رواية الانتقام من الاب الفصل الخامس عشر 15 بقلم أسماء زيدان

معاذ بص لكارنيه بسنت وابتسم بذكاء

معاذ:وانا معاذ الدمنهوري

بسنت:بجد ابن مين بقا معتز ولا سليم

معاذ بابتسامة:دانتى تعرفيهم بقا

بسنت:ومين ميعرفش رجال الأعمال معتز وسليم الدمنهوري

معاذ: امممم طيب انا ولا ابن دا ولا ابن دا

بسنت رفعت حاجه: امال ابن مين

معاذ:ابن عمهم هههه

بسنت بصتله من فوق لتحت:بس شكلك صغير اوى

معاذ:مانا اخر واحد فالعيله لا فى اصغر منى كمان

بسنت:اه عندك كام سنه بقا

معاذ:19 وانتى

بسنت:انت اكبر منى عندى 18

معاذ:وازاى انتى ف سنه تانيه

بسنت:تانيه اى

معاذ:تانيه كليه زيى

بسنت:هو دا مش مدرج 2 تبع فرقه اولى

معاذ:لا دا مدرج 7 تبع فرقه تانيه

بسنت:يالهوى الساعه كام

معاذ وهو بيبص ف فونه:9

بسنت وهى بتقوم: ومقولتليش ليه ان دا مدرج سنه تانيه

معاذ:وانا اعرف منين انك ف اولى

بسنت وهى هتمشى: خلاص اسكت

ولسه هتطلع من المدرج والدكتور دخل

الدكتور بعصبيه:عم سليمان اقفل باب المدرج ومحدش يدخل ولا يخرج

وبص للطلاب:الكل يلزم مكانه

بسنت رجعت جنب معاذ بخوف:انا كدا مش هعرف اخرج صح

معاذ:مانتى شكلك هبله اى جايبك مدرج غير مدرجك

بسنت:متقولش هبله لو سمحت

معاذ باستفزاز: خلاص عبيطه حلو هههههههههه

بسنت خبطته ف كتفه: والله مافى عبيط غيرك

لسه معاذ هيرد عليها

الدكتور:مش عايز اسمع صوت عشان هبدأ المحاضره

معاذ بيهمس لبسنت:مسمعش صوتك مفهوم

بسنت بصتله بغيظ وقالت بخفوت:عوض عليا يارب فالمحاضره اللى ضاعت منى

وسكتت والدكتور بدأ يشرح

وفى بورسعيد وصلت ايام هى ورعد ونزلو من القطر

رعد بألم:اااه ياضهرى ااااه يا راسى منك لله

ايام بضحك:وانا عملت اى

رعد بغضب: عشان قولتلك نسافر بالعربيه احسن قولتى لا ينفع كدا اللى حصل

ايام وهى بتشده: خلاص بقا يا رعوده اى يعنى الست قالتلك خد شيل ابنى شوى

رعد بغضب وهو بينظر لملابسه:والحمام اللى ابنها عمله عليا دا ينفع

ايام: دا طفل ميعرفش

رعد:ايام غورى من وشى احسن

ايام:طب شيل الشنط وتعالى ورايا

رعد:خدام ابوك انا اشيل شنط اى دا ضهرى عايز إعادة تصنيع من القعده الزفت بتاع القطر دى

ايام:مانت عيل فافى هات الشنط وتعالى ورايا

رعد: ماهو انا بقا طلعت عيل وفافى زى مابتقولى فانا مش هشيل شنط ويلا انتى ورايا

ايام وهى سيباه وماشيه:انت حر سيب الشنط مكانها وشوف انت هتغير هدومك منين انا عندى هدوم فالبيت

رعد بغيظ وهو بيشيل الشنط: ربنا على المفترى

ايام:اخلص ياض

وخرجو من محطة القطار وبوتيك نوال موجود ومفتوح

ايام:خليك واقف هنا هسلم على طنط نوال وجايه

رعد وهو بيتحرك من مكانه:انا هاجى معاكى مش قادر اقف وخليها تطلبلى عصير ولا حاجه

ايام مسكت ايده رجعته مكانه:بيت ابوك هو هتدخل وتقعد وكمان عايز عصير اتزفت هنا متتحركش وانا مش هتأخر

