رواية قلب لا يقبل الهزيمه الفصل الرابع عشر 14 بقلم دودو محمد

رضوى:- ايوه حضرتك مين

رحاب:- انا رحاب

رضوى:- رحاب مين

رحاب:- مرات ابوكى

رضوى:- نظرت لها بأشمزاز ونهضت بعصبيه وقالت مرات مين يا اختى

رحاب:- مرات ابوكى اللى اتقهر ودخل المستشفى بسببك انتى

رضوى:- انا ابويا مات من زمان من يوم ما فكر يبعد عن امى بسبب واحد زيك

رحاب:- انتى قليلة ادب ومتربتيش

رضوى:- انا متربيه غصب عنك متربيه على ايد واحده ضفرها برقبتك

رحاب:- ده انتى عايزه كسر رقبتك دى مالك متفرعنه ليه يا اختى ابوكى لا اول ولا اخر الرجاله اللى اتجوزوا على مراتتهم مش كفايه انه رضى يتجوز امك ويخلف منها بنتين والله ابوكى ليه الجنه انه مستحمل بنت زيك ومقتلهاش لحد دلوقتى

رضوى:- اطلعى بره

رحاب:- هقول ايه ما اللى تعمل كده فى ابوها متوقع تعمل كده مع اى حد حتى لو الحد ده كبير وفى مقام امها

رضوى :- محدش زى امى وعمرك ما هتبقى زيها

رحاب:- انا ميشرفنيش ابقى ام لواحده قليلة الادب زيك

رضوى:- بقولك اطلعى برررررره

رحاب:- طالعه بس قبل ما امشى عايزه اقولك ابوكى فى المستشفى فى العنايه المركزه وحالته صعبه لو حبيتى تيجى وتبصى عليه قبل ما تحصله حاجه وتندمى العمر كله فى وقت مينفعش فيه الندم اسم المستشفى (.....) ونظرت لها بقرف وتركتها وذهبت

رضوى:- نظرت بغيظ لها وجلست على المقعد وزفرت بضيق واغلقت عيناها وقالت اااااايه تانى مش كفايه بقى انا بتحمل والله بس خايفه احسن يجى يوم ويختل توازنى واقع على الارض ويقع كل ده فوقي واخذت نفس عميق وفتحت عينها واكملت عملها

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

بالصعيد.......

وصل رحيم الدوار الخاص بعائلة سويلم ومنال استقبلته ورحبت بى ودخل قبل يد جده وقال

رحيم:- واحشتنى يا جدى

سويلم:- عامل ايه يا رحيم ابنى

رحيم:- الحمدالله يا جدى كويس

سويلم:- ايه حصل ما بينك وبين مراتك يا رحيم انا متأكد ان الغلط منها مش منك

رحيم:- ها لا يا جدى اسماء كويسه وعمرها ما زعلتنى بس المشكله فيا انا بتعصب كتير عليها ومش بعرف اتحكم فى اعصابى علشان كده قولت اطلقها احسن

منال:- نظرت له بصدمه وتنهدت بحزن

سويلم:- ده مش سبب كافى يا رحيم علشان تطلقها

رحيم:- م.م.ما هو انا مش قادر اتحكم فى اعصابى وخايف يوم امد ايدى عليها واضربها واسماء متستهلش منى كده انا بقول اسلم حل الطلاق

سويلم:- نهض بعصبيه واطرق العكاز الخاص بى بالارض وقال بعصبيه وانا قولت مفيش طلاق يا رحيم ومراتك هتروح معاك تانى وعلى الله اسمع الكلمه دى تانى فاهم

