رواية حارة حورية الفصل الرابع 4 بقلم دودو محمد

حوريه :- يوووووه يا زفته يا رضا انتى يا بت

رضا :- جاءت تركض وقالت نعم يا ست حوريه

حوريه :- مين فتح ام الشباك ده

رضا:- انا يا ست حوريه قولت اهوى الأوضه شويه

حوريه :- بعصبيه انتى حماره مش بتفهمى مش شيفانى نايمه

رضا :- اسفه يا ست البنات هقفله حالا

حوريه :- خلاص سبيه وغورى

رضا :- حاضر حاضر وخرجت تركض من الغرفه

حوريه :- نهضت من على السرير واتجهت إلى شرفة الغرفه ونظرت منها على الحاره وجلست على الأريكة وزفرت بضيق وفركت عيناها بيدها وقالت اشوفك والعه يا زفتة الطين يا رضا ونهضت اتجهت إلى المرحاض وبعد وقت خرجت وبدلت ملابسها وخرجت من الغرفه وجلست على المقعد الخاص بطاولة الطعام

رضا :- وضعت الطعام وقالت اللمبى عايز يدخل يا ست حوريه

حوريه :- خليه يدخل

رضا :- حاضر وذهبت إلى الباب وقالت تعالى يا سى اللمبى

اللمبى :- جاء ودخل الغرفه وقال صباح الورد والفل على عيونك يا ست البنات

حوريه :- صباح النور يا لمبى جاى ليه

اللمبى :- جبتلك كل المعلومات اللى عايزاها على الولا ده

حوريه :- وهى تضع الطعام فى فمها قالت امم قول

اللمبى :- كان شغال مدرس فى مدرسه (.....) وساب المدرسه بعد البت اللى كان بيحبها وخطبها اتجوزت واحد تانى غيره معاه فلوس وساكنه معاه فى نفس الشارع بتاعهم علشان كده عايز يسيب الشقه اللى قاعدين فيها كمان عنده اخت اصغر فى كلية اداب وهو عايش مع أمه واخته بس ابوه ميت وهو دلوقتى استلم شغل فى مدرسة(.....) وعلشان كده عايز ياخد الشقه اللى هنا علشان قريبه من المدرسه

حوريه :- نظرت له بأعجاب قائله الله ينور عليك يا لمبى

اللمبى :- رقابتى علشانك يا ست حوريه

حوريه :- اسمع بقى اللى هقولك عليه ونفذه بالحرف فاهم

اللمبى :- مفهوم و انصت لها بتركيز وبعد عدة دقائق تحدث قائلا حاضر اعتبرى حصل بالاذن انا وذهب اتجاه الباب ونظر لرضا بحب وتركهم وذهب

رضا :- توردت خدودها بحمرة الخجل ونظرة إلى حوريه قائله ه.ه.هروح اشوف شغلى عن اذنك يا ست حوريه واتجهت إلى غرفة الطهى

حوريه :- نظرة لها بتهكم قائله عوض عليا عوض الصابرين ونهضت من على مقعدها واتجهت إلى غرفتها اخذت حقيبة اليد الخاصه بها وخرجت من الغرفه واتجهت إلى الباب وقالت بصوت مرتفع انا نازله يا رضا ومتعمليش حسابى فى الغدا النهارده

رضا :- جاءت عندها تركض قائله بتسأل يعنى معملش اكل النهارده

حوريه :- اجابتها بالنفى قائله لاء اعملى اكل علشان تتغدى انتى

رضا :- انا مش مهم اكل أى حاجه

حوريه :- بتحذير انا بحب اقول الكلمه مره واحده قولت اعملى اكل علشان انتى تتغدى يبقى تعملى من غير نقاش

رضا :- بخوف اجابة ح.ح.حاضر يا ست حوريه اللى انتى عايزاه

حوريه :- نظرت لها وقالت كمان شويه هيجى واحد من رجالتى اديلوا الشنطه السوده اللى فى الدولاب بتاعى