رعد بغيظ:يارب اخلصى احسن اسيبك وامش

ايام وهى ماشيه:ابقا اعملها

ودخلت البوتيك وسألت على نوال

ايام:فين مدام نوال

العامله:ف مكتبها يافندم

ايام:تمام شكراً

ومشيت باتجاه مكتب نوال ودقت الباب

نوال من الداخل:ادخل

دخلت ايام: ازيك يانونه وحشتينى اوى اوى اوى

نوال وقفت وقربت منها:حبيبتى اللى وحشانى قربى ف حضنى

وفتحت زراعيها وايام حضنتها:كدا يا ايام متسأليش عليا بالفون حتى

ايام: والله حقك عليا ظروف والله والشغل

نوال وهى ماسكه ايدها:تعالى اقعدى لحد مالعصير ياجى

ايام:بجد مش هقدر هجيلك يوم تانى هقعد هنا اسبوعين او شهر على حسب الظروف وهجيلك علطول

نوال:ياقلبى بورسعيد نورت من جديد بس اقعدى اشربى حاجه معايا دلوقتى

ايام:لا مش هينفع عشان معايا شخص بره وواقف لوحده

نوال بغمزه:شخص مين دا بقا

ايام:اوعى تفهم صح يالمبى انا ماشيه وهاجى تانى

نوال:ماااشى برضوا هعرف

ايام بتذكر:نسيت اقولك يانونه اى احسن مصحه هنا ف بورسعيد

نوال:مصحه ليه فى حاجه

ايام:لا دا بس شوية معلومات عن قضيه انا مسكاها هااا قوليلى

نوال:مصحة.......