رحيم:- اخفض رأسه ونظر على الارض وقال حاضر يا جدى فاهم

سويلم:- اطلع لمراتك فوق فى اوضتها تناموا هنا والصبح تخدها وتمشوا

رحيم:- حاضر عن اذنك يا جدى

سويلم:- استنى

رحيم:- نعم

سويلم:- انا عارف ومتأكد ان الغلط عند بنت منصور بس انت بتحاول تحميها وعلشان كده انا مصمم انكم تكملوا مع بعض اسماء طالعه نسخه من ابوها بتبص تحت رجليها وبس انما ولو رفعت عينيها وبصت لبعيد هتعرف تميز وتختار صح

رحيم:- بس يا جدى ان

سويلم:- قطع حديثه وقال اطلع لمراتك فوق يا رحيم

رحيم:- حاضر يا جدى عن اذنك وتركهم وذهب

سويلم:- نظر لمنال وقال جوزك وبنتك اسماء ربنا يعينك عليهم وتركها وذهب

منال:- رفعت رأسها للاعلى وقالت ربنا يهديكى يا بنت بطنى وتعرفى قيمة جوزك قبل ما يضيع من ايديك

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

فى غرفة اسماء

صعد رحيم إلى الاعلى وذهب عند باب غرفة اسماء وطرق على الباب وانتظر انها تفتح قامت اسماء فتحت الباب ونظرت له بصدمه وقالت

اسماء:- ر. ر. رحيم

رحيم:- وهو ينظر الاتجاه الاخر قال ممكن ادخل

اسماء:- ابتعدت عن الباب وقالت ا. ا. ايوه طبعآ اتفضل

رحيم:- دلف إلى الداخل وجلس على حافة السرير ونظر إلى الارض

اسماء:- اغلقت الباب وذهبت جلست بجواره بأرتباك

رحيم:- طبعآ اكيد عرفتى ان جدى رفض موضوع الطلاق ده

اسماء:- ا.ا.ايوه عرفت

رحيم:- وانتى ايه رأيك

اسماء:- م.م.مش عارفه

رحيم:- لازم تعرفى يا اسماء زى ما بتعرفى كده تجرحى قلوب الناس ودوسى عليها

اسماء:- نظرت لرحيم بصدمه وقالت ايه اللى انت بتقوله ده يا رحيم

رحيم:- نظر لها بعصبيه وقال ايه قولت حاجه محصلتش يا اسماء ولا طلع عندك دم وبتحسى شبه الناس والكلام وجعك

اسماء:- رحيم انت من امته بتتكلم معايا كده

رحيم:- ايه الهانم تحب اكلمها ازاى

اسماء:- رحيم بالله عليك بلاش تتعامل معايا كده

رحيم:- ده اقل واجب بعد وجع قلبى وكسرته بسببك من هنا ورايح مفيش غير المعامله دى يا اسماء ومدام جدى رفض الطلاق يبقى هتعيشى معايا ورجلك فوق رقبتك واللى انتى شوفتيه معايا قبل كده انسيه خالص هتشوفى واحد تانى خاااالص

