رواية جواز غلطة الفصل الحادي عشر 11 بقلم شيماء محروس

حنا هناخد الامانه من البيت ونمشى ياريت متتهوريش وتعملى حاجه تندمى عليها لو اتحركتى هفرغ المسدس ده ف دماغك

هدى: امانه اى اللى بتقول عليها وانتم مين

: شى ميخصكيش قولتلك اسكتى

وجه واحد من الرجالة

: ملقنهاش

: ازى يعنى ملقتهواش هات البيت ده والست اللى معاها وخليه هو يجيبها لحد عندنا

: امشى يابت

هدى: هتاخدونى ع فين

: حط المسدس ف دماغها وقالها امشى وانتى ساكته

خدوهم ف العربية وحطلها قماشه ع عينها ومنديل ع بوقها وبعدين غابت عن الوعى هى ونادية

بعد شويه وصلوا ف منطقة شبه مهجورة

دخلوهم جوه لحد ما نشوف هنعمل اى فيهم

_________

رانيا : حمزة حبيبى

حمزة: جاية تعملى اى هنا كل اللى بينا انتهى اى اللى جابك

رانيا: بدلع اصلك متهنش عليا عارف انا من سعت اللى حصل وانا مقولكش ندمانه ع اللى حصل ازى مكنش لازم اعمل كده

حمزة: انجزى وقولى عاوزه اى

رانيا: نسهر مع بعض انهارده عاوزه اصالحك ب اى طريقه

حمزة: وهو بيبعد ايدها عنه وقالها بحدة رانيا مش بحب الحركات دى

رانيا: بخبث طيب اى رايك عشان اصالحك وحياتى عندك متكسفنيش ونسهر انهارده مع بعض

حمزة: ماشى

بعد ما طلعت من عند حمزة

رانيا: اياكى تخلى اى اتصال يوصل ل حمزة انهارده فاهمه

سهر: بس

رانيا: انا بحذرك والغى كل مواعيده انهارده

سهر: ماشى

__________

سهير: زوديله الجرعه خلينا نخلص

: بس يا هانم كده مش هينفع

سهير: مسكتها مش شعرها انا بقولك زوديلة يبقا تزوديله من غير نقاش

: ولو قولت مش هكمل ف اللى بتعمليه ده

سهير : يبقا نويتى ع موتك ب ايدك

: يا هانم ابوس ايدك سبينى انا بنت غلبانه ومش حمل بهدلة ف السجن

سهير: مسكتها من بوقها لو ده سكت ونفذتى اللى بقولك عليه من غير نقاش مش هيبقا فيها سجن وزقتها ع الارض

: خلاص انا مش عاوزه فلوس ولاه اى حاجه ومش هقول ع حاجه بس سبينى امشى من هنا

سهير : هههههههههه هو دخول الحمام زى خروجه ولاه اى

اسمعى يابت انتى نفذى اللى بقولك عليه من غير ولاه نفس بدل مش هيحصلك طيب غورى يلا من هنا يلا ونفذى اللى قولتلك عليه

: حاضر

____________

شريف قاعد ف الكافيه ومستنى هدى

شريف : مجتش ليه دى واتاخرت كده ليه حتى التليفون محدش بيرد

: ممكن اقعد

شريف : ما انتى قعدتى

: اخبارك اى

شريف : جيتى امتى

:

: امبارح

شريف : وجاية ليه يا سها

سها: احم انا حامل

شريف : نعممممممم

سها : حامل منك يا شريف

شريف : وانا اى ضمنى أنه ابنى

سها : قصدك اى

شريف : قصدى انك مقضيها

سها : وقفت مره واحد وادته بالكف

وكل اللى ف الكفاية بص عليهم

سها : انت إنسان زبالة وانا هعرف احد حقى كويس لو مخلتكش تجيلى حافى مبقاش انا بنت منصور

شريف : هدفعك تمن الكف ده غالى اوى

____________

ف شقه ع النيل

رانيا كانت لابسه روب احمر ومجهزة اكل وخمرة

حمزة : اى اللى انتى لابسه ده

رانيا: بدلع اخد بس يا زومى وخف عصبية كده

حمزة : بداء يبوصلها من فوق ل تحت

رانيا: بمياعه وسكبته من الجاكت فك كده الله

حمزة : انا جعان عملتى اكل ولاه نطلب من بره

رانيا: انهارده كله جوه مافيش بره تعالى

وبدا ياكلوا

رانيا : هروح اجيبلك حاجه تشربها

حمزة : ماشى

بعد ربع ساعه حمزة فقد الوعى

رانيا : الو

: نفذتى

رانيا: أيوة تعالى بسرعه

__________

ف حته تانيه كانت هدى ونادية بدأت تفوق

هدى : وهى بتمسك راسها اااااه راسى انا فين ماما

نادية: احنا فين وحصل اى

هدى : قامت وبدأت تخبط ف الباب انتوا يا اللى بره

وجه واحد فتحلهم ومسكها من شعرها

: بت انتى مش عاوز دوشه كتير عاوزه اى

هدى: ااااه سيب شعرى يا حيوان

: رمها ف الارض مسمعش صوتك لحد ما المعلم يجى يشوف صرفه فيكى

هدى : حضنت نادية وبعياط انا ليه بيحصلى كده ف حياتى ومين دول وفين حمزة

نادية: اهدى يابنتى ربنا يعدينا من هنا بسلامه

وفجأة الباب اتفتح ودخل راجل عريض وطويل ولأبس جلبيه وراسم وشم ع ايده

: اهلا اهلا بالست هدى

هدى : انت مين

: اى مش فاكرانى ولاه اى

هدى : لا انت مين وعاوز منى اى

: انا دهشورى اى مش فاكرنى ولاه اى زرتكم مره

هدى : ااانت

دهشورى: اى نسيتى شكلى ولاه اى

هدى : عاوز منى اى

دهشورى : عاوزه الامانه اللى عند جوزك

هدى: امانه اى

ونكمل البارت اللى جاى

ياترى ال هى الامانه

وشريف هيعمل اى مع سها وهدى

وحمزة هيحصل فيه اى