ايام:تمام ماشى اسيبك بقا باى

نوال:باى

وخرجت من اليوتيك لاقت رعد قاعد على الشنط فالشارع

ايام بضحك: يخربيت منظرك بقا رعد الدمنهوري يقعد القعده دى

رعد بغيظ:اخلصى شوفى تاكسى خلينا نروح اى مكان

ايام باستفزاز:مش باين كنت هتسبنى وتمش

رعد وهى يضع يده على رأسه:ايام وحياة امك انا تعبان شوفى هنروح فين بقا

ايام حست انه تعبان فعلاً وقفت تاكسى وركبو وقالت العنوان للسواق

وبعد وقت وصلو على بيت سراج

ورنت الجرس

سراج من الداخل:خلاااااص انا جاى صدعتنى

سراج:اكيد احمد الكلب هو اللى بيعمل كدا عشان يضايقنى خلاااااااااااااااص قولت جاى

وفتح الباب:انت حما

قطع كلامه:ايام حبيبتى وحشتينى ادخلى

دخلت وحضنته:عامل اى يابابا وحشنى اوى اوى

سراج:انا بخير ياحبيبتى طمنينى عليكى انتى

ايام بعد ماخرجت من حضنه:انا تمام طول مانت بخير امال الواد احمد فين

سراج لسه هيرد

رعد:انتى نستينى ولا اى

ايام:اوبس معلش ادخل يارعد

رعد دخل:السلام عليكم

سراج:وعليكم السلام يابنى مين دا يا ايام

ايام غمزت لرعد وضغطت على ايده:دا رعد اخويا

سراج بصدمه:بجد

ايام:ايوا يابابا

سراج وهو بيسلم على رعد:اهلا وسهلا يابنى شرفتنا

رعد:اهلا بحضرتك ياعمى ممكن بس تقولى اوضتى فين عايز انام لان عندى صداع

سراج بصله باستغراب:الف سلامه عليك شوفى يا ايام هينام فين

ايام شدت ايد رعد: طبعاً يا بابا عن اذنك

ومشيت ودخلت رعد اوضته

ايام:دى اوضتك هنا وادى شنطت هدومك اهى خد شاور ونام لحد معاد الغدا

رعد:حاضر بس ممكن تعمليلى العصير بتاعى

ايام:حاضر

وخرجت ورعد بدأ يخرج هدومه ويدخلها فالدولاب واخد هدوم معاه ودخل الحمام

وايام خرجت راحت المطبخ وبدأت تعمل فالعصير وسراج دخل

سراج:مين دا يا ايام

ايام:مانا قولت لحضرتك اخويا رعد معتز الدمنهوري

سراج:وعرفتى ازاى انه اخوك

ايام:لااااا ماهو حصل حاجات كتير وانا دلوقتي عايشه فالفيلا عندهم

سراج بدهشه:ازاى

ايام خلصت العصير:هقول لحضرتك بس ممكن الاول تجبلى مسكن الصداع اللى عندك

سراج بصلها باستغراب:حاضر

وخرج يجيب المسكن ورجع

سراج:اتفضلى

ايام اخدته وبدأت تضع منه فالعصير وفضلت تقلب فيه لحد ما داب

ايام: شكرا يابابا عن اذنك بس هدى العصير لرعد وجايه لحضرتك

سراج:ماشى

وخرجو الاتنين من المطبخ

دخلت اوضة رعد كان هو خلص حمامه ونايم عالسرير

ايام:رعد انت نمت

رعد رفع ايده من على راسه:لا انا لسه صاحى جبتى العصير

ايام:اتفضل اهو

رعد:متشكر

واخد العصير وبدأ يشربه وايام بتبصله بحزن

رعد مد ايده بالكوبايه:تسلمى تعبتك معايا

ايام:ولا تعب ولا حاجه دانت اخويا

رعد: بالمناسبة دى ليه قولتى بره انى اخوك كنتى قولتى اننا اصدقاء عادى

ايام:بابا سراج عقله ناشف شوى ومش هيقبل بكد وبعدين مانت زى اخويا فعلاً يلا بقا نام شوى ولما الغدا يجهز هاجى اصحيك

رعد:ماشى

وخرجت وقفلت الباب

لاقت سراج قاعد فالصالون

ايام:بس هدخل الكوبايه فالمطبخ وجايه

سراج:ماشى

ودخلت المطبخ وخرجت تانى قعدت قصاد سراج

سراج:احكى بقا حصل اى

ايام حاضر بص ياعمى.......

وبدأت تحكى كل حاجه

ف فيلا الدمنهوري

نزلت جنى من اوضتها ولاقت مروه وشهد ومايا قاعدين فالصالون

جنى بابتسامة: مساء الخير او صباح الخير

مروه:خليها مساء النور عشان احنا دخلنا على الظهر

شهد ومايا مع بعض بمرح:يبقا مساء الورد

جنى:ممكن اقعد معاكم عشان اتخنقت من الاوضه

مروه: طبعاً ياحبيبتى اتفضلى

شهد وهى تفسح لها المكان:تعالى ياحبيبتى جنى

اقعدت جنى بين مروه وشهد

مايا:الف سلامه عليك ارسلان قال انك تعبانه

جنى:الله يسلمك ياطنط

شهد: حبيبتى سلامتك

جنى ابتسمتلها :الله يسلمكم كلكم ميرسى بس يعني بصراحه انا مش عارفه حد فيكم ممكن تعرفونى

مروه: طبعاً انا مروه ام ارسلان يعني حماتك ههه

جنى:اهلا ياطنط

مروه:طنط اى قولى يا ماما عادى

جنى:حاضر يا ماما

شهد:وانا بقا شهد عمة ارسلان

جنى:اتشرفت بيكى ياطنط

شهد بضحك وهى بتقلد مروه:طنط اى قولى عمتو عادى

مروه رفعت حاجبه: والله

شهد: هههههههههه

مايا:وانا بقا مايا ابقا مرات عم ارسلان

شهد:كله كدا ارسلان ارسلان ماتقولى مثلا اسم عم ارسلان هههههههههه

الكل ضحك

مروه:دمك خفيف زيك بس اى الواد ارسلان وقع الجمال دا منين

جنى بخجل: ربنا يخليكى ياماما دا من بعد جمالك

مايا:احكيلنا بقا اتجوزتو ازاى

شهد:ايوا صح احكى

جنى:انا جنى محمد ابقا زميلة ارسلان فالشغل ويعنى حبينا بعض وكدا واتجوزنا بس من غير فرح لاننا كنا فى مهمه وكان لازم نبقى بينين زوج وزوجه عشان المجرم ميشكش فينا وكمان إحنا بنحب بعض ف ارسلان شافها فرصه واتجوزنا وانا كنت اتصبت ف اخر قضيه ليا وهو خاف عليا يسبنى فالشقه لوحدى جابنى هنا وفضلت فالاوضه لحد مابقيت كويسه وقاعده معاكم اهو

