رواية نبضات القلب الفصل الرابع والثلاثون 34 بقلم دينا صابر

وعد بخضه : خضيتني يا عبدالله الله يسامحك

عبدالله برفعت حاجب : بتعملي اي

وعد بتاتاه : ها , كنت بعمل كن ... اصلهم كان صوتهم عالي اوي و انا كنت عايزه اعرف ف اي

عبدالله برفعت حاجب : و دا صح

وعد : ما الفضول هياكلني

عبدالله بابتسامه : و عرفتي

وعد بضحكه : لا , ما انت قاطعتني

صوت فتحت الباب من وراهم و ادهم وتقف و عاقد حواجبه بغل : خير ف حاجه واقفين قدام الباب كدا ليه

وعد بتوتر:ا,,, اصل ,,, اصل

عبدالله : لا يا فندم الاستاذه وعد كانت جايه تدي لحضرتك ورقو انا كنت وقفتهاا اسالها ع حاجه

ادهم بنظره ناريه لوعد : اهاا طيب اتفضل ع مكتبك و انتي ورايااا

و دخلت وراهاا بخوف و لقت نوران قاعد ع كرسي المكتب دخلت و نزلت راسها مش عايزه تشوفهاا كفايه وجع قلبهااو غيرتهاا كفايه انه رفض حبها بخروجه يوم العزومه من غير ما يديهاا رد و هي خلاص مش محتاجه رده هي عرفت الرد خلاص هو مكمل مع خطيبته دا معناه انه مش قابلهاا و لا متقبل حبها ليه هي خلاص يأست منه و من عنده ,

قطع افكارهااا ادهم و هو بيتكلم بحده و بيشاور لها ع الكرسي المقابل لنوران : اقعدي مستني اي

وعد بصت نوران و بصت ع الكرسي اتنهدت قعدت

ادهم و بيبص عليهااا : انتي مش هتبطلي مرقعه و مياصه مع المواظفين

نوران بدلع : اهدي يا حبيبي

ادهم بحده لوعد : مش كل شويه يا انسه وعد اشوفك واقفه تضحكي مع المواظفين و قالبه الشركه مكان للحبيبه

وعد بغيظ : مسمحلكش انا سكت ع اهانتك دي قبل كدا لكن المره دي مش هقبل تهني و انا اسكت

نوران بتكبر : انتي ازاي تكلمي المدير بتاعك كدا يا بتاعه انتي

وعد بغيظ : وانتي مالك انتي و مسميش بتاعه اسمي وعد

ادهم بص لوعد و قال : اطلعي بره

وعد بصدمه : انا اللي اطلع بره تصدقي عندك حق انا هطلع بره بس بره الشركه خااالص و مش هتشوف وشي تاني صدقني لهنا و لا ف اي مكان كفايه اهانه و قلت كرامه لحد كدا انا مستقيله و مشت و هي بتحبس دموعهااا هي تعبت من حبه داا و خلاص هتبعد

.......................................

وعد خرجت من الشركه فونها رن ب وتين

وعد و هيي بتحاول تخلي صوتهاا طبيعي : الو

وتين : ايوا يا وعد انتي فين يا بنتي برن عليكي بقالي ساعه

وعد بصوت باين عليه العيط و بتحاول تداريه : انا هنا اهو يا توتا بس كان عندي شغل

وتين بشك : انتي كويسه

وعد و بتمسح دموعهاا: اه كويسه يا روحي مرهقعه شويه بس

وتين بعدم تصديق : وعد مالك

وعد وقعدت ع كرسي ف جمب ف الشارع جمب الشركه و عيطت و اتكلمت بشهقات: انا اتهانت يا توتا و استقالت خلاص مش عايزه اشتغل معااه تاني خلاص و هبعد و مش هخليه يشوفني تاني عشان يرتاح بدل ما هو مش طايقني كدا انا اصلا ليه راميه نفسي عليه اوي كدا بلاش منه الحب اللي بنزل من كرامه الواحد كدا انا خلاص لقيت انسب حل و هو البعد انا هسافر لبابا و ماما دبي و دا اخر كلام و مش راجعه فيه خاالص انتي اي نعم هتوحشيني اوي يا توتا بس هو دا الصح ابعد عشان انسي حبي ليه و بعد كدا ارجع

وتين بحزن : كل دا حصل و تقوليلي انك كويسه بصي امسحي دموعك و تعاليلي انا مستنياكي يلا متتاخريش

وعد بدموع : حاضر

......................................................

ادهم ف الشركه قاعد ع الكرسي ف حاله ذهول و غضب و صمت

نوران بتقطع حاله الصمت اللي هما فيها بعد خروج وعد : ادهم مالك مدايق ليه دا حتت سكرتيره لا راحت ولا جيت مدايقش نفسك عشانهاا

ادهم بثبات : هو مش انا قبل كدا اعتذرت منك و قلت لك نفسخ خطوبتنا صح

نوران بعقدت حواجب : ايوا بس انا فكرته مقلب لان

ادهم برفعت حاجب : مقلب و انا من امتي و انا بعمل مقالب

نوران باستغراب : ادهم انت بتتكلم جدا انت فعلا عايزنا ننفصل عن بعض , طب ليه اانا عملت اي

ادهم بهدوء : معملتيش حاجه هو بس انا اكتشفت ان احنا مش مناسبين لبعض

نوران بصدمه : بس انا بحبك يا ادهم

ادهم باسف : انا اسف يا نوران مش هعرف اكمل

نوران : ماشي يا ادهم و اخدت شنطتها و خرجت من المكتب و مشت

.........................................................