رضا :- حاضر

حوريه :- يلا سلام وفتحت الباب ودلفت إلى الخارج واغلقت الباب ونزلت إلى الاسفل نظرت إلى الحاره وضحكت بتوعد قائله ونستقبل فيكى اول ضحيه النهارده يا حاره واتجهت إلى المقهى الخاص بها ودلفت إلى الداخل وجلست على المقعد الخشبي وقالت بصوت مرتفع واحد قهوه بسرعه يا بندق وابعت ليا الولا لمبى

بندق :- حاضر يا ست حوريه وبعد مده قصيره جاء اللمبى وقال

اللمبى :- أوامرك يا ست حوريه

حوريه :- عملت اللى قولتلك عليه

اللمبى :- ايوه وكل حاجه هتمشى طبيعيه

حوريه :- الله ينور عليك روح بقى هات شعبان ده علشان نشوف مدفعش ليه فلوس الشهر

اللمبى :- دقيقه واحده ويكون عندك وركض إلى خارج المقهى وبعد عدة دقائق جاء اللمبى ومعه شعبان وهو يلهث وقال اهو كان مش عايز يجى

شعبان :- بتوتر قال ل.ل لاء طبعآ محصلش د.د.ده الولا اللى شغال عندى بيحسبنى خرجت ولما سأله اللمبى عليا قاله انا مش هنا

اللمبى :- دفعه بقبضة يده قائلا يا كداب انا لما قولتله انك جوه هدخل اجيبك بنفسى خرجت تجرى وعملت نفسك متفاجئ مش عيب عليك تكون راجل كبير وكداب

حوريه :- بتحذير لمبى مش عايزه اسمع صوتك

اللمبى :- حاضر يا ست حوريه

حوريه :- ايه يا اسطا شعبان فين الشهريه

شعبان :- بتوتر و.و.والله يا ست حوريه ا.ا.انا حصلت ليا ظروف الشهر ده ومش هعرف اوفر المبلغ المطلوب منى

حوريه :- اممم لاء احنا برضه ولاد حاره واحده ولازم نستحمل بعض ولا يا لمبى

اللمبى :- أجابها قائلا ايوه يا ست حوريه اؤمرى

حوريه :- متخدش فلوس الشهر ده من الاسطا شعبان

شعبان :- بفرحه ربنا يخليكى لينا يا ست حوريه

حوريه :- نظرت إلى اللمبى وقالت روح عنده المعرض وخد من عنده إى عربيه وهاتها ليا

شعبان :- بتوتر وزعل ليه بس يا ست حوريه

حوريه :-بغضب علشان بعد كده تلتزم بالشهريه يا روح امك انا مفيش حاجه بتدخل جيبى كله بيروح على الحاره ولا انت عايز تملى كرشك وخلاص

شعبان :- بتوتر أزاح قطرات العرق من على جبينه ونظر إلى حوريه وقال ب.ب.بلاش موضوع العربيه ده يا ست حوريه وعلى بليل هتصرف فى المبلغ وهجيبه ليكى

حوريه :- اخرك معايا بليل لو مجبتش الشهريه الصبح هاخد منك عربيتين مش واحده فاهم

شعبان :- ف.ف.فاهم و خرج يركض من المقهى

حوريه :- مفكر أن احنا منعرفش أن على قلبه فلوس قد كده

اللمبى :- والله يا ست حوريه انا مش عارف الناس دى هتعمل بالفلوس دى كلها ايه ومعندهوش عيال حتى تورثه

حوريه :- يلا فى ستين داهيه روح يلا شوف شغلك

اللمبى :- ماشى بالاذن وذهب وتركها

حوريه :- جلست على المقعد وارتشفت رشفه من القهوه الخاصه بها و اخرجتها من فمها بأشمئزاز وقالت الله ينكد عليك القهوه بردت وقالت بصوت مرتفع بندق ولا يا بندق

بندق :-جاء يركض وقال نعم يا ست حوريه

حوريه :- خد القهوه دى وهات واحده تانيه بدلها علشان بردت

بندق :- من عيونى يا ست حوريه

حوريه :- متتأخرش

بندق :- هوا وركض إلى المكان الخاص به

حوريه :- وضعت يدها على وجهها وقالت صداااااع مبيروحش ليه الصداع ده ملوش أهل يسألوا عليه بس ياربى وزفرت بضيق وانتظرت بندق يحضر القهوه لها

...........................................................