مروه: ياحبيبتى الف بعد الشر عليكى

جنى:تسلمى ياماما

شهد:الف مبروك على الجواز

جنى:الله يبارك فيك ياعمتو

مايا:نورتينا والله بس هتنزلى الشغل مع ارسلان ولا هتقعدى بقا

جنى:دا نورك حضرتك و ايوا هقعد من الشغل ارسلان مش موافق انزل تانى الشغل

مروه:احسن حاجه

شهد وهى بتقوم:طب يلا بقا عالمطبخ نحضر الغدا

الكل قام وقال:يلا

وراحو المطبخ

وف بورسعيد

ايام:بس كدا يابابا دا اللى حصل وانا جايه هنا عشان اعالج رعد من الادمان دا

سراج:لا حول ولاقوة الا بالله والست دى بتعمل معاه كدا ليه دا لسه شاب صغير

ايام بثقه:ما دا اللى هعرفه ان شاء الله

سراج:طب وهتعالجيه ازاى وهو ميعرفش انه مدمن

ايام:اصبر وانت هتشوف ويلا بقا عشان وحشنى الاكل المحروق بتاعنا

سراج بضحك:ووحشنى انا كمان يلا بينا

وراحو المطبخ

ونروح الجامعه عند معاذ

معاذ خلصت محاضرات ووقف قدام الكليه بالظبط منتظر بسنت

وبعد دقائق من الانتظار شافه خارجه من الكليه

معاذ بصوت عالى:بسنت بسنت

بسنت شافته وراحت عنده:نعم عايز اى مش كفايه بسببك المحاضره الاولى راحت عليا

معاذ:بسببى انا ولا انتى اللى عبيطه مش عارفه مكانك فين

بسنت بعصبيه: متقولش عبيطه وبعدين

قطعها معاذ باستفزاز: خلاص هبله

بسنت:احترم نفسك

معاذ: خلاص ياستى تعالى اعزمك على نسكافيه واعتبريه اعتذار منى

بسنت: بمناسبة اى

معاذ:انتى حوله يابت بقولك اعتذار منى

بسنت:متغلطش فيا تانى

معاذ:مانتى اللى مستفزه

بسنت: خلاص انا بس لما بتعصب مبخدش بالى من الكلام

معاذ بسخريه: واضح ياختى امشى يلا نشرب نسكافيه ولا اى زفت

بسنت:يلا

ومشيو راحو الكافتيريا وطلبو اتنين نسكافيه

معاذ:احكيلى عنك يلا مش بقينا صحاب

بسنت:صحاب!!! مين قال كدا

معاذ بنفاذ صبر:مش انتى الصبح اللى طلبتى نبقا صحاب ولا امى اللى طلبت

بسنت بتفكير:اه صح انا خلاص احكيلى عنك انت الاول

معاذ:اوكى شوفى ياستى انا اتولدت ف المانيا

بسنت بدهشة:المانيا مره واحده

معاذ بغيظ:اسمعى بقا

بسنت:ماشى

معاذ: اتولدت ف المانيا وفضلت هناك مع ماما طول عمرى هناك انا لسه نازل مصر من اسبوعين

بسنت: يعني دراستك كلها كانت هناك

معاذ:ايوا يا اذكى اخواتك

بسنت:طب ومكملتش ليه الكليه هناك

معاذ: ماما تعبت وقالت لازم ننزل مصر ونزلنا وقدمت هنا

بسنت:امممم عندك اخوات

معاذ:اممممم لا انا وحيد

بسنت بضحك: وحيد ولا معاذ هههههههههه

معاذ:لا خفة دمك موصفتش

بسنت:ومين قالك انى عندى دم اصلا

معاذ:امال عندك اى شربه

بسنت:لا شربات ياخفيف

معاذ:اه باين من غير ماتقولى

بسنت:طب انت بتتكلمى مصرى ازاى

معاذ:يابت انتى حوله امى مصريه ودايما هناك كنا بنتكلم عربى عادى

بسنت: خلاص فهمت

معاذ:انا كدا خلصت كلامى يلا انتى بقا

بسنت:انا بقا بسنت م

قطع كلامها صوت فونها: اصبر هرد عالفون

معاذ: ماشى

بسنت فتحت:الووو ايوا يا رحمه انتى فين

رحمه:....

