طفله فى عمر الزهور ينقطع جذورها في الحياة الاب والام معا

تترك منزلها بل ومحافظتها وعائلة كانت دوماً لها السند والونس تترك خالها واولاده الذين دائما ما تعتبرهم بمثابه الاخوة وتعيش فى منزل اخر مع عمها فى محافظه مختلفه وعادات مختلفه عما كانت دوما عليه

فهل تستطيع هذه الصغيرة ان تتاقلم ام سترجع لحضن خالها

.................................

شمس : عمو رافت مين دول

رافت : دول ..

بثينه : انتى شمس بقى تعالى فى حضنى يا بت الغالى انا مرت عمك رافت

شمس: اهلا بحضرتك

ذهبت اليها النسوة الاربعه للترحيب بها

بثينه ومجيده وحمديه وكانوا من عمر عمها وكانت من بينهن شابه تدعى سمر

بثينه : دول بقى ضرايرى

رافت: انا متجوز اربعه يا شمس

حدقت شمس بزهول من كلام عمها ايعقل ان عمها متزوج باربع نساء

سمر : اهلا بيكى يا شمس انا سمر مرات عمك الرابعه انتى عندك كام سنه

شمس: انا عشر سنين وانتى

سمر: انا عندى اربعه وعشرين سنه

شمس: ياااه انا لما اكون اربعه وعشرين سنه هرجع لخالو عشان الكليه صح يا عمو

رافت بضحك :, صوح يا بت اخوى

شمس: بس انتى يا سمر بتتكلمى زيى اهو

سمر: اه انا من مصر

رافت : احنا هنتكلم على الباب كتير حضروا الواكل وانتى يا سمر اطلعى مع شمس لاوضتها وساعديها فى ضب الشنط

سمر بدلع : حاضر يا سيد الناس

حمديه: ياباى عليكى سهونه

رافت : انتوا هتتحدتوا كتير يلا انا جعان الواكل

فين

ذهبت كل من بثينه وحمديه ومجيده لتحضير الطعام

............................................

كان المنزل عبارة عن ثلاث طوابق الاول للمعيشه والثانى لغرف النوم والثالث فكان مصمم خصيصا لسمر فقد كانت لها دلال عليه كثيرا

تزوج رافت الذى يبلغ من العمر ٣٧عام من ابنه عمه مجيده ثم لتاخر الحمل عليها لسنوات ولتصميمه ان التاخير من زوجته وليس منه تزوج بثينه

اما بخصوص حمديه فتزوجها للمصلحه فكانت مديرة مكتب الضرائب فى البلد وايضا لم ينجب منها وعندما تزوج اخيه الاصغر عمر من حبيبته سلمى فى القاهرة تعرف وقتها على رجال اعمال ليدخل معهم فى شراكه عمل وكان لابد من ان ينظم احدهم اعماله فى القاهرة فكانت سمر

فقد كانت فى الجامعه الامريكيه انذاك وكانت شعله نشاط فى مكتبه ولكن احبها واحبته وتزوجها واخذها معه فى البلد اما بالنسبه اليهن فكن يحملن من الصفات الخير والطيبه ماعدا بعض المشاحنات البسيطه التى تحدث عاده بين الضرائر بالطبع فالضرة دائما عدو بالنسبه لضر تها

....................................

ذهبت شمس مع سمر فكانت سمر تطلعها على غرف المنزل كله

شمس: يعنى بابى كان عايش هنا

سمر: اه ده اللى سمعته من حمديه فاصلا ده بيت جدك الله يرحمه ورافت وعمر ورثوه من ابوهم واتجوز فيه

شمس : هههههههه ايوة اتجوز اربعه عشان الاوض كتير

سمر: اه اتجوز اربعه بس والله كلهم طيبين لكن انا اشطرتت عليه ان يبقى ليا دور لوحدى

شمس: فين

سمر: فوق تعالى افرجك عليه

طلعت شمس مع سمر وانبهرت شمس من جمال ونظام الشقه فكانت على النظام الحديث وكان الاثاث والديكورات فى غايه الجمال

شمس : واااو دى تحفه

سمر: ده اول ما العفش وصل حمديه وبثينه ومجيده كانوا هيموتوا وصمموا ان عفش البيت كله يتغير لكن رافت موافقش فغير نظام الاوض بس

شمس: واوضه بابا

سمر: لا اوضه ابوكى فضلت زى ما هى لان ابيه عمر كان بيحب اوضته جدا الله يرحمه ويرحم مامتك

شمس بحزن : الله يرحمهم هو انا ممكن اقعد فيها

سمر: طبعا يا حبيبتى ده رافت قال اننا علطول ننضفها وذهبت شمس لغرفه والدها ولم تكن تتخيل ان غرفه والدها تحمل اثاث قديم نوعا ما لكنه راقى وكانت به مكتبه تحمل كتب والوان وأدوات رسم كثيرة ورسومات فى غايه الروعه وظلت تتطلع على دفاتر الرسم ورسومات والدها التى كانت تزين الحائط منبهرة وودت لو ان ترسم بالوانه لكن الالوان كانت قديمه وعزمت شمس على انها تشترى الالوان لترسم مثل والدها رحمه الله

...........................................