اسماء:- لا لا لا رحيم انت طيب وقلبك كبير ومستحيل تتغير بالطريقه دى

رحيم:- لاء خلاص مبقتش اكل من الكلمتين دول واوعى كده علشان انام

اسماء:- ها

رحيم:- بعصبيه قومى بقولك

اسماء:- قامت سريعآ ونظرت له بقلق وقالت ط. ط. طيب وانا هنام فين

رحيم:- اتخمدى فى اى داهيه

اسماء:- نعم

رحيم:- نظر لها بعصبيه وقال زى ما سمعتى اتخمدى فى اى داهيه

اسماء:- م. م. ماشى

رحيم:- وضع جسده على السرير ونظر لها بقرف وقال اطفى النور

اسماء:- نظرت له وقالت ها

رحيم:- ايه مش بتسمعى اتزفتى واطفى النور

اسماء:- بقلق ح. ح. حاضر حاضر واغلقت الضوء ونامت على الارض

رحيم:- نظر لها بألم وتنهد واغلق عينه

اسماء:- نظرت لرحيم والدموع انهمرت من عيناها وظلت تبكى حتى شروق الشمس

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

بالاسكندريه.......فيلا اشرف

دخلت رضوى الفيلا ويظهر عليها الارهاق وجلست على الاريكه ونظرت لهم جميعآ وقالت

رضوى:- مساء الخير حمدالله على السلامه يا عمتى

خديجه:- الله يسلمك يا بنتى

سليم:- وهو بيحاول يتحكم فى اعصابه قال كنتى فين

رضوى:- كنت فى مشوار

سليم:- والله مشوار ايه ده بقى

رضوى:- وانت مالك بتسأل ليه

سليم:- بعصبيه هو ايه انت مالك انا جوزك يا هانم ولازم اعرف كنتى فين

رضوى:- سليم خلينى ساكته احسن وقامت وقفت

سليم:- نهض بعصبيه ومسك رضوى من الحجاب وقال استنى هنا عايزه تتكلمى اتكلمى مفيش حاجه اخاف منها

جاسر:- مسك سليم وبعده عن رضوى وقال اهدا يا سليم بس ونظر لرضوى وقال يا رضوى مينفعش تتكلمى مع جوزك كده

رضوى:- نظرت بغيظ لسليم وقالت حسك عينك تكررها تانى فاهم مش على اخر الزمن هتعمل عليا راجل

سليم:- بعصبيه انا راجل غصب عنك تحبى اثبتلك قدام الكل

رضوى:- انت واحد مش محترم وانا مستحيل اقعد هنا ثانيه واحده

خديجه:- يا بنتى استهدى بالله بس ده شيطان دخل ما بينكم

سليم:- لاء وانتى اللى بسم الله ماشاءالله عليكى مؤدبه اوى

رضوى:- مؤدبه غصب عنك

سليم:- اه ما واضح واحده خرجت من الشركه العصر من غير ما تقول لجوزها وراجعه الفيلا اخر الليل ومش عايزه تقول كانت فين يبقى فين الادب بقى يا هانم

رضوى:- اسلم حل مردش على واحد مريض زيك انا رضوى سويلم يا سليم وعمرى ما اعمل حاجه غلط انا مش رخيصه زى ناس ونظرت بأشمزاز اتجاه رانيا

اشرف:- خرج من غرفته وقال ايه ده فيه ايه

سليم:- الست هانم خرجت من الشركه الصبح من غير ما تقول لحد ولسه راجعه دلوقتى ومش عايزه تقول كانت فين

اشرف:- صح الكلام ده يا رضوى يا بنتى

رضوى:- تنهدت وقالت ايوه يا عمى

اشرف:- طيب كنتى فين طول النهار

رضوى:- معلش يا عمى مش عايزه اتكلم

سليم:- اهو قابل يا عم

اشرف:- يا بنتى مينفعش لازم نعرف كنتى فين

رضوى:- نظرت الاتجاه الاخر

خديجه:- يا بنتى اتكلمى

رضوى:-بأنهيار يوووووه بقى انا حره محدش ليه دعوه بيا انا مش صغيره وعارفه بعمل ايه سبونى فى حالى بقى مش عايزه حد يكلمنى الواحد فيه اللى مكفيه كفايه بقى حرام عليكم كفاااااايه وتركتهم وركضت إلى غرفتها

الجميع نظر إلى بعض بأستغراب

سليم:- عجبكم اللى حصل ده

خديجه:- معلش يا ابنى اكيد مضايقه ومخنوقه من الوضع اللى هى فيه ده انك اتجوزت عليها واكيد حاسه بوجع امها دلوقتى سيبها وانا هقعد اتكلم معاها واهديها

اشرف:- سيبها عمتها تبقى تتكلم معاها يا سليم

جاسر:- وانا رأى كده برضه هى لما تهدا هتقول لعمتك كانت فين

رانيا:- تعالى معايا يا حبيبى ومتزعلش نفسك

مى:- البعيده معندهاش دم ما صدقت الراجل اتخانق مع مراته

رانيا:- انتى مالك

مى:- مله لما تململك يا بعيده انتى بتقوليلى انا مالى وربنا لاقطعلك شعرك وابرد نار بنت خالى