بسنت:طب تمام انا طالعه اهو

رحمه:......

بسنت:ماشى سلام

وقفلت وقامت من مكانها

بسنت:سورى يامعاذ اختى واقفه بره الجامعه ولازم امشى وهنكمل كلامنا بعدين عن اذنك

معاذ:اصبرى هخرج معاكى

ووضع حساب النسكافيه وخرجو بره الجامعه

رحمه بعصبيه:كل دا الشمس حرقت وشى

بسنت: خلاص انا جيت أمشى يلا

رحمه بصت لمعاذ:ومين الاخ مش تعرفينا

بسنت:اه دا معاذ صديقى من النهارده الصبح

رحمه:تشرفنا

معاذ:الشرف ليا

بسنت:ودى رحمه اختى ف تالته ثانوى يامعاذ

معاذ:اهلا وسهلا شدى حيلك

رحمه:وانا جايه من عزا ولا اى اشد حيلى

معاذ:لا طبعاً اقصد يعني فالمذاكره

رحمه بغرور:متختفش عليا

معاذ بصله باستهزاء:طب اسيبكم بقا انا وامشى

بسنت:تمام نتقابل بكره

معاذ وهو يبتعد عنهم:اوكى باى

بسنت: باى

رحمه: امشى ياختى كفايه محن كلاب

بسنت خبطته:غورى كتك القرف

ومشيوا

وف فيلا الدمنهوري

اجتمعت العائله على السفره

حبيبه: أخيراً شوفتك ياجنى

جنى بمرح:طب عرفينى على نفسك الاول

حبيبه:انا حبيبه اخت ارسلان

جنى:يادى ارسلان ماشى ياست حبيبه عامله اى

حبيبه:تماس التماس

جنى بضحك: هههههههههه انتى لدغه فالتاء

سيف: هههههههههه لا بعيد عنك هى بتدعى انها لدغه

حبيبه:بس ياض

جنى:طب وانت مين

سيف بغرور:انا سيف الدمنهوري توأم البت دى

وشاور على حبيبه

جنى بضحك:نسيت تقول اخو ارسلان هههههههههه

سيف:محبتش ازود وانتى ذكيه وبتفهمى بسرعه

جنى:سكرا سكرا

حبيبه:اوعى بقا دا تافه زيى هههههههههه

جنى: هههههههههه طبعاً

والكل قاعد ساكت

شاهى بغيظ وغضب:ماتسكتو بقا مش عارفين ناكل بعد الغدا ابقا اتكلمو

جنى وحبيبه بصولها بغيظ وسكتو

وخلص اليوم بدون احداث اخرى تذكر

وبعد منتصف الليل فى بورسعيد

استيقظ رعد منةنومه بألم شديد برأسه

رعد بألم:اااااه مش قادر اتحمل اكتر من كدا

وقام من عالسرير وعايز يخرج من الاوضه بس مش قادر مسك الفازه ورماها فالارض واى حاجه يطولها بيكسرها

رعد:حراااام الوجع دا حد يريحنى

وبدأ يكسر اى حاجه تيجى قدامه

ف اوضة ايام استيقظت على صوت تكسير قامت بسرعه وخرجت راحت اوضة رعد

وفتحت الباب

ايام بصريخ:رعد اهدى بتعمل اى

وبتحاول تقرب منه رعد زقها ووقعت على الازاز

رعد بألم وصراخ بهستريه:ابعدى عنى

وبيكسر اى حاجه قدامه

ايام قامت وايدها انجرحت وبدأت تهدى ف رعد

ايام:اهدى بس يا باااااابا ي باباااااا اصحى

سراج صحى وراح الاوضه

سراج بصدمه:اى دا فى اى

ايام وهى حاضنه رعد ومسيطره عليه: اطلب الاسعاف بسرعه ارجوك

سراج:حاضر

وطلب الاسعاف

ورعد عايز يقوم بس ايام مسيطره عليه جامد و...