ذهبت كل من سمر وشمس لتناول الطعام فكانت شمس تضور جوعا وكان الطعام لذيذ لكنه غريب عليها فكان هناك الرز المعمر وانواع المحاشى المختلفه والبشاميل والبط

شمس : انا اكلت كتير اوى

رافت : واكل العصفور اكتر منك

ضحكت شمس من مزحه عمها

شمس: والله يا عمو اكلت كتير اوى الاكل جميل

رافت : بالهنا على قلبك

شمس: ممكن اطلب من حضرتك طلب

رافت : طبعا يا بت اخوى طلباتك اوامر

شمس: عاوزه اجدد باقه النت عشان اكلم خالو واجيب الوان وادوات رسم جديده

رافت : انتى بتحبى الرسم مثل ابوكى فعلا يا ولاد اللى خلف مماتش

شمس: وعاوزه اكلم خالو واتس

رافت : ايه الواتس ده

شمس: صوت وصورة من النت

سمر: انا عندى رواتر هنا يا شمس هاتى فونك اكتب الباسوورد

شمس : اتفضلى

واخذت شمس تعلم عمها كيفيه الاتصال وكلمت خالها واطمئنت عليه واطمان عليها وعمها رافت شاركها فى الكلام ايضا

كان وقتها احمد ونور فى غرفتهم زعلانين على شمس ولكن عندما سمع احمد صوت شمس خرج من غرفته

احمد : بابا شمس رجعت تانى

ضحكت شمس مما سمعته من احمد

شمس: انا هنا يا احمد عند عمو رافت

احمد : وحشتينى يا شمس

شمس: وانت كمان ونور

خرجت نور تجرى وقالت : انتى وحشتينى اكتر يا شمس

شمس: انا سيبتلك كل العابى العبى بيهم لكن احمد لا هيكسرهم

احمد : ارجعى انتى بس وانا مش هكسر العاب تانى

شمس: هرجع لما اكبر و مشتريش

العاب وانت كمان تكون كبرت ومش بتلعب ومتكسرش العاب تانى

ضحك الاولاد وكذلك رافت ولكن حزن كثيرا ان الله لم يرزقه بالاولاد ولكن شمس غيرت حياته بضحكها وطفولتها فمنذ ان قدمت الى المنزل فحملت معه الفرح والسعاده بقدومها

كانت شمس تعرف احمد على زوجات عمها

نور: يعنى عمك متجوز اربعه

احمد : انا كمان لما اكبر هتجوز اربعه

شمس: تتجوز اربعه ليه واحده بس زى بابا وخالو لكن اربعه هتتلخبط بينهم وبعدين عمو متجوز اربعه عشان الاوض هنا كتير لكن بيتنا هناك صغير

ضحك الاطفال واتفقوا ان يتكلمون يوميا

وبعد ان كلمتهم ذهبت شمس لعمها فقد انعزل فى حجرة الصالون بمفرده

شمس : عمو هو حضرتك زعلان منى

رافت : هزعل ليه يا بنيتى

شمس: طب ليه مكشر

ابتسم رافت وقال : لا مش مكشر

شمس: لا حضرتك كشرت كده وكانت تقلده بحركات طفوليه مما اضحك رافت

رافت : ضحكتينى يا بنيتى انا بحبك اوى يا شمس دايما تفكرينى باخوى انا كنت بعتبره ابنى مش اخوى بس وانتى عوضتيتى عنه

شمس: وانا كمان بحبك يا عمو

انا بابى كان بيقولى يا عباد الشمس

رافت : طبعا انتى زهرة البنته كلهم

شمس: يلا بقى يا عمو عشان نشترى الالوان

رافت : عنيا

ذهبت شمس بصحبه عمها وكان معها مثل والدها فكان يلبى طلباتها

..................................................

رجعت شمس مع عمها الى المنزل بادوات الرسم وقضت اليوم فى الحديقه ترسم وتلون الطبيعه وكان يجاورها عمها وزوجاته فتعلق كل من بالمنزل بها واحبوها جميعا ولاحظوا ان شمس اضافت جو من المرح والسعاده اليهم وشعرت شمس انها وسط عائله تحبها وتحبهم واشتاقت الى خالها وعزمت ان تجمعهم يوما ما معا فى مكان واحد

...............................................

فى صباح يوم جديد استيقظت شمس فى الصباح الباكر واندهشت عندما وجدت كل من فى المنزل مستيقظ فقد كانت تظن ان هى من ستوقظهم كما كانت تعمل مع والدها ووالدتها دائما

شمس: صباح الخير

الكل : صباح النور

رافت : نمتى زين يا بنتى

شمس: اه الحمد لله

رافت : يلا على الفطور فى الحديقه

شمس ذهبت اليهم فى المطبخ : انا ممكن اساعدكم

حمديه : تساعدينا كيف وانتى صغيرة كده

شمس: انا بعرف انضف واغسل الاطباق كمان واعمل بيض بالبسطرمه

مجيده : انتى لسه صغيرة يا بيتى لما تكبرى

شمس: انتوا ليه مش جايبين حد يساعدكم

بثينه : لا يا بنيتى كلنا هنا بنساعد بعض وانتى لما تكبرى تساعدينا كمان

شمس: وانا كبرت اهو هساعدكم بقى

وكانت شمس تساعدهم فى تحضير الطعام وكانت تتعلم بسرعه وذهبوا لتناول الطعام فى الحديقه وبعد ذلك ساعدتهم فى ضب الاوانى وغسلها ثم ذهبت للعب فى الحديقه وكانت ترسم ايضا وهناك

/ انتى مين

وجيتى هنا ازاى ممنوع دى ارض البيه رافت انتى اكيد حراميه

شمس: .............

يتبع..