فى منزل يحيى

استيقظ يحيى على صوت ضجيج عالى نهض من على فراشه وخرج من غرفته وقال

يحيى :- ايه الخبط ده يا ماما

اعتماد :- وهى تحمل بعض قطع الاثاث بيدها قالت بنحضر الحاجه علشان لما تيجى العربيه الحاجه تكون جاهزه وتنزل علطول

يحيى :- هى الساعه كام

اعتماد :- الساعه داخله على عشره اهى

يحيى :- والبت هند هنا ولا نزلت

اعتماد :- لا فى أوضتها بتحضر حاجتها هى كمان

يحيى :- زفر بضيق وقال ماشى هروح اكلم بهاء وهاجى اساعدك ودلف غرفته وجلس على السرير واخذ الهاتف الخاص به وقام بالاتصال ببهاء وانتظر الرد

بهاء :- بصوت نعسان قال ايه يا ابنى عايز منى ايه

يحيى :- انت لسه نايم

بهاء :- اه حتى برد عليك وانا فى الحلم اهو ، ينفع تتصل بيا فى وقت زى ده اصل معايا مزه شقطها فى الحلم

يحيى :- وحياة امك بتتريق

بهاء :- يعنى برد عليك، هكون لسه نايم ازاى هو اللى يعرف اشكالك بيعرف ينام

يحيى :- شكرآ قوم يلا وتعالى متتأخرش

بهاء :- ليه بقى أن شاءالله

يحيى :- علشان تجهز معانا العزال

بهاء :- وحياة امك وهو انا من بقيت أهلكم وانا مال امى بالشغلانه السوده دى

يحيى :- اخلص يلا سلام واغلق السكه ودلف المرحاض

..............................................................

فى غرفة هند

قامت هند بتحضير ملابسها وما يخصها وجلست على السرير واخذت الهاتف الخاص بها وقامت بالاتصال بصديقتها اميره وانتظرت الرد اجابتها اميره بصوت نعسان وقالت

اميره :-صباح الخير يا هند

هند :- صباح الخير ايه انتى لسه نايمه

اميره :- امممم مقدرتش اروح الكليه النهارده

هند :- حلو يبقى تعالى ساعدينى النهارده

اميره :- اجى اساعد مين امشى ابت انا عايزه انام

هند :- تصدقى انك عيله واطيه

اميره :- عادى يا روحى واطيه واطيه بس انام

هند :- بترجى ميرو حبيبت قلب اختها

اميره :- امممم اخلصى عايزه ايه

هند :- عايزه اختى وحبيبتى واللى مليش غيرها فى الدنيا تيجى تساعدنى انا تعبت واتكسر ضهرى

اميره :- تصدقى صعبتى عليا

هند :- بفرحه قالت بجد يعنى هتيجى تساعدينى

اميره :- طبعآ لاء هكمل نوم سلام

هند :- بغيظ يا بنت ال ماشى لما اشوفك والقت الهاتف بجوارها ونهضت خرجت من الغرفه وقالت بتذمر انا تعبت بقى

اعتماد :- فيه ايه بس يا بنتى

هند :- مش انتوا اللى صممتوا على العزال ده يبقى انا مليش دعوه جهزوا انتوا كل حاجه انا تعبت بجد

وفى ذلك الوقت جرس الباب رن نظرت اعتماد لابنتها وقالت

اعتماد :- روحى افتحى الباب ربنا يهديكى

هند :- هوف بقت عيشا تقصر العمر وذهبت إلى الباب وفتحته وقالت بتهكم هو انت ما هى ناقصه ادخل اتفضل

بهاء :- بغيظ استغفر الله العظيم على جر الشكل اللى على الصبح ده ودخل واغلق الباب خلفه

هند :- وقفت امام والدتها وقالت مليش دعوه جهزوا انتوا كل حاجه انا مش هعمل حاجه ها وجلست على الأريكة

