبسه شوف اخوك سليم بيعمل اى مروه كل يوم خروجه ومعظم وقته ليها وبيهتم بيها ليه متعملش معايا كدا مش كفايه 20 سنه عقاب على غلطه

معتز:ودى مش اى غلطه واظن احنا اتكلمنا فالموضوع دا زمان واتفقنا على كدا وخروج من الفيلا انسى مش هتخرجى غير على تربتك زى ماقولت قبل كدا عجبك تمام مش عجبك ميهمنيش

مايا بصتله بحزن والدموع ف عنيها ومشيت وهو كمل شغله

وعند سليم ومروه فوق سطح الفيلا

سليم:اى رأيك يامروتى نسافر بعد امتحانات سيف وحبيبه نغير جو

مروه: هى فكره حلوه ياسيمو بس وشغل ارسلان هنعمل فيه اى

سليم:ماحنا نقوله يطلب طلب اجازه ويجى معانا

مروه:تفتكر هو هيوافق انت مش عارف هو بيحب شغله ازاى

سليم:عارف انه بيحب شغله بس نعمل اى نسيبه يعني ولا اى

مروه: إحنا نسيبها لحد ما سيف وحبيبه يخلصو امتحانات واكيد هنلاقى حل و

قطع كلامها صوت صراخ حبيبه وسيف

سليم بفزع:فى اى بيصرخو ليه

مروه بقلق:مش عارفه

سليم:طب يلا ننزل نشوف مالهم

ومسك ايدها ونزلوا لاقو حبيبه واقفه على السرير وسيف بيبصلها بشر و

سيف:انزلى ياحبيبه كدا كدا هضربك برضو

حبيبه وهى على السرير وبتمثل الخوف: عاااااااا يابااااابى تصدق خوفت ياض متقدرش تضربنى اصلا

سيف بغضب وهو بيقفذ على السرير ومسكها من شعرها:بقا انا سيف الدمنهوري مش هع

قطعت كلامه وهى بتقوله:طظ فيك

سيف خبطها:انتى كدا بقا هموتك

سليم بصوت عالى:فى اى صوتكم طالع ليه مش كنت بتذاكرو

سيف:ايوا يابابا انا كنت بذاكر واحتجت قلم رصاص ارسمى بيه حاجه وانا مش معايا وروحت عند الزفته دى عشان اخد منها لاقيتها مش بتذاكر وقاعده على الكومبيوتر ولما بتكلم معاها غلطت فيا وتقولى اطلع بره اوضتى

مروه بصت لحبيبه: وبعدين كمل ياسيف

سيف: بعدين ياماما بشوف هى بتعمل اى على الكومبيوتر لاقتها فاتحه شات مع حد مش مصرى

حبيبه بصت فالارض باحراج

سليم بغضب: الكلام دا صح ياحبيبه

حبيبه:ايوا يابابى

سليم:طيب ياسيف سيب شعرها وروح اوضتك وانتى يامروه روحى اعملى كيك

مروه بصدمه:اعمل كيك ليه ان شاء الله هو بيقولك نجحت دا بيقولك فاتحه شات

سليم:اسمعى الكلام يامروه وروحى اعملى كيك

وانت ياسيف سيب شعر اختك وروح اوضتك

وفعلا سيف راح اوضته ومروه راحت تعمل الكيك و

فالمدريه اخدت ايام نتيجة البصمات من اللواء وبعد وقت

اللواء:هااا اى رأيك لسه مصممه على اللى ف دماغك

ايام نزلت الورق وبصت للواء: مستحيل يافندم

اللواء:........