اتى  من خلفهم عم توفيق الجناينى 

توفيق: انت بتعمل ايه عندك يا بدر ومين دى الست هانم شمس يا مرحب يا مرحب 

حدق به بدر فلم يكن يعرفها ونظر الى الارض وكان فى اشد الاسف لما بدر منه

شمس: قوله يا عم توفيق ده كان فاكر انى حراميه واحده قمر زيى حراميه برده 

ضحك توفيق على مزحتها ولكن نظر الى بدر نظرة غضب وهم ان يضربه لولا ان منعته شمس 

شمس: اللى ما يعرفنى يتعرف وضحكت بشده ثم ذهبت 

توفيق: كده يا بدر تبجح فى ست هانم الصغيرة 

بدر: والله ما اعرف يا خالو انا شوفت واحده غريبه قولت تكون حراميه عاوزه تسرق المحصول وهى تقرب للبيه ايه 

توفيق: دى تبقى بنت اخو البيه 

بدر : يا نهار مقندل يا خالى انا خايف لتقول للبيه يطردنى

توفيق : انجر اعتذر لها يلا 

ذهب بدر ليعتذر من شمس 

بدر: ياست هانم . يا ست هانم 

شمس : الوقتى هانم مش من شويه حراميه 

بدر : انا اسف متقوليش للبيه والنبى ده ممكن يطردنى وانا ما صدقت اشتغلت 

حدقت شمس به فلم تكن تعرف ان ممكن لطفل فى عمره ان يعمل فقد كان فى عمرها تقريبا 

شمس: بتشتغل ايه بقى عند عمى

بدر : بشتغل مع خالى وبلم المحصول من الاراضى

شمس : هو انت من هنا يا بدر 

بدر: لا ياست هانم انا ابويا من هنا لكن امى من بحرى ولما امى ماتت ابويا خدنى معاه هنا انا وخالى اصل خالى كان عايش معانا قبل ما يتجوز هنا ويستقر عند رافت بيه 

شمس: وانت فى المدرسه انا هروح اولى اعدادى وانت 

بدر : انا سيبت التعليم من يوم وفاه امى 

شمس : ليه 

بدر : ابويا تعب بعد وفاه ماما وانا بصرف على اخواتى وعلى علاجه وبصراحه البيه مش مقصر معانا ربنا يرزقه

شمس : بس انت لازم تتعلم 

بدر: منين بس يا ست هانم 

شمس: انا هكلم عمو تتعلم معايا فى المدرسه الجديده هنا انت فى سنه كام 

بدر: انا سيبت المدرسه بعد الابتدائيه والمفروض السنه اللى فاتت كنت دخلت اعدادى لكن ربنا مارادش اكيد له حكمه الحمد لله على كل حال

شمس: انا هكلم عمو رافت وباذن الله ندخل سوا المدرسه اهو حد من سنى يبقى معايا فى المدرسه اصل انا معرفش حد خالص هنا 

بدر : بس يا ست هانم انا محتاج شغلى اومال هصرف ازاى بس على اهلى 

شمس بعصبيه : انت مش عندك حلم 

بدر: كان نفسى ابقى محامى لكن خلاص 

شمس: هتكون محامى باذن الله انت ممكن تشتغل وتدرس 

بدر : المدرسه عاوزه مصاريف 

شمس : انا معايا فلوس هدفع لك من مصروفى 

ثم لم تعطه فرصه وذهبت تخبر عمها 

شمس: عمو رافت عمو رافت 

رافت : صباح الخير يابت اخوى 

شمس: صباح النور ياعمو انا عاوزه اقولك حاجه ممكن 

رافت : طبعا 

شمس: ممكن بدر يدخل المدرسه معايا لو سمحت يا عمو 

رافت : بدر مين 

شمس: بدر قريب عمو توفيق الجناينى هو قال ان مش معاه فلوس يدخل المدرسه وانا محوشه فلوس من مصروفى ومعايا هدفع له ويدخل المدرسه هو نفسه يكون محامى يدافع عن الناس 

وحرام ده حلمه وعاوز يحققه

ضحك رافت لبراءتها وقال : اوامرك يا ست البنته كلهم 

ثم ذهب رافت لاعماله وتكلم مع توفيق فى ان يتكفل بتعليم ابن اخته بدر ولكن توفيق يعرف حالتهم الماديه جيدا وان عمل بدر ما هو الا ان يصرف على تعليم اخوته وعلاج والده ولكن كان يصعب عليه حال بدر 

توفيق : بس يا بيه 

رافت : عارف يا عم توفيق وخابر حديثك زين لكن انا هتكفل بتعليمه واجرته مش هتنقص مليم 

هم توفيق ان يقبل يد سيده الكريم المعطاء فرافت يراعى ظروف الناس ومعروف فى البلد كلها بكرمه وذهب كل منهم لاعماله 

..........

فى شوارع قاهرة المعز حيث الزحام والناس تجرى لتلحق قوت يومها والشوارع مزدحمه بسكانها وبيتى القديم الذى يسكنه الحزن على الفراق فالشمس لم تدخل بيتنا منذ خروجك يا شمس 

ووالدها عمر الذى كان بمثابه الاب والصديق وعمتى سلمى التى كنت اعتبرها كامى وشمس حياتى التى انطفأت 

...........

هكذا كان يكتب احمد وهو حزين فدخلت والدته لتجلب اليه الطعام التى لم يكن احمد ياكل منها سوى لقيمات صغيرة 

فى تلك الاثناء اتصلت بهم شمس ففرح احمد كثيرا وكانت شمس تحكى بمرحها عن عمها رافت وعم توفيق وبدر ايضا وعلى جمال المكان وتنزهاتها فى حدائق عمها وطيبه قلب عمها وحنيته عليها 

وكانت تخبره عن رسوماتها وكان احمد يلقى عليها ملاحظاته 

فقالت فاطمه لها ان احمد لم يعد ياكل جيدا فتكلمت معه شمس عن ذلك وحثته على ضرورة الاكل وخصوصا الشكولاه 

وكان الاطفال يضحكون فى سعاده وكان احمد يطلعها على ما كتبه من شعر ففرحت شمس بذلك وقالت انه احمد رامى امير الشعراء 

وضحك الاولاد 

فكان لكل منهم حلم فشمس تحب الرسم واحمد يحب الخطابه والشعر والكتابه اما نور كانت صغيرة فكر احمد انها تحب العاب الطبخ وكانوا يضحكون انها تكون كالشيف شربينى ولكن نور قالت لهم انها طبيبه او مدرسه 😂هى بتحب الاتنين 

وانضم بدر للحديث معهم وكانوا يمرحون بالوقت الذى يقضونه معا فى الكلام والحديث عن احلامهم 

......................