اعتماد :- يا بنتى ما انتى شايفه الكل مش فاضى

هند :- برضه مليش دعوه

بهاء :- بغيظ ازيك يا أمى عامله ايه

اعتماد :- الحمدالله يا حبيبى ، مشيت ليه امبارح يا ابنى

بهاء :- نظر بغيظ لهند وقال محبتش اكون تقيل على قلب ناس

هند :- نظرت له بقرف ونظرت الاتجاه الاخر

اعتماد :- نظرت لابنتها وتنهدت بقلة حيله وقالت يا ابنى انت تنور فى اى وقت ده بيتك واحنا أهلك مش محتاج اقولك يعنى الكلام ده

بهاء :- عارف يا امى ربنا يخليكى لينا

اعتماد :- قومى يا هند اخلصى شوفى وراكى ايه

هند :- قولتلك مش هعمل حاجه

بهاء :- بغيظ ما تتكلمى مع امك كويس فيه ايه مالك محدش قادر عليكى ليه كده

هند :- وانت مالك بتدخل فى اللى ملكش فيه ليه خليك فى حالك احسنلك

اعتماد :- لمى لسانك يا هند بدل ما اخلى اخوكى يقطعهولك

هند :- والله هو ده لسانى واللى مش عجبه ميتكلمش معايا

بهاء :- وربنا انتى لو اختى كان زمانى مكسر رقبتك المعوجه دى من زمان اوى

هند :- لا انت ولا عشره زيك يقدروا يعملوها

وفى ذلك الوقت خرج يحيى من الغرفه وقال

يحيى :- ايه فيه ايه صوتكم عالى كده ليه

بهاء :- ها مفيش ده انا بتكلم مع امك عادى

يحيى :- انت جيت من أمته

بهاء :- لسه جاى

يحيى :- نظر لهند وقال فيه ايه مالها دى

بهاء :- مفيش متغاظه علشان بطلب منها واحد قهوه سيبك منها وتعالى نشوف هنعمل ايه ونظر بغيظ لهند وتركها وذهب مع يحيى إلى غرفته

اعتماد :- يا بت انتى هتحترمى نفسك أمته رغم انك غلطى فيه مرضاش يقول لاخوكى حاجه علشان اخوكى ميزعلكيش

هند :- انا مش عارفه بتحبيه على ايه بس ده دمه تقيل وغلس

اعتماد :- والله العظيم من كتر ما انتى بتتنمردى على الراجل بكره ربنا يبعت ليكى واحد شبه تتجوزيه

هند :- نعععععععم ده انا عندى الموت اهون مليون مره من اتجوز واحد شبه ده، قال اتجوز واحد شبه قال

اعتماد :- طيب يا اختى روحى شوفى وراكى ايه

هند :- قولتلك مش هعمل حاجه وقامت وتركتها وذهبت إلى غرفتها

اعتماد :- نظرت لها وقالت ربنا يهديكى ويصلح حالك يا بنتى وبعد وقت انتهوا وجاءت السياره وقام يحيى وبهاء بتنزيل الفرش واتجهوا إلى المسكن الجديد

................................................................

فى الحاره

وصلت السياره المحمله بالعزال إلى الحاره ونزل يحيى من السياره ونظر إلى مقهى حوريه بتحدى وقال بصوت مرتفع

يحيى :- يلا يا رجاله عايز اشوف همتكم

بهاء :- نزل من السياره وقال اهدا كده وبلاش جر شكل انت معاك امك واختك فاهمنى طبعآ

يحيى :- وانا اتكلمت بحمس الرجاله علشان تشتغل بهمه

بهاء :- عليا برضه

يحيى :- بصوت مرتفع الله ينور يا رجاله ايوه كده

حوريه :- ذهبت لهم وقالت منور الحاره يا استاذ

يحيى :- نظر لها بقرف وقال شكرآ

بهاء :- تدخل وقال احم الحاره منوره بأصحابها يا ست حوريه

حوريه :- هى دى الحاجه واتجهت لها وقالت منوره الدنيا كلها يا أما

اعتماد :- ربنا يخليكى يا بنتى كلك ذوق

حوريه :- والقطه بقى تطلع مين مراتك

بهاء :- لا يا ست حوريه دى تبقى أخته

حوريه :- أخته؟! لاء حلوه مش شبه خالص منوره يا قمر

هند :- بقرف ميرسى ثم نظرت إلى الحاره بتقزز وقالت بقى هو ده المكان اللى جايبنا نعيش فيه