جاسر:- مى ملناش دعوه يلا بينا لازم ننام

مى:- انت مسمعتش بنت المبقعه بتقول ايه

خديجه:- يا بنتى اسمعى كلام جوزك واطلعى يلا اوضك

مى:- نظرت بغيظ لرانيا وقالت حظك يا بنت المحظوظه كنت ناويه افرمك وربنا بس معلش مره تانيه ان شاءالله الايام جايه كتير

جاسر:- امشى قدامى يا مجنونه

وصعدوا غرفتهم

رانيا:- يلا يا حبيبى نطلع اوضتنا ومسكت يده

سليم:- اوعى كده مش نقصاكى انتى كمان وخرج الحديقه

اشرف:- تنهد وقال اطلعى يا خديجه لرضوى هديها شويه

خديجه:- ماشى يا اخويا وصعدت إلى الاعلى و طرقت على الباب

رضوى:- لو سمحتوا سبونى لوحدى

خديجه:-انا عمتك يا بنتى افتحى

رضوى:- معلش يا عمتى سبينى دلوقتى

خديجه:- يا بنتى افتحى بس عايزه اتكلم كلمتين معاكى

رضوى:- فتحت الباب وتركته وجلست على السرير

خديجه:- دخلت واغلقت الباب خلفها وجلست بجوار رضوى وربتت بحنو على ظهرها وقالت مالك يا حبيبتى

رضوى:- كانت تنظر للاسفل وتحرك ظهرها للامام وللخلف و صامته

خديجه:- حاسه يا بنتى بيكى حاسه قد ايه مكسوره علشان جوزك اتجوز عليكى وانتوا لسه متجوزين من قريب عارفه ان انتى ربطى موضوعك بموضوع امك وابوكى وربطى الاحداث ببعض

رضوى:- نهضت وقالت بعصبيه محدش يقول ابوكى انا ابويا مات من زمان الكلام سهل يا عمتى بس عمر ما حد فيكم هيتوجع وجعى ولا هيحس بكسرة قلبى محدش فيكم حاسس بحاجه خالص ابوس ايديكم مش عايزه حد يواسينى ولا حد يطبطب عليا ويقولى كلمتين جبر خواطر انا كل اللى عايزاه تسيبونى فى حالى كفايه بجد

خديجه:- نهضت واتجهت لها وربتت على ظهرها بحنو وقالت اتكلمى يا بنتى طلعى كل اللى جواكى

رضوى:- وهى تبكى طول عمرى اشوف دى تلعب مع ابوها واشوف دى رايحه مع ابوها علشان يشترى ليها حاجه حلوه بشوف بنت ماسكه ايد ابوها ورايح يوصلها المدرسه بتاعتها بشوف بنت بتحكى عن ابوها جاب ليها لعبه حتى لما كبرت بشوف كل بنت ابوها رايح يسلمها لعريسها كل مره بشوف حاجه من دى كنت اتوجع واتكسر واتمنى ابقى زيهم وابتسمت بوجع وقالت انا اوقات كنت بتمنى اغلط وابويا يضربنى علشان يعاقبنى تفاصيل كتير اوى اتحرمت منها وكسرتنى من جوه انا مش زعلانه لو مات لان هو فعلا مات جوايا وماتت كل حاجه حلوه جوايا اقولك حاجه يا عمتى انا ضعيفه اوى اضعف واحده على الارض عارفه ليه علشان معنديش اب اسند عليه ضهرى مكشوف من وانا طفله صغيره انا ضعيفه اوى يا عمتى اووووى و ارتمت داخل احضان خديجه وظلت تبكى بحرقه

خديجه:- ربتت على ظهره بحنو وظلت تبكى هى الاخرى

&&&&&&&