فكرت شمس ان تعزم خالها الى البلده ليقضوا معهم الوقت قبل انتهاء العطله الصيفيه فكانت تشتاق اليهم كثيرا 

فى صباح يوم جديد استيقظت شمس فى التاسعه صباحا وصلت 

فقد كانت تحرص على اداء صلاتها فى كل وقت وذهبت لمساعده زوجات عمها فكانت تحضر معهم الفطور وضحكت كثيرا على تصرفاتهم معا 

بثينه : صباح الخير يا شموسه 

شمس: صباح النور 

بثينه : تعالى يا حبيبتى ساعدينى فى تحضير الفطور

شمس: حاضر

بثينه: جوليلى يا حبيبتى انتى بتحبى مين اكتر انا ولا حمديه ولا سمر ولا مجيده 

شمس: بحبكم كلكم زى بعض 

بثينه : بس بردك انا اكتر واحده بحبك فيهم وعاوزه مصلحتك ده انا جولت لعمك رافت ينجلك احسن مدرسه فى البلد 

شمس: شكرا يا مرات عمو 

دخلت سمر عليهم 

صباح الخير

شمس: صباح الخير يا سمر

بثينه : ما انتوا على رجليكم نجش الحنه 

سمر بدلع : اه فعلا علطول بحن رجلى وايدى اصل رافت دايما يقولى عاوزك عروسه زى اول مرة شوفتك 

بثينه بتهكم : انجرى يا بت من هنا احسن اموتك فى ايدى 

البت المسخوطه عاوزه تفرسنى 

ثم خرجت حمديه ومجيده على اصواتهم فقد كانوا فى الحظيرة يجلبون اللبن والجبن وكانت شمس تضحك على تصرفاتهم 

حمديه : إكديه خناق على الصبح 

بثينه : بت امبارح هتفرسنى 

سمر: وانتى حطانى فى دماغك ليه عشان حلوة ونغشه وطعمه ورافت بيموت فيا 

مجيده: طب يلا انتى وهى نحضر الفطور احسن لو رافت صحى ولجاكم اكديه هيطلجكم 

سمر بدلع : كله يهون عشان رافت حبيبى 

فقامت بثينه ومجيده وحمديه نحوها فخافت سمر منهم وجرت وهم وراءها 

مجيده : والنبى لتاويكى اهنا 

بثينه : سيبينى عليها المسهوكه دى

حمديه : لا سيبولى الطلعه دى والله لانتف شعرها الطويل اللى فرحانالى بيه ده

وكانت شمس تضحك عليهم 

ثم قالت لهم بمزاح 

_/عمو رافت انت صحيت 

فجرت كل منهن لصنع الفطور وكأن شيئ لم يحدث وضحكت شمس لذلك وجلست لتساعدهم فكانت تستمتع لتصرفاتهم وتضحك معهم 

واثناء تناولهم طعام الفطور قالت لعمها : عمو ممكن تعزم خالى واسرته هنا قبل الاجازه ما تخلص 

وبالطبع وافق رافت فقد كانت شمس حبيبته التى لم يستطع ان يرفض لها طلب ابدا 

وبعد ان اكلت طعامها ذهبت لتساعدهم وتغسل الصحون ثم اخذت دفترها وذهبت للحديقه وكانت ترسم فرسمت لوحه للطبيعه من حولها وكان بدر يشاهدها ولكنها لم تشعر به 

بدر: رائعه 

شمس: شكرا 

انا هكلم احمد كمان يشوفها 

.................. .........

كان احمد يلعب مع اخته نور فقد تحسنت نفسيته كثيرا عندما اطمئن على شمس برفقه عمها وتلقى اتصال منها 

احمد : شموسه ازيك وحشانى 

شمس: الحمد لله وانت كمان انت طمنى عنك 

احمد : تمام الحمد لله 

نور : ازيك يا شمس مين ده اللى معاكى 

بدر: انا بدر الجناينى هنا 

نور: ازيك يا بدر انا نور

بدر: الحمد لله عاشت الاسامى 

ثم قامت شمس بعرض لوحتها عليهم فانبهروا بها ثم اخذت تجولهم معها بالكاميرا على جمال الطبيعه من حولها 

شمس: انا كلمت عمو رافت يكلم خالو عشان تقعدوا معانا شويه قبل الاجازة ما تخلص 

احمد : بس بابا عنده شغل ممكن ميوافقش 

شمس: قوله عشان خاطرى وهو هيوافق تعالوا والنبى اقعدوا معايا هنتبسط اوى مع بعض 

ونلعب سوا 

احمد : حاضر

بس هو بدر هيلعب معانا 

شمس: اه هو بيلعب معايا شويه ويشتغل شويه 

احمد : اممم لا انا لازم اجيلك 

..........................

ياترى رامى هيوافق انهم يسافروا او لا 

واحمد هيتاقلم مع بدر ولا

يتبع..