ادهم ف المكتب اتنهد بحيره و حزن هو متلخبط و تفكيره مشوش و مش عارف يثبت ع حاجه معينه هو ف صراع قلبه بيقول له ان هو بيحب وعد لا دا هو بيعشقه حاجه اسمها وعد براءتها شقاوتهاا و هبلها و لمضاءتها ضحكتهااا و عقله بيقول له مينفعش وعد مش شبهك و هي صغيره و مستهتره متنفعش محتار ما بين قلبه و لا عقله و معروف عن ادهم انه دايما بيشتغل بعقله بس المره دي خايف يختار عقله متردد لاول مره صوت جواه بيقول له القلب هو اللي صح

………………………………………………

عند وعد وصلت لوتين و قاعدين هما الاتنين ف الجنينه

وعد باصرار :, متحاوليش يا توتا خلاص انا قررت هسافر يعني هسافر اصلا انا حجزت طياره و انا جايالك ف الطريق الساعه 10 بليل يعني يا دوبك الحق اقعد معاكي شويه و اودعك و اروح احضر شنطتي انا هبقي تمام كدا يا توتا هو مش حاسس بيا و هيتجوز و يعيش حياته انا كمان من حقي اعيش حياتي و دا مش هيحصل الا لما ابعد يمكن اعرف انساه

وتين بحزن و تنهيده : انا مش عارفه اقول لك اي بس انتي عندك حق لازم تعيشي حياتك يعز علياا بعدك يا وعد انتي بالنسبالي مش مجرد صاحبه انتي اختي هتوحشيني بس كله يهون عشان مصلحتك ادهم غبي انه ضيعك من ايده انتي جوهره

وعد بابتسامه مليانه دموع : يلا اهو مش نصيبي ربنا يهنيه

وتين و بتحضن وعد جااامد : انتي قويه يا وعد و انا واثقه ف دا

دخل من باب البيت امير و شافهم و هما حاضنين بعض و استغرب : اي الاحضان دي انتوا هتهاجروا

وتين و بتبعد عن وعد و بتتكلم و هي بتمسح دموعهاا : فعلا يا حبيبي وعد مسافره

امير بعقده حواجب : مسافره راحه فين و ليه

وعد بهدوء : هسافر دبي بابا و ماما قاعدين هناك و انا هنقل سكني هناك بقااا كفايه قعده لوحدي لحد كدا

امير باستغراب : وادهم ,!! عرف انك مسافره

وعد بغصه : لا ما خلاص انا قفلت صفحه ادهم دي

امير بعدم فهم: ازاي

وتين مقاطعه : امير , خلاص هبقي افمك بعدين

وعد و بتشيل الشنطه و هتمشي : يلا يا توتا خدي بالك من نفسك و انا هبقي اتواصل معاكي ع طول

وتين و بتحضنهاا جااامد :, هتوحشيني

وعد : و انتي كمااان , خلاص عشان انتي عارفاني عيوطه و مبحبش لحظات الوداع دي باي , خد بالك منهااا يا استاذ امير اوعي اوعي تزعلهاا

امير بابتسامه : اكيد هتوصيني ع روحي

وعد بابتسامه : ربنا يخليكوا لبعض

امير بتنهيده : خدي بالك من نفسك و لو احتاجتي اي حاجه انا هنا زي اخوكي متتكسفيش

وعد : اكيد , سلام

ومشت …………

امير بغضب : اخوكي دا اهبل و غبي انا نفسي افهم بيفكر ازاااي هتضيع من ايده و هو قاعد بيتفرج كدااا عادي و ساكت

وتين : واحنا ف ايدنا اي يعني نعمله

امير : انا هروح الوقتي ليه اكسرله دماغه اللي مبتشتغلش دي و ارتاح منه و من غباءه و مشي خارج من البيت متعصب

وتين بخوف : امير استني فهمني طيب , يااارب استرها

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

وصل المكتب ع ادهم و دخل بعد ما فتح الباب بكل عصبيه و همجيه و ضرب ادهم بوكس قوي وقعه ع الارض و نزل ضربه تاني و تالت و رابع

ادهم بعصبيه و صدمه : ف اي يا عم امير اي الغشوميه دي

امير بعصبيه : بفوقك و اصحيك يمكن تحس ع دمك و تفهم ان اللي انت بتعمله دا غلط و غلط كبير كمان

ادهم بعدم فهم : هو اي اللي غلط دا

امير بصوت عالي : وعد مسافره

ادهم و اتصدم : نعم , مسافره راحه فين !!!