حوريه :- ماله يعنى المكان يا سكر

هند :- بيئه اوى والناس اللى فيه لوكل جدآ

حوريه :- لاء خالص يا حبيبتى الناس مش بيئه ولا حاجه وانتى بقى يا حلوه بنت رئيس ولا بنت وزير علشان بس افهم العجرفه اللى فيكى انتى واخوكى دى جايه منين

هند :- انتى ازاى تتكلمى معايا كده مين انتى اصلا

حوريه :- بصوت مرتفع انا الست حوريه المسؤوله عن الحاره دى كلها يعنى ستك وتاج راسك واى حاجه بتم فى الحاره دى بأمر منى انا شخصيآ فهمتى يا سكر ولا افهمك اكتر

بهاء :- اللى ما يعرفك يجهلك يا ست حوريه احنا زادنا الشرف والله

يحيى :- مش رحبتى بينا اتفضلى بقى اصل مش فاضين ليكى

حوريه :- اقتربت منه بغيظ وقالت له بتحدى هندمك ندم عمرك على اسلوبك ده وهعرفك ازاى تتكلم معايا كده وابتعدت عنه ونظرت إلى اعتماد وقالت منوره المكان يا اما ونظرت ليحيى نظره أخيره وتركتهم وعادت مره اخرى إلى المقهى الخاص بها

هند :- انا مش عارفه انت ازاى تجيبنا فى مكان زى ده انت شكل بعد خطيبتك عنك جننك

اعتماد :- هند لمى لسانك واحترمى اخوكى

يحيى :- اقسم بالله لو مكناش فى الشارع دلوقتى كنت وريتك يا هند وتركهم وذهب إلى الشقه

بهاء :- انتى فيه ايه ماشيه طايحه فى الكل كده ليه يخربيت لسانك اللى عايز قطعه ده مشوفتش زيك كده فى حياتى أبدآ اتفضلى امشى قدامى

هند :- شوية برود يا اخى مشوفتش زيهم وأحد واخته انت ايه دخلك ما بينا

بهاء :- علشان يحيى اخويا والكلام اللي بيوجعه بيوجعنى انا كمان فهمتى يا عديمة الاحساس

هند :- جسمى قشعر الصراحه

بهاء :- امشى كتك مشش فى ركبك يا بعيده ونظر إلى اعتماد وقال انا اسف يا امى بس هى مستفزه وبتخلينى اخرج عن شعورى الصراحه

اعتماد :- يا حبيبى عادى ما هى زى اختك برضه وامشوا بقى بدل واقفتنا فى الشارع كده

هند :- بغيظ قال اخويا قال ده لو كان اخويا كنت قتلته من زمان

بهاء :- حطى لسانك جوه بؤقك شويه واخرسى واتفضلى امشى قدامى

هند :- بغيظ هوف حاجه مستفزه وتحركت قليلا وقالت ما تمشى وانا هعرف الشقه لوحدى ازاى

بهاء :- نظر لها بغيظ وتحرك أمامهم واتجه إلى الشقه وخلفه هند واعتماد وصعدوا إلى الأعلى

حوريه :- بصوت مرتفع قالت ولا يا لمبى

اللمبى :- جاء يركض وقال نعم يا ست حوريه

حوريه :- بغيظ نفذت اللى قولتلك عليه

اللمبى :- والله يا معلمه حصل

حوريه :- انا عايزاه يندم على اليوم اللى فكر يوقف قصادى فيه

اللمبى :- كلها كام ساعه ويحصل وهبرد نار قلبك اللى قايده دى

حوريه :- لما نشوف ونظرت إلى العقار المتواجد به الشقه بتوعد

...........................................................