فرح الاولاد كثيرا عندما علموا انهم سيزورون شمس لمده ثلاثه ايام فرامى لم يستطع ان ياخذ اجازة اكثر من ذلك

فكانوا يحضرون الالعاب وملابسهم بكل فرح وسعاده

وفى صباح يوم جديد تفاجأت شمس بخالها رامى

شمس : خالو رامى جه

خالو رامى جه

رامى : وحشتينى يا حبيبه خالك

احمد : بابا سيبهالى شويه اسلم عليها

نور: لا انا اسلم عليها الاول

فحضنتهم شمس واخذتهم لحجرتها التى كانت بالاصل حجرة والدها

فانبهرت نور بالالوان والرسومات واخذت تلون مع شمس

احمد : ياسلام يعنى هترسموا سوا وانا اقعد لوحدى كده

شمس: تعالوا ننزل تحت فى الجنينه نلعب شويه ونرسم ونلون واعرفكم على بدر ده هيفرح اوى

احمد : هو كل شويه بدر بدر

شمس: فيه ايه انت زعلان من بدر فى حاجه

احمد : لا هو انا اعرفه عشان ازعل منه لكن احنا علطول بنلعب سوا ليه اللى اسمه بدر ده يلعب معانا بقى

شمس: حرام يا احمد ده بيصعب عليا اوى بيشتغل كتير وانا بستاذن من عمو توفيق عشان بدر يلعب معايا ويرتاح شويه

تعالى بس ده بيحبك وهتبقوا اصحاب اوى

احمد : طيب يا شمس بس انتى العبى مع نور وانا هلعب مع بدر متلعبوش معانا انتوا ولا اقولك لونوا سوا

وذهب الصغار للحديقه يلعبون ويمرحون وبالفعل احمد وجد ان بدر ظريف جدا وحبه جدا واعتبره صديقه

وكانت شمس تشاهدهم وترسمهم

فى اثناء ذلك

سمر: شمس تعالى ساعدينا فى المطبخ عاوزينك

وذهبت شمس معها فى وسط استغراب احمد ونور

احمد لبدر: هى شمس راحت فين

بدر: عشان تساعد معاهم فى شغل البيت

احمد : بس شمس عمرها ما عملت كده ولا حاجه فى شغل البيت اصلا

احنا متعودين نرتب اوضتنا ماشى لكن بعد كده بنلعب مش بتساعد فى شغل البيت وتتعب كده ده عمتى كانت مريحاها وبتعملنا كل حاجه واحنا قاعدين نلعب

بدر: الله يرحمها بس هنا لأ بعد اذنك انا كمان هساعد خالو

اشفق احمد على بدر وحزن كثيرا على وضع شمس

احمد : انت بتتعب فى شغلك ده

بدر: اكيد بتعب اوى كمان لكن لازم اشتغل عشان اصرف على ابويا

احمد : ربنا يوفقك يارب

وذهب احمد ونور لشمس فوجدوا ان شمس تغسل الصحون

احمد : شمس انتى بتعملى ايه

شمس: بغسل

احمد : ما انا شايف لكن ليه انتى اللى تعملى كده

شمس: بساعدهم

احمد : بس ده شغل الكبار

بثينه : احنا إهنا كلياتنا بنساعد بعض وبعدين البنت لازم تتعلم شغل البيت عشان لما تكبر

احمد : بس يا طنط شمس لسه صغيرة وبعدين عمرها ما عملت كده فى بيت عمتو انا مستغرب اصلا انها عارفه تعمل كده

شمس: خلاص يا احمد انا هغسل الاطباق دى بس وبعد كده هلعب معاكم ولا اقولك تعالى ساعدنى بدل ما واقف كده

احمد بضحك : حاضر

كانت شمس تصنع اشكال برغاوى الصابون وكان احمد يضحك عليها

سمر: شموسه ممكن بعد ما تخلصى تساعدينى فى تطبيق الغسيل

شمس: حاضر احنا خلصنا اصلا

ثم ذهبت شمس لتساعد سمر

وهذا لم يعجب احمد ابدا

فقضت اغلب الوقت مع زوجات عمها فى اعمال المنزل

الى ان اتى موعد الغذاء فتجمع افراد الاسرة سويا على مائده الطعام وكانت شمس سعيده بوجود احمد ونور وكانت تضايفهم باشهى انواع الطعام

مما اثار اعجاب خالها فهو لم يرى ابنه اخته تكبر بهذه الدرجه لتعرف اداب الضيافه وتضايفهم

رامى : كبرتى يا شموسه

شمس: اه انا كبيرة وحلوة زى الفل انا طعمه وست الكل

ضحكوا جميعا على ما قالته شمس ثم اضافت ان هذا ما سمعته من زوجه عمها سمر

شمس: انا سمعت سمر بتقول كده واتعلمت منها

شهقت كل من بثينه وحمديه

بثينه : نعم نعم يا ست سمر مين دى اللى ست الكل

سمر: فى ايه يا بثينه مالك هو انا كلمتك

شوفت يا روفا يا حبيبى مراتك بتزعقلى ازاى وقدامك كمان

رافت : بس انتى وهى هتفضحونا جدام الضيوف دى عيشه هم

سمر: متزعلش يا قلبى حقك عليا

معلش

ضحكت شمس بعلو صوتها هما كده يا خالو علطول بيعملوا مقالب فى بعض

حمديه : تجصدى ايه يا شمس

رافت : ده انتوا غلبتوا الاطفال يلا اعملولنا الشاى

فقاموا من على مائده الطعام واصطحب رافت رامى الى غرفه الضيوف

ثم قامت النساء فى تحضير الشاى واخذت شمس الاطباق وساعدتهم

بعد ان قامت شمس بمساعدتهم طلعت الى حجرتها مع احمد ونور

احمد : شمس ممكن اسالك سؤال

شمس: اتفضل

احمد : هما علطول بيخلوكى تساعدى فى شغل البيت كده

شمس: انا قولتلهم اساعد لان عمو مش بيدخل خدم البيت

احمد : بس احنا لسه صغيرين يا شمس

وانتى بتساعديهم كتير وتتعبى

بترتاحى وتلعبى امتى

شمس: بلعب من الوقتى لحد بالليل وبلون وبرسم شوف عمو جابلى كل الالوان دى

احمد : وانتى مبسوطه وسطهم

شمس: اه الحمد لله هما بيضحكونى وطيبين وعمو بيحبنى اوى

بيقولى انتى حبيبه بنت حبيبه

احمد : اممم ماشى

نور: شمس ممكن نلعب تحت فى الجونينه

شمس: طبعا بصى كمان عمو جابلى عجله واسكوتر تعالى نلعب بيهم

اخذت شمس اولاد خالها للعب وكانوا يمرحون بسعاده

بل وشاركهم ايضا فى اللعب سمر وكذلك بثينه وحمديه

فقد كانت الصغيرة تضيف روح للمنزل وكانوا يشاركونها فى العابها ويمرحون معها وكانت شمس تحبهم

وكانت مجيده تحضر لهم الفواكه الطازجه وتطعمهم

احتار احمد كثيرا فى تعاملهم مع شمس ففى البدايه ظن انهم يعذبونها فى اعمال المنزل ثم وجد انهم يعاملونها بلطف ولكن عزم على اخبار والده

ذهب من بينهم الى والده فوجده مع عم رافت

احمد : بابا ممكن اتكلم مع حضرتك شويه

رامى: معلش يا احمد انا بتكلم مع عمو رافت فى موضوع مهم

احمد : وانا هكلم حضرتك فى موضوع مهم برده بخصوص شمس

رامى : قول يا احمد خير مالها شمس

رافت بلهفه : مالها شمس جرالها اييه

احمد : شمس بتساعد فى شغل البيت هنا وبتنضف معاهم وبتتعب اوى ومش بتقول

رافت : ازاى ده انا موصى عليها

رامى بلوم وحزن : هى دى وصيه اخوك اللى كنت بتقولى عليها بتشغلوها خدامه فى البيت

رافت بصوت عالى وانفعال: والله طلاج تلاته لاشوف شغلى معاهم

يا حمديه

يا بثينه

يا مجيده يا سمر انجروا هنا جدامى

مجيده : خير يا رافت

رافت : اول يوم جيت بشمس اهنا جولت ايه

سمر: شمس فى عنينا يا حبيبى

رافت : عشان كده بتتعبوها فى شغل البيت صوح

سمر: بس والله

رافت : طلاج تلاته منكم كلكم لو ده حوصل

خرجت شمس من بينهم وكانت تبكى

شمس: عمو رافت انا اللى طلبت اساعدهم

زهل كل من رامى ورافت من كلامها ودموعها ايضا

رامى : ازاى يا بنتى ده امك الله يرحمها عمرها ما قالتلك تعملى حاجه تيجى هنا تخدمى

شمس: بس بابى ومامى ماتوا وانا لازم اتعلم لان كبرت فى اليوم اللى ماتوا فيه

كتر خيرهم بيكرمونى وبيحبونى فلازم اساعدهم

وكانت من بين كلامها تشهق بالبكاء

مامى وبابى كانوا بيخافوا عليا لكن خلاص كبرت انا لازم اعمل كل شغل الكبار مش عاوزه اتقل على حد حتى لو كان عمو او حضرتك يا خالو

لحد ما اكبر واحقق حلمى

ثم مسحت دموعها وقالت

عمو رافت انتوا بتعاملونى كويس وانا بحبكم لكن متزعقش ليهم بسببى انا قولتلهم اساعدهم انا مش عاوزه اكون صغيرة تانى مش عاوزه نظرات الشفقه فى عيون حد

يا حرام يتيمه وصغيرة عاوزه اكبر

تأثروا بكلامها بل كانت دموعهم تتحدث عن اسفهم لتلك الصغيرة واخذها رافت فى حضنه ورامى ايضا

رافت : انتى حبيبتى وهتفضلى فى عيونى صغيرتى الحلوة

رامى : حبيبتى احنا بنحبك وانتى روحنا وقلبنا وهتفضلى طول عمرك البنوته الصغيرة دلوعه العيله كلها فاهمانى يا شمس

مفيش حد بيشفق عليكى يا حبيبتى

شمس: حاضر

شمس وبعد ان كانت تبكى وابكتهم معها قالت لهم : يلا نكمل لعب

ضحكوا جميعا عليها وذهبوا للعب معها

انقضت ايام الاجازة وتحضرت شمس لمدرستها الجديده

وكانت خائفه نوعا ما من المدرسه الجديده فى تلك البلده بعيدا عن أصدقائها المقربين

ذهبت شمس فى اول يوم لها فى المدرسه

وجدت تجمع فتيات فذهبت اليهم

شمس: سلام عليكم انا شمس جديده هنا معاكم ممكن اعرف فصل اولى اول فين

ضحكت الفتيات عليها وتهامسوا فيما بينهم ثم ذهبوا

زهلت شمس لتصرفهم هذا وسالت احدى المدرسات بالمدرسه وعرفت مكان فصلها

تفاجئت ان البنات تلك زملائها فى نفس الفصل وجلست بعيده عنهم

..................

ياترى شمس هتكون مبسوطه بمدرستها الجديده ولا

الفصل الخامس

انتقلت الاخبار بسرعه البرق بوصول ابنه اخ رافت بيه الى المدرسه واستعداد المدرسين لذلك فاختاروا لها احسن الفصول نظاما واحسن المدرسين الممتازين واحسن التلاميذ من العائلات ليكونوا زملائها مما ادى لغضب بعض الطالبات ووصفوها بالمتعجرفه الى ان دخلت الفصل اليهم وكانت تجلس فى المقعد ولكن دخلت مديرة المدرسه الفصل وعرفت التلاميذ اليها واجلستها فى المقعد الامامى

وبعد ان انتهت الحصه

قالت اليها احدى الطالبات من تشاركها نفس المقعد: انتى بقى شمس

شمس: اه اسمى شمس وانتى

_: انا اميرة بس مش مسموح نكلمك اهنا

شمس: ليه بقى والبنات دى بتعاملنى كده ليه

اميرة: لانك متعجرفه وعمك موصى عليكى اهنا وشايفه نفسك علينا

شمس: وانتوا كنتوا تعرفونى انى شايفه نفسى ولا لا هو انا عملت ايه

قامت شمس من مكانها ووقفت امام الطالبات من قاموا بالتنمر عليها ثم قالت انا شمس عمر مش متعجرفه ومش بنت اخو البيه رافت انا اسمى شمس وبس

قولتوا ان عمو موصى عليا زى ما اكيد اهاليكم موصيين عليكم هنا عشان يطمنوا انكم فى مدرسه كويسه ويطمنوا انكم بتتلقوا تعليم كويس

انا ربنا رزقنى ان اكون يتيمه الاب والام وعمو رافت بابا التانى عشان كده بيحافظ عليا ومش ذنبى انكم شايفنى متعجرفه انا بنت زيكم بالظبط انتوا بقى شايفين ان انا احسن منكم فدى مش مشكلتى

ثم جلست شمس مكانها وحضرت دروسها ودونت الملاحظات ثم جاء وقت الفسحه فشاركت شمس طعامها مع اميرة فالى الان فهى صديقتها الوحيده ثم قامت لتشترى عصير والشيبسى المفضل لديها

وصلت شمس للمكان المخصص للشراء ووجدت ان بعض الفتيات قاموا بابعادها وكانوا معروفين بشله عائشه وهن ايضا من تنمروا عليها فى فصلها ثم ان بنت من بينهم تشاجرت معها

شمس: سيبينى شيلى ايدك دى

.... : ما تقولى لعمك يشترى لك ولا بيجول للمدرسين يشترولك يا برنسيسه

شمس: عمو رافت سيد البلد كلها عشان كده خايفين منه وانا فعلا برنسيسه ابعدى بقى

_: طب تعالى بجى

وكانت تضربها وتشاجرت الفتاتان امام الطلاب وضحك البعض الاخر ثم راتهم مدرسه واخذتهم لمكتب المدير

المدير : حوصل ايه يا بنات

شمس: انا معملتش حاجه هما من اول ما وصلت بينادونى بالمتعجرفه وضربونى

_/ لانك متعجرفه فعلا

شمس: وانتى تعرفينى منين اصلا

المدير: بس انتى وهى يلا اتصالحوا مع بعض وانا ليا كلام تانى مع اهاليكم

خرجت شمس من مكتب المدير الى الحمامات لتغسل وجهها فقد كان مظهرها غير لائق لما حدث فى تلك المشاجرة وملابسها غير مرتبه

وهناك وجدت على مرايات الحمام كلمه المتعجرفه شمس

فعزمت ان ترد لهم الصاع صاعين وتوعدت لعائشه تلك فبعد ان نظمت ملابسها خرجت مسرعه الى الفصل قبل ان تنتهى الفسحه وقامت بسكب لاصق على المنضده ومقعد عائشه

وبعد ان انتهت الفسحه جاءت الفتيات وجلسن فى اماكنهن

ووضعوا الكتب على المنضده وكان هناك حصه اللغه العربيه فتعمدت ان تقول شمس للمعلمه انها اشطر الفتيات فى اللغه وتحدتهم فى القراءة الصحيحه وفرحت المعلمه بتلك المنافسه بين الفتيات وقامت شمس بقراءة صحيحه للدرس ثم قالت عائشه وانا كمان هقرا يا معلمتى ونشوف مين احسن وهذا ما لقى استحسان المعلمه ولكن عائشه حاولت لتقوم وحاولت وحاولت الى ان انقطعت جونلتها ومسكت الكتاب وكان ايضا ملتصق فكانت الفتيات فى الفصل يضحكن عليها

وهذا ما احرج عائشه جدا

المعلمه : خلاص نشرح الدرس وبعد كده بكرة نعمل المسابقه دى تانى..

يتبع..

وبعد انتهاء اليوم الدراسى الاول لشمس الذى لم يكن جيدا ابدا

خرجت شمس ولكن وقفت عائشه امامها وقالت انها لن تسامحها فضحكت شمس عليها وذهبت للمنزل

ومنذ ان دخلت اقبلت اليها زوجات عمها يعرفون اخبار يومها الاول منها ودخل عمها بعد ان عاد من عمله فحكت لهم شمس ما حدث من تنمر الفتيات عليها

رافت : انتى غلطتى يا بنيتى لما احرجتى زميلتك اكده

شمس: بس يا عمو هما اللى بداوا

رافت : لكن انتى من عيله ومتربيه احسن ربايه صوح ولا لاع

شمس: بس يعنى اسكت على تصرفاتهم دى

رافت : يا حبيبتى جولى للمعلمه مش تاخدى حجك بايدك وتعملى زيهم

شمس : انا اسفه يا عمو بس انا زعلت اوى منهم هما ميعرفونيش عشان يعملوا كده فيا ومن اول يوم

سمر: سيب البت تاخد حقها يا رافت

رافت : دى تبجى غابه يا سمر ما لازم نعلمهم ان فيه ولى امر يجيب حجك ولو المدرسه مجابتش حجها يبجى احنا نقدر نرد ونجيبه

.....................

ذهبت شمس لغرفتها وكانت تلون وترسم فهذا عالمها الوردى الجميل بدون صراعات ولا مشاحنات

ووجدت عمها يدعوها ان تذهب معه الى احد معارفه فاخذها معه فوجدت عائشه وتفاجئت ان هذا البيت لعائشه

رافت : تعالى يا شمس سلمى على زميلتك

سلمت عليها شمس

والد عائشه : يا اهلا برافت بيه

رافت : عجبك اللى بتك عملته ده يا بيه هى دى ربايتك لبتك

البت تسلط على شمس زمايلها عشان يضربوها

عموما احنا عملنا باصلنا وجينالك لباب بيتك والعيال يفتحوا صفحه جديده مع بعض

بت اخوى مبتحبش المشاكل وبتك بدات بالعداوة

عائشه : بس

رافت : مبسش يا بتى انتى وشمس زمايل فى نفس المدرسه وميرضيناش زعلكم ده وبعدين مش لما تعرفوا بعض الاول يمكن تبقوا صحاب صوح ولا لا

والد عائشه : كلامك كله صوح ياحج رافت

طب يلا يا عائشه خدى صاحبتك اوضتك

............................

فى القاهرة فى منزل احمد تحديدا

كان احمد حزين فاشتاق لشمس كثيرا

احمد : عارفه يا نور ده اول يوم مدرسه وشمس فى اولى اعدادى ياترى مدرستها حلوة ولا لا

نور : مش اعرف بس انا لسه فى اولى ابتدائى مش اعرف مدرسه الكبار

احمد : ههههههه ماشى يا لمضه طب ما تيجى نكلم شمس

نور: استنى لما اخلص الواجب الاول

احمد : ماشى

بعد نصف ساعه

احمد : يلا بقى يا نور كل ده واجب بتعمليه

نور: يووه مش برتاح شويه ايدى وجعتنى تعالى ساعدنى شويه

احمد: هههههه لا اعمليه لوحدك

نور: خلاص استنى بقى

احمد : بقولك اساعدك فى ايه 😂

نور: ايوة كده شاطر

......... ...................................

اما عند بدر فكان فى مدرسه للاولاد فقط وكان سعيد جدا انه واخيرا رجع للتعليم

اسامه : انت بدر اللى بتشتغل عند رافت بيه

بدر: اه ده لولاه مكنتش رجعت التعليم تانى

اسامه : ربنا يوفقك

بدر: انا نفسى اتعلم اوى

اسامه : وانا نفسى العب اوى

ضحك الصبيان ودخلوا لفصلهم وكان بدر منذ اول يوم ذكى جدا وفهم دروسه بسرعه جدا

واحبه مدرسيه جدا

وكان وقت الفسحه يراجع دروسه ويعمل واجباته لانه يعلم ان لا وقت لديه ويجب ان يستفيد بوقته اقصى استفاده

وتعرف على اسامه ومحمود وعلى ووعدهم ان يزورهم بعد ان ينهى عمله ليلعب معهم كرة القدم

وبعد انتهاء اليوم المدرسى ذهب الى شمس ولكن لم يجدها فعزم ان يلعب مع اصحابه اولا ثم ان يذهب اليها

كان يلعب ويمرح مع الاولاد فلاول مرة يشعر بطفولته ثم رجع الى عمله مرة اخرى

وهناك وجد شمس لكن كانت تبكى

بدر: مالك يا شمس

شمس : النهارده كان اليوم وحش اوى فى المدرسه العيال هناك مش بيحبونى وعمو رافت اخدنى لعائشه واتصالحنا بس لسه زعلانه كنت بشتكى لبابا وماما

بدر: بتشتكى بعياط

شمس: اومال اشتكيلهم ازاى

بدر: بالرسم هاتى ادواتك وارسمى

شمس: فكرة حلوة ومن وضع الدموع لوضع الفرح وجلست شمس تبكى الى ان جاءها اتصال من احمد

شمس: احمد ازيك

احمد : الحمد لله وانتى

شمس: انا مش كويسه وقصت شمس ما حدث معها فى المدرسه

احمد: معلش يا شمس بس تصرف عمو رافت صح

شمس: اه ما احنا اتصالحنا وخلاص

احمد : انا كنت هكلمك بدرى بس نور اخرتنى عشان اعمل معاها الواجب بتاعها

شمس: ههههههه لسه لحد دلوقت بتدبسك فى الواجب بتاعها

احمد : هههه اه بس هعمل ايه اختى الصغيرة بقى وبحبها

شمس : وانا كمان بحبها

نور: عرفت انكم بتحبونى خلاص

شمس: هههههه يا قرده

نور: انا مش قرده انا نور

احمد : انتى لمضه

وجلس الاولاد يتضاحكون ويمرحون سويا ثم جلست شمس بعد ذلك تحضر لدروس الغد ولكن افتقدت امها كثيرا فهى من كانت تذاكر معها ولكن

سمر: سلام عليكم ازيك يا شمس تعالى نذاكر سوا انا شطورة اوى فى المذاكرة

فرحت شمس كثيرا بعائلتها الحنونه وظلت تراجع دروس اليوم وتحضر لدروس الغد وبعد ذلك صلت العشاء واكلت سندوتشات لذيذه حضرتها لها سمر وشربت الحليب ونامت

..................

فى صباح يوم جديد

ذهبت شمس لمدرستها

وحضرت دروسها ولكن فى حصه الرسم كانت رسمه شمس فى غايه الروعه مما اثار اعجاب مدرستها كثيرا وفرحت شمس لذلك

لذا اقترحت المدرسه ان تجرى مسابقه احسن رسمه فى المدرسه كلها